Şiirde ritmi ve ahengi sağlayan unsurlar

Şiirde ritmi ve ahengi sağlayan unsurlar

Ahenk:
Ahenk kelimesi uyum anlamına gelmektedir Edebiyatta ise kelimelerin birbiriyle ses ve anlam bakımından etkileyici bir butun olması anlamındadır
Şiirde ahenk; ustaca kullanılan ses akışı, soyleyiş, ritm, olcu ve her turlu ses benzerliğiyle sağlanır Şiirde ahengi sağlamak icin olcu, uyak, vurgu, tonlama gibi değişik unsurlar kullanılır
Şiirde ahengi sağlayan unsurları şoyle sıralayabiliriz:

1) Vurgu: Bir kelimede hecelerden birinin diğerlerine gore daha baskılı, daha kuvvetli soylenmesidir Vurgu hem kelimenin anlamını guclendiren hem de şiiri ahenkli kılan bir unsurdur Vurgulama ve tonlama şiirin ahengini ve etki gucunu bir kat daha artırır

2) Tonlama: Anlatılmak istenen duygu veya duşuncenin daha etkili ifade edilebilmesi icin ses tonunu değiştirerek okumaya tonlama denir Boylece acıma, uzuntu, ozlem, hayranlık, sevgi gibi duygular belirginlik kazanır

3) Olcu: Ahengi sağlamak şiire belli bir duzen vermek icin şiirlerde ceşitli olculer kullanılır Turk edebiyatında hece ve aruz olcusu olmak uzere iki ceşit olcu kullanılmıştır

4) Uyak (Kafiye) ve Redif:

Uyak: Dize sonlarında bulunan ve gorevleri farklı olan ses veya ek benzerlikleridir
Redif: Mısra sonlarında bulunan aynı gorevdeki ses, ek ve kelime tekrarlarıdır