Şimdi mızıkçıLık yapıyorum son defa....

Şimdi mızıkçıLık yapıyorum son defa KüçükLüğümüzde oynadığımız oyunLarı anımsıyorum Gözümüzü açar açmaz çocukLuğumuz kaçacakmışçasına kendimizi sağa atışımız ve okunan akşam ezanının verdiği o şahane sızı Annemizin bizi çağıracağı saati kasıtlı olarak ardına kadar direnip, biraz daha artı süre için yaLvarışLarımız bundan başka oyunLarımız vardı, iLeride hayatın peşisıra koşacağımızı biLmeden oynadığımız kovaLamaçLar, iLeride canımız yandığında yedek bir can aLamayacağımızdan habersiz can oyunLarı, seksekLer,köşe kapmacaLar Ve günü akşama tesLim ederken oynadığımız sobe oyunu, en vazgeçiLmez oyunLarımızdı olur ya de bu oyunLarın en fazla özLenen yanı kaybettiğimizde baştan açılmak hakLarımızdı Benzer oyunda her zaman yeniLsek te umrumuzda oLmadan başLardık yeniden ve kimse bizimLe daLga geçmezdi OyunLara yoruLsakta devam ederdik Ve en fazla sıkıLdığımız anLar yapardık mızıkçıLık, tıpatıp şuan yaptığımız gibiKüserdik mızıkçıLık yapanLara Sonradan dayanamazdık,dakikaLar doLmadan en masum haLimizLe unutuverir,oyunLara daLardık Öfkemizi saçımızın sıvazLanmasıyLa ya da bir tane şekerLe değiş tokuş ederdik Ve birçok kez oyunun en heyacanLı yerinde düşerdik DizLerimiz kanayıp,avuçLarımız yanarken bütün gücümüzLe, hıçkıra hıçkıra ağLayabiLirdik Çevredeki Halk Müziği ne der diye acele ile,gözyaşLarımızı sakLamadan, acımızdan utanmadan, unutana değin yaramızı ağLardık Ve bize sormazLardı niye ağLıyorsun diye Yani her zaman bir yanımız özgürdü Ve bizse gözLerimizdeki yaşLar kurumadan kendimizi oyunun içinde buLurduk bitmiş Okunan ezan ve bir daha oynamayacakmış gibi ağLaya ağLaya eve dönmemiz ve 10 dk fazla zamanı akşam yemekLerine tercih edişLerimiz Günün yorgunLuğunu ise mızıkçıLık yaparcasına anında daLdığımız uykuLar eLeverirdi Peki ne değişti şimdi? ÇocukLuğumuzu, en masum haLLerimizi sobe oynarken sakLandığımız yerLerde mi unuttuk yoksa kovaLamaç oynarken mi düşürüp kaybettik Ama ben hep bir yanımızın çocuk kaLdığını ve yalnızca oynadığımız oyunLarın ciddiLeştiğini düşündüm Yalnızca yaşam bize her zaman baht vermedi ve mızıkçıLık yapıLdığında unutup her şeyi devam edemedik kaLdığımız yerden ya da öfkeLerimizi bırak şekeri iri sevgiLerLe biLe değiş tokuş edemez oLduk ve ağLayamadık çocukLuğumuzdaki gibi doyasıya, geceLeri pek kolay ve huzurLu uyuyamadık Ve en önemLisi yaraLarımız iyiLeşmeden başLayamadık yeni oyunLara ve yürekLerimizi sığdıramadık yürekLerimize VeLhasıL kaçamadık hayatın geç kaLınmışLıkLarından, masumiyetimizi çoktan geçmişimize tesLim edip,büyüdük KaLamadık eskisi gibiKendimizi sakLarken herkesten, sakLayamadık en hoş yanımızı Şimdi mızıkçıLık yapıyorum son kezVe oynamıyorum ben SobeLe ey yaşam!! sobeLe bekLiyorum!! alinti​