TebliĞİn BeŞ Devresİ

TEBLIĞİN BEŞ DEVRESİ

Davet`in bes devresi olup birinci devresi: Nübüvvet devresidir

Davetin ikinci devresi:En yakin hisim ve akrabayi, Ahiret azabiyla korkutup uyarma devresidirDavetin ücüncü devresi:Kendi kavmini,Ahiret azabiyle korkutup uyarma devresidirDavetin dördüncü devresi:Kendilerine, daha önce Ahiret azabiyle korkutup uyarma devresidirDavetin besinci devresi ise: Zamanin sonuna kadar, bütün Cinlerden ve insanlardan, kendilerine davet erisebilecek olanlari, ahiret azabiyle korkutup uyarma devresidir

PEYGAMBERIMIZIN VAZIFESINI ACIKTAN ACIKLAMASININ EMREDILMESI

Peygamberimiz, Tebliğin ilk devresi olan nübüvvet devresini üç yıl geçirdikten sonra

açıktan tebliğ emri geldikten sonra akrabaları olan Abdülmuttalip oğullarını kendisine inanmalarını ve ona yardımcı olmalarını istemişti

Fakat akrabaları kendisine yardım etmediği gibi Amcası Ebu Leheb hakaret etmiş, bizi buraya bunun için mi çağırdın diyerek hakaret etmişti

Bundan sonra Peygamberimiz, Kureyş kabilelerini, Safa tepesi yanına toplayarak onları İslama davet etti, bu davetten de Kureyşilerden açık bir destek alamadı Hatta Amcası Ebu Lehep Peygamberimize Hakaret ederek ona taş attı, bunun sonucu Tebbet suresi inzal oldu



İŞKENCELER

Peygamberimiz tebliği açıktan yapmaya başlayınca Kureyşiler müslüman olanlara işkence yapmaya başladılar

Bu işkencelerin en fazlasını Peygamber efendimiz Aleyhisselam görüyorduOna, hakaret ediyorlar,namazını kılarken üzerine pislik atıyorlar,geçeceği yollara diken,butrak gibi şeyler saçıyorlardı Secde de iken Deve İşkembesini ve pisliğini kafasına atıyorlardı

Diğer Müslüman olan insanların da hemen hemen hepsi işkence görüyordu Bunlardan köle ve cariye olanların işkencesi öylesine ağırlaşmıştıki tahammül sınırlarını aşmıştı

En çok işkence gören Sahabileri şöyle sıralamak mümkün:

Bilali Habeşi,Zinnure Hatun,Ümmü Ubeys,Nehdiyye Hatun,Amir bFüheyre,Lübeyne Hatun, Ebu Fukeyhe,Habbab bEret,Yasir bAmir,Miktat bAmr,Suheyb bSinan, vb



EBU CEHL'IN PEYGAMBERIMIZI ÖLDÜRMEĞE KALKIŞMASI

VE NADR BHARİSİN BİR KONUŞMASI ,

Nadr bHaris'in Peygamberimiz Hakkındaki Konuşması:

Ebu Cehl, başından geçeni, Kureyşli müşriklerine anlatınca, Nadr bHaris, kalkıp Ey Kureyş cemeati ! Vallahi, sizin başınıza hiç bir zaman, bir benzerile mübtela olmadığınız,bundan sonra da, kolay kolay çaresini bulamayacağınız bir iş gelmiş bulunuyor!

Muhammed; Şakaklarına ak düştüğünü gördüğünüz zamana kadar, içinizde,en çok hoşunuza giden bir gençti

En doğru sözlünüz ve en emininiz idi

Nihayet, size getirdiği şeyle gelince, ona (Sihirbaz!) dediniz

Hayır! Vallahi, o, bir Sihirbaz değildir!

Biz, Sihirbazları ve onların üfürmelerini, düğümlemelerini görmüşüzdür

Siz, ona (Kahin!) dediniz

Hayır! Vallahi, o, bir kahin değildir

Biz, kahinleri ve onların titreyişlerini, görmüş ve Seci'li sözlerini, dinlemişizdir

Siz, ona (Şair!) dediniz

Hayır! Vallahi, o, bir Şair de, değildir

Biz, Şiiri görmüş ve onun her çeşidini: Hezec'ini, Recez'ini dinlemişizdir

Siz, ona (Mecnun!) dediniz

Hayır! Vallahi, o, bir mecnun da değildir

Biz, delilikleri, görmüşüzdür

Onun ise, ne boğulması, ne çarpınıp titremesi, ne evhamlanması, ne de,

sözlerini, karıştırması, vardır

Ey Kureyş cemeati! Durumunuzu iyice düşününüz, gözden geçiriniz!

Çünki, vallahi, sizin başınıza, büyük bir iş gelmiştir ! ' ' dedi