Son Bir Nefes Hakkım Var Sende

Son Bir Nefes Hakkım Var Sende Aldanarak büyütülmüş bir hevesle,yalancı renklere boyamaktansa hayatı, hakiki bir siyahlıkta kaybolmanın arefesindeyim bugünBunca zaman daha sonra anlıyorum,seni büyüten acı beni eksiltmiş Aşk çoğaldıkça, umudum azaldı Ve uzayıp dışarı giden çaresizlikle törpülenmiş,bir avuç tebessüm kaldı elimde Senden önce yaşananların tortusu bu Yerleşik korkularımın oyunu İşte bundan nedeniyle en başından beri hep kendimi suçlamam İşte bundan bir adım atmadan, bir el uzatmadan bekleyişim Dışardan ağırbaşlı gibi görünen,ama aslında içimi kanatan bu suskunuğa katlanışımKuru bir aşkla başbaşa bırakıyorum kendimi daima Yetmez biliyorum Fakat iyi anlamak sabır etmeye yetmiyorKırılgan yüreğimi yoran, gururlu bir duruş benim ama Ve bu duruşun sana yansıması, dağ gibi bir aşktan habersiz olmanın şanssızlığı Kolunu kanadını kırıp,yokmuş gibi davrandığım duygularım ayaklandıkça, onları susturmak için hür bırakıyorum,vurdumduymazlığını taşıyan düşüncelerimi Sen umursamadıkça varlığımı, katlanıyor yüküm Bildiğim tüm kapıları kapatmak sana adaletsizlik şayet deYa da senin kapalı kapılarında bekleyen bana eyvah Benim aşkım sana nimet ya da sen benim ömrüme armağanKıymeti yok artık süslü anlatılarınMutluluğu kendine konduramamış iki kalp,beraber bir hüzün yaratabildi ancakBen seni ne dek sevdim? Sen beni ne kadar anlayabildin? Bir ömür yetecek mi kendi yüreklerimize bu kaçışın hesabını vermeye? Davetsiz gelen bir aşk, giden bir adam ve kadının payına düşen ağır bir acıÇaresiz noktalanan zaten umutsuz başlamış bir cümle olarak hayatın kıyısında yitirilmiş duygular Lakin son bir nefes hakkım var sende Son kez bak bu arada bana,doldurup yüreğime gözlerinin rengini, atayım kendimi sensizliğin ortasına ve sana suskun kalbim pişmanlığında parçalasın kendini Git ​ Bir kilit daha ekleyip dudaklarıma,çoğaltayım sessizliği Bir bende kalsın adınBir perde daha indirip gözlerime, saklayım gözyaşlarımıBir beni yüceltsin acın