Organize kabahat örgütü liderliğinden karar giyen Sedat Peker’in son açıklamalarıyla Borsa İstanbul’u denetlemekle yükümlü Sermaye Piyasası Kurulu’nda (SPK) rüşvet tarifesi olduğu ve bu tarifeye nazaran Borsa İstanbul’da manipülasyon yapıldığı tezlerinin ortaya atılması, küçük yatırımcıları huzursuz etti. Finansal piyasalar uzmanı İris Cibre, SPK’nın yalnızca Marka Holding’e yönelik soruşturma başlattığını açıkladığına dikkat çekerek, “Oysa bu savlar hasebiyle soruşturma başlattığını açıklaması gerekiyor. Esasen yabancıların piyasadan çıkması nedeniyle yeterlice sığlaşan Borsa İstanbul’un birkaç kişinin elinde oyuncak edildiğini sav ediyorduk. Sığlaşan piyasayı 3-5 oyuncu çalkalıyor üzere bir imaj var. Bu dedikodular ve tezlerle bir ortaya geldiğinde yatırımcı bu piyasaya nasıl güvenip gelsin?” dedi.
Marka Holding’in sahibi Mine Tozlu Sineren’in rüşvet istenilen taraf olduğunu, SPK’da rüşvet tarifesi olduğunu ve ondan da bu tarifeye nazaran taleplerde bulunulduğunu Halk TV’de açık açık anlattığını söyleyen Cibre, şunları söyledi:
‘SPK’yı da denetleyecek konseyler oluşturulmalı’
“Tüm bunlardan SPK’nın fonksiyonunu gerektiği üzere yerine getirmediği anlaşılıyor. Bu nedenle düzenleyici ve denetleyici kurumların yine oluşturulması lazım. SPK’yı da denetleyecek heyetler oluşturulması gerekiyor. Örneğin, manipülasyon ile ilgili bizdeki cezalar caydırıcı değil. 1 milyon liralık cezalar var lakin kazanılan para karşısında bu ölçü çok düşük kalıyor. Meğer ABD’deki üzere mahpus cezalarıyla hem manipülasyon hem de insider trading’in önüne geçilmesi lazım. SPK’da siyasi irtibatları olmayan liyakatla atanmış bireylerin vazife alması kural. Örneğin, geçen hafta bankacılık endeksinde çok önemli iniş çıkışlar oldu. Bir gün tavan, bir gün taban. Tüm bunların çok önemli halde soruşturulması gerekiyor.”
‘2009’dan bu yana dedikodular ayyuka çıktı’
2009 yılından bu yana borsada bu cins dedikoduların ayyuka çıktığını vurgulayan Cibre, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Senelerdir borsada kimi manipülasyonların görmezden gelindiğini, kimi isimlere yol verildiğini, yabancıların piyasadan çıkması nedeniyle yeterlice sığlaşan Borsa İstanbul’un birkaç kişinin elinde oyuncak edildiğini sav ediyorduk lakin bunları birinci ağızdan duymak bambaşkaydı. Mevzu dedikodudan çıkmış çürümüş bedenin çürümüş uzvuna dönüşmüştü. Ama şunu da unutmamak gerekir ki rüşvet alan varsa veren de var. Yani sistem yalnızca rüşvet alanla yürümüyor, rüşvet vermeye istekli, çarkın bir dişlisi olup yatırımcıyı soymaya can atan bölümü de bu işten ayırmamak gerekiyor. Borsa İstanbul hisse piyasasında süreç yapan yatırımcı sayısı 2.6 milyon kişi ve yüzde 50’den fazlası son 2 senede geldi borsaya. Pandemi ile başlayan bu süreç enflasyona ezilmek istemeyen yatırımcının uğraşına dönüştü. Enflasyon yükselirken gerçek faizlerin eksi yüzde 65 düzeylerine gelmesi TL bazında borsa yatırımcısına yarıyor üzere görünüyordu. Lakin işin aslı tam olarak o denli değildi. Her gün bir batış öyküsü, bir şirketi pazarlayan ‘üstatların’ hüsranı kıssası ile besleniyordu toplumsal medya. Kimileri ceza yiyor, kimileri ise hayretler içerisinde bırakıyordu bizi. Haklarında çıkan haberler dahi sonraki günü medyadan kaldırılıyordu. Kimilerinin şirketlerle iş tuttuğu ayyuka çıkmıştı ama düzenleyici kurumlardan ses çıkmıyordu. Halka arzlarda da enteresan dedikodular ve savlar vardı. Ederi olmayan fiyatlardan yapılan halka arzlar oluyordu ancak küçük yatırımcının 2 senede öğrendiği halka arz=5 tavandı. Kimse ne izahname bakıyordu ne bilanço. Kısacası çok canlar yandı.”