Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Güzel umutlarla başlayan bir birliktelik vardı.Yıllar geçti; o birliktelik bakıldı ki aslında sadece iki kişiden ibaret değildi. Aileler;geniş ve çekirdek; arkadaşlar; samimi yada samimi olmayan; işler; karakter farklılıkları; istekler; beklentiler; hayaller; iletişim tarzlar; alışkanlıklar; tercihler vs. derken aslında o ilişki çift kişilik olmanın çok çok dışında kalıyormuş.
Sonrasında çocuk sahibi oldunuz; bir ya da birden daha fazla. İlişki iyi gidiyorduysa baştan isteyerek; eğer gitmiyorduysa yara bandı olur -ki bu çocuğun sırtına daha doğmadan yüklenen bir yük- diye; bir taraf çocuk sahibi olmak isterken diğer taraf istemezken belki zorlama ve kabul etmelerle; oysa çocuk için her iki tarafında hazır olması çok önemli; ilk çocuk büyüdü,arada sorunlar vardı, o zaman bir çocuk daha yapalım işler değişir denildi sanki ikinci çocuk dünyaya gelince; anne-babasının karakterlerini ve davranışlarını yönetebilecek güce sahip olacak gibi..
Ve sonra bakıldı ki ilişki gitmiyor! Çift terapisi istedi bir taraf; diğer taraf yok bizim halledemediğimizi bir başkası nasıl halledecek diye inat etti ve gidilmedi. -Çift terapisinde iki uçta konuşulur ;yani devam ettirmek yada boşanmak ;ancak amaç bunu sağlıklı yönetmektir.-
Boşanma kısmı düşünüldü ama ''sırf ilişkiyi çocuk için devam ettiriyorum,katlanıyorum''
cümleleriyle devam ettirilmeye karar verildi. Bu çocuğun sırtında çok büyük yük haline geliyor. Belki o esnada;kendinizden özveride bulunduğunuzu ve çocuğunuz için iyi bir şey yaptığınızı düşünüyor olabilirsiniz. Ancak her ne kadar ''ben yapmam, hiç çocuğuma yansıtmam diye düşünsenizde en ufak bir tartışmada ve sorunda ''ben senin için katlanıyorum! ya da çocuk için katlandım!'' gibi cümleler kurarken bulabilirsiniz kendinizi.
Mutlu olmadığınız bir birlikteliği sürdürmek için kendi ya da karşı tarafın hayatını karartmak için ömür çok kısa. Bunu ne kendinize, ne eşinize, ne de çocuklarınıza yapmamalısınız. Unutmayın mutsuz bir anne-baba demek, mutsuz çocuklar demektir; mutlu çocuk ise mutlu anne-babanın olduğu ortamda yeşerir.
Okurken aklınızdan şu geçebilir; yapılması gereken hemen ilişkiyi sonlandırmak mı? Tabi ki hayır; öncelikle öncelikle aylardır ya da yıllardır içinden çıkamadığınız problemleri çözmek için çift terapisi desteği alabilirsiniz. Zaten görüşmeler sonucunda ilişkiyi devam ettirmek ya da ettirmemek adına karar veriyor olacaksınızdır. Ancak sizler kendiniz için belirsizliği ortadan kaldırdığınızda; çocuğunuzun/çocuklarınızın da sırtından büyük bir yük kaldırmış olacaksınız.
Ayrıca; geçirdiğiniz zamanı dolu dolu geçirebileceksiniz ve verimli olabileceksinizdir. Buda çocuğunuzun kendini rahatça ortaya koyduğu ve huzurlu ortam oluşturduğunuz anlamına gelmektedir.
