Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Yapımcı Mustafa Uslu ile evlenen oyuncu Sinem Uslu, ikiz evlatlarına gebe olduğunu öğrendiği an ve sonraki sürecini canlı yayında ağlayarak anlattı.
Oyuncu Sinem Uslu, 2. Sahife isimli magazin programına katıldı. Uslu, canlı yayında ikiz bebekleri Mustafa ve Kemal ile ilgili yaşadıklarını anlattı. Uslu, hislerini ağlayarak anlattı. Ünlü oyuncu, 'Biz daima diyorduk ki ‘Allah nasip ederse iki üç sene gezelim ondan sonra da ikiz olsun. Ben bir seferde iki evlada birden sahip olayım. Esasen yaşım 34, ondan sonra ‘tüp bebek yapalım’ dedik. Sonra test yaptırdık 15 gün sonra sonuçları almak için aradım ‘evet, pozitif’ ben o gün hapşırmaya korktum. ‘Allah’ım evlatlarım şu an bende’ çok mesut oldum. O kadar garip hissettim ki kendimi merak içindeydim. İkisi birden tutacak mı kendi kendimi motive ettim.' dedi. Uslu, açıklamasının devamında şu tabirleri kullandı:
‘Ben sizi sevgimle tutacağım içimde’ olumlamalarıyla ikisini birden hayatta tuttum. Çok şık geçti yalnızca hamilelik ahir biraz sıkıcı hadiseler oldu. Tam son üç hafta kalmıştı sezaryene alacaklardı beni denetime gittim, baktı tabibim ‘bir tanesi çok küçük kalmış hiç kilo almamış bir aydır’ dedi. ‘Bir ayda 50 gram almış bu hiç alışılagelmiş değil’ dedi.'
'34. haftadaydık zira hekimim ‘sen panik olma, haftamız yeterli evlatların iç organları gelişmiş gözüküyor şayet bunu 27. haftada yaşamış olsaydık çok istenilmeyen sonuçlar olabilirdi. Biz bunu hekimlerle konuşalım, gereksinim duyarsak yarın ikisini de sezaryenle alabiliriz. Biz onu dışarıda daha güzel büyütürüz’ dedi.'
'Ertesi gün tekrar gittim hastaneye ‘üç gün sonra alacağız’ dediler. Benim de en büyük hayalim ‘çocuklar doğuyor analarının kucağına veriyorlar onu çok istiyordum’ Hastaneye yattım Mustafa doğdu, onu kucağıma vermediler çok küçük olduğu için derhal makineye götürdüler. Kemal’i esasen hiç görmedim, çok küçük doğmuş görünce korkmayayım diye… Uzaktan bile göstermediler. Beni anesteziyle tekrar uyuşturdular, evlatlar yukarı çıkmış herkes ağlıyor o kadar küçüklermiş ki…'
'Yan tarafta oburlarının da bebekleri doğuyor, ses geliyor fakat benim evlatlarım yanımda değil görmemişsin dokusunu hissetmemişsin… Akşam götürdüler uzaktan gösterdiler lakin yüzlerinde bantlar makineler vardı suratlarını göremedim. Bende büyük bir travma oldu bu. Üç gün boyuncu Mustafa’yı kucağıma alamadım.'
'İkiz büyütmek çok vicdani bir şey. Birini tutuyorsun oburu de validemin kucağında ne olabilir ki ancak gözüm bir yandan da onda oluyor. Acep ‘kardeşimi aldı, beni almadı mı’ diyor. Birini seviyorum odadan çıkıyorum, ‘aa oburunu öpmedim gidip onu da öpüyorum.’ Kendi içimde istikrar kurmaya çalışıyorum.'
