Telefonunu Kontrol Etmeden Duramayanların Sahip Olduğu Ürküten Rahatsızlık: Nomofobi

Şayet siz de “Telefonum çalmasa da sistemli olarak telefonumu denetim ediyorum.”  Ya da “Uyurken telefonumun yakınımda olmasını isterim.” Diyorsanız ve bu hususta tahlil arıyorsanız bilim beşerlerine kulak verin!


Yapılan araştırmalara nazaran günümüzde birçok insan telefonundan farklı kaldığı anlarda anksiyete bozukluğu belirtileri gösteriyor.



Hatta bu oran o denli azımsanacak düzeyde de değil. Geçtiğimiz yıllarda yapılan bir araştırmaya nazaran taşınabilir telefon kullanıcılarının neredeyse yüzde atmışı nomofobi olarak bilinen, taşınabilir telefonundan uzakta kalmaendişesinden mustarip.

Hastalık düzeyine ulaşan taşınabilir telefon bağımlılığının sebebi ne?



Hayatımızı kolaylaştırması için üretilmiş bu aygıtlar neden bozukluklara yol açıyor? 1969 yılında Psikiyatrist John Bowlby insanlarda doğuştan gelen, öbür insanlara belli bir yakınlıkta ya da bağlılıkta olmayı tetikleyen bir dürtünün bulunduğunu açıkladı.

Bowlby diyor ki...



Bebeklik ve çocukluğumuzda ortaya çıkan, ebeveynlerimize olan düşkünlüğümüz sonraki yıllarda farklı istikametlerde ve farklı sebeplerle şekillenebilir. Bağlarda en kolay manasıyla inançlı bir ortam yoksa bireyler obsesif bir halde inançlı bir irtibat ağı kurma eforuna girer. Bu ağın inançlı kısmı yakınlığı ne çok yakın ne de çok uzak düzeyde tutabilme uğraşıyla kendini gösteriyor.

Çocukluk periyodundan sonra yitirilen oyuncak kavramının yerini taşınabilir telefonlar alıyor,



Taşınabilir telefonların çocuk/oyuncak tesiri üzere bir ruhsal tesir yaratması esasen onun insan bağlarını yürütmede tarifli bir organ olmasıyla ilgili. Bowlby’e nazaran. Mesajlaşarak, konuşarak, selfie yollayarak münasebetlerdeki bağları taşınabilir telefonlarımızda kuruyoruz.

Ayrıyeten çalışma taşınabilir telefonlarımızın kişiliğimizi yansıttığını da söylüyor.



O denli ki fotoğraflarımız, dokümanlarımız, şahsî arama tonlarımız taşınabilir telefonları bizlerin bir modülü haline getiriyor, bağlılığı arttırıyor.

Veronika Konok ve çalışma arkadaşları, bu mevzuyu açığa kavuşturmak için bir deney gerçekleştirdi.



Araştırmacılar taşınabilir telefonların şahıslar üzerindeki bağlılık tesirlerini ölçmek için 19-25 yaş aralığındaki 142 iştirakçiyle bir deney gerçekleştirdiler. Deneyin birinci sorusu taşınabilir telefonları kullanım emelleri üzerineydi. Taşınabilir telefonlarıya toplumsal medyada mı geziyorlardı, oyun mu oynuyorlardı yoksa telefonu yalnızca arama faaliyetleri için mi kullanıyorlardı?

İştirakçilere taşınabilir telefonlarla irtibat biçimlerini sordular.



Taşınabilir telefonlarından uzak kaldıklarında hissettikleri ve taşınabilir telefonlarını ortalama ne kadar müddette bir denetim ettikleri iştirakçilere soruldu. Çalışmanın son sorusu ise taşınabilir telefonlara yakınlığa paralel olarak bu yakınlığın yarattığı anskiyete bozukluklarının tanımıydı.

Sonuçlar ortada!



Çalışmaya nazaran incelenen yaş aralığındaki bireylerin birçok telefonlarını her daim yakınlarında tutma eğilimine sahip ve bu eğilim de taşınabilir telefonların alaka aracı olarak konumlanmasıyla açıklanıyor. Ayrıyeten şahıslarda yaşanan bağlılık bozukluğu da taşınabilir telefon kullanım müddetinin artışıyla paralel olarak artıyor.

Nomofobi çalışma kümesinde ve toplumun genelinde yaygın olsa da siz siz olun hayatın renklerini ekrana sığdırmayın, etrafınıza daha fazla bakın!