Solar aniden yapraklar Değişir yönü rüzgarın Solar pat diye yapraklar Şaşırır yolunu denizde gemi Boşuna bir liman arar Gülüşü bir yabancının Çalmıştır senden sevdiğini, İçinde biriken zehir Sadece kendini öldürecektir Ölümdür yaşanan kimsesiz Aşk, iki kişiliktir Bir hatıra bile kalmamıştır Geceler boyu sevişmelerden Binlerce sene uzaklardadır Binlerce kere dokunduğun cilt Yazabileceğin şiirler Şimdiden yazılıp bitmiştir Ölümdür yaşanan tek başına Aşk, iki kişiliktir Avutamaz olur bundan böyle Seni bildiğin şarkılar Boşanır hüzün zincirlerinden Sular, tersin tersin akar Bir hançer gibi çeksen de sevgini Onu oysa öldürmeye yarar Uçarı kuşu sevdanın Alıp başını gitmiştir Ölümdür yaşanan kimsesiz Aşk, iki kişiliktir Yitik bir ezgisin sadece, Tüketilmiş ve düşmüş gözden Düşlerinde bir çocuk hıçkırır Gece camlara sürtünürken Çünkü, hiç bir kelebek kimsesiz yaşamaz sevdasını Severken hiçbir haşere, Hiç bir kuş yalnız değildir Ölümdür yaşanan kimsesiz Aşk, iki kişiliktir Ataol Behramoğlu