Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Tefekkür, insanın, varlıkların, kainatın ve olayların hakikatini anlama çabasının adı Allahu Tealâ’nın, birçok ayeti kerimede “düşünmez misiniz?, “görmez misiniz?, “düşünüp ibret almaz mısınız? hitabıyla insanı sorumlu tuttuğu büyük ibadet İnsanı insan yapan, diğer varlıklardan ayıran temel özellik ve en büyük fark
Tefekkür, olmayan bir şeyi hayal etmek değil, varlıklardaki manayı görmektir Tefekkür, kalp gözüyle varlıklara bakmak ve onlarda yazılı ilâhî ibretleri okumaktır
Tefekkür, adeta varlıklar ile konuşmak ve her gördüğünden Yüce Mevlâ'dan haber sormaktır
Tefekkür, Allahu Tealâ'nın eşyadaki tecellilerini okumak ve onlardaki hikmeti anlamaktır
Tefekkürün gayesi manevî yükseliştir Manevî yükseliş, körükörüne bağlılıktan kurtulmak, her an Allah'a yaklaşmak, devamlı O'na hayran olmak, sürekli zikir halinde bulunmak ve nihayet “ihsan mertebesine ulaşmaktır
İhsan, kalbin uyanması ve basiretin açılmasıdır İhsan, eşya ile perdelenmemektir İhsan, gaflete düşmemektir İhsan, sanki Allahu Tealâ'yı görüyormuş gibi bir hale ermektir
Tefekkürün sonu, tevhittir Alanı kainat kadar geniştir Allahu Tealâ'dan başka bütün varlıklar tefekkür edilebilir Şu dünyada acıtatlı her ne varsa, hepsi ayrı bir ilim ve tecelli taşır Var olan her şey, bir şeyi öğretmek içindir O da kula kulluğunu bildirmek, Yüce Yaratıcı'nın ululuğunu isbat etmektir
Etrafımızda ibret alınacak o kadar şey var ki, belki de bu çokluk ve devamlı yüz yüze bulunuyor olmak bizi gaflete düşürüyor Bu halimize Yüce Rabbimiz şöyle dikkat çekiyor: Göklerde ve yerde (birliğimizi ve kudretimizi gösteren) nice deliller vardır ki, hergün onların yanından geçiyorlar, fakat hiç ibret almadan yüz çevirip gidiyorlar(Yusuf105)
Evet; görülen ve duyulan şeylerden ibet almak, ancak tefekkürle mümkün Eğer tefekkür edip ibret alsaydık, bir an bile aynı halde kalmazdık İbret alsaydık, boş işlerle bir daha yaşanmayacak yılları boşuna tüketmezdik İbret alsaydık bir delikten iki kere ısırılmazdık İbret alsaydık, dünyayı baş tacı yapıp, ebedi yurdu unutmazdık İbret alsaydık, bozuk halimiz düzelir, kötü zamanlarımız tekrar etmezdi
Ve eğer ibret almazsak Mevlâmız da dünyamız da bize gazap edecek Çünkü ibret almadan yaşayan insan, Mevlâ'sına asi, dünyasına yüktür
Tefekkür, olmayan bir şeyi hayal etmek değil, varlıklardaki manayı görmektir Tefekkür, kalp gözüyle varlıklara bakmak ve onlarda yazılı ilâhî ibretleri okumaktır
Tefekkür, adeta varlıklar ile konuşmak ve her gördüğünden Yüce Mevlâ'dan haber sormaktır
Tefekkür, Allahu Tealâ'nın eşyadaki tecellilerini okumak ve onlardaki hikmeti anlamaktır
Tefekkürün gayesi manevî yükseliştir Manevî yükseliş, körükörüne bağlılıktan kurtulmak, her an Allah'a yaklaşmak, devamlı O'na hayran olmak, sürekli zikir halinde bulunmak ve nihayet “ihsan mertebesine ulaşmaktır
İhsan, kalbin uyanması ve basiretin açılmasıdır İhsan, eşya ile perdelenmemektir İhsan, gaflete düşmemektir İhsan, sanki Allahu Tealâ'yı görüyormuş gibi bir hale ermektir
Tefekkürün sonu, tevhittir Alanı kainat kadar geniştir Allahu Tealâ'dan başka bütün varlıklar tefekkür edilebilir Şu dünyada acıtatlı her ne varsa, hepsi ayrı bir ilim ve tecelli taşır Var olan her şey, bir şeyi öğretmek içindir O da kula kulluğunu bildirmek, Yüce Yaratıcı'nın ululuğunu isbat etmektir
Etrafımızda ibret alınacak o kadar şey var ki, belki de bu çokluk ve devamlı yüz yüze bulunuyor olmak bizi gaflete düşürüyor Bu halimize Yüce Rabbimiz şöyle dikkat çekiyor: Göklerde ve yerde (birliğimizi ve kudretimizi gösteren) nice deliller vardır ki, hergün onların yanından geçiyorlar, fakat hiç ibret almadan yüz çevirip gidiyorlar(Yusuf105)
Evet; görülen ve duyulan şeylerden ibet almak, ancak tefekkürle mümkün Eğer tefekkür edip ibret alsaydık, bir an bile aynı halde kalmazdık İbret alsaydık, boş işlerle bir daha yaşanmayacak yılları boşuna tüketmezdik İbret alsaydık bir delikten iki kere ısırılmazdık İbret alsaydık, dünyayı baş tacı yapıp, ebedi yurdu unutmazdık İbret alsaydık, bozuk halimiz düzelir, kötü zamanlarımız tekrar etmezdi
Ve eğer ibret almazsak Mevlâmız da dünyamız da bize gazap edecek Çünkü ibret almadan yaşayan insan, Mevlâ'sına asi, dünyasına yüktür
