ŞİİR Hz Enes (ra) anlatıyor: Medine dıştan çölde yaşamış birisi Hz Peygamber'e (sav) geldi ve:Ey Allah'ın Resûlü! Kıyamet ne zaman kopacaktır?diye sordu Efendimiz (sav): Hay eyvah sana, sen kıyamet için ne hazırladın?diye sordu Adam: Öyle fazla bir ibadet ve taatim yoktur, ama ben Allah ve Resûlünü seviyorumdiye yanıt verdi O zaman Efendimiz (sav): Sen sevdiklerinle beraber olacaksınbuyurdu Oradakiler: Biz de onun gibiyiz, bize de aynı müjde var mı?diye sordular Efendimiz (sav): Evetbuyurdu O gün bu müjdeye böylece fazla sevindik ama, daha önce böyle hiç sevinmemiştik (1) Biz, elimizde süre varken o günde geçerli olan bir anapara biriktirmeye bakalım Yüce Rabbimiz: O gün mülk ve evlatlar sahibine fayda vermez Avantaj verecek tek şey kalbi selimdir(2) buyuruyor Kalbi selim, Ulu Rabbini tanımış, O'nunla rahatlık bulmuş kalptir affet beni allahım Senin affın elbet çoktur Affet beni yüce Rabbim Yalvarmaya yüzüm yoktur Affet beni ulu Rabbim Isyan ettim pek fazla zaman Perişanım halim yaman Diliyorum senden aman Affet beni yüce Rabbim Hesap soran Kahhâr sensin Ayıp örten Settâr sensin Fazla affeden Gaffâr sensin Affet beni yüce Rabbim Yargı borcum fazla, ödemedim Hakiki kulluk edemedim Emrin üzre gidemedim Affet beni yüce Rabbim Parçalandı yandı sine Ağlasam da yüz bin sene Ümit kesmem senden tekrar Affet beni ulu Rabbim