susmak bazen...‏

susmak ara sıra‏ Susmak Ara Sıra Susmak bazen terk etmektir Yitirmeye korktuğun İncinir diye sarılamadığın Sevişmek yok öpmeye kıyamadığın Uzadıkça bölük pörçük olan sevdaları Susmak ara sıra terk etmektir Gel diyememek Her kışın sonunda yaz Her yazın sonunda bir kış olduğunu bile bile Gidenlerden usanmıştır kalp Aldırmaz olur ya insan “giden gider der Giden gider denir denmesine de Sevince denmiyor işte Gidince canını yollarına serdiğin Can bedenden gitmişcesine Ölücesine susmaktır Gel diyememek Susmak bazen kendini terk etmektir Acilen avuçlarımda en parlak yıldız Söktüm aldım gökten Bir baktım Bir kokladım Fakat öpmeye kıyamadım Öylece baka kaldım Rümeysa denirmiş en parlak yıldıza Bende ona pek dedim İncinir diye sarılamadım Namına rümeysa dedim Tezhiple süsledim dört bir yanını Uzamasın diye bu sevda sustum Yüreğime sakladım canımı yakanı Susmak bazen hıçkıra hıçkıra ağlamaktır Susmak bazen rümeysa olmaktır Susmak bazen kendinle barışmaktır Susmak ara sıra kendinle konuşmayı öğrenmektir Susmak ara sıra sevilmeyi beklemektir Susmak bazen susmayı öğrenmektir… !!!