Telomer tedavisi-gerçekten hikaye mi?

Telomer bugünlerde sıkça bahsedildiği üzere kromozom uçlarında bulunan, Telomerase enzimi tarafından sentezlenen, kromozomların uç sonlanımlarında bulunan, tekrarlayan DNA uzantılarıdır. Umumi olarak her hücre bölünmesinde kısalma olmaktadır. Haliyle devir ilerledikçe kısalma olacaktır. Bu arada üreme hücreleri üzere, kök hücreler üzere hücre kümelerinde telomerase enzimi eksprese ve aktive edilebilmekte, hücre yaşlanmasının önüne geçilip, daima bölünme sağlanmaktadır.

Telomer kısalması ile (erken yaşlarda görülen kısa telomerlerle karakterize ‘’Telomer Sendromu’’nda olduğu gibi) marazların arttığı, yaşlanmanın olduğu, hücrelerdeki mutasyonel yükün arttığı gösterildiği, bunun sonucu olarak kanser insidansının arttığı literatürde belirtilmektedir. Ama burada enteresan bir nokta var; Kanser hücreleri devamlı bölünmesine karşın kromozomlarında uzun telomerler mevcuttur ve bu durum hücrelerin immortal olmasını sağlamaktadır. O denli ise kısa telomer kanser oluşumu için (yaş arttıkça kanser insidansı artar) artmış mutasyonel yük nedeni ile bir sebeb iken, uzun telomer kanser hücrelerinin ölümsüzlüğüne sebeb olmaktadır.

DOLAYISI İLE TELOMERLERLE OYNAMAK KANSER GÖRÜLMESİNİ ARTTIRIR TEZİNİN GERÇEKLEŞMESİ İÇİN BEKLEMEK GEREKİR.

Genetik mühendislik, gen tedavisi değerli hususlardır ve geçtiğimiz aylarda birinci gen tedavisi tedavi onayı aldı. Bilhassa kanser yerinde tümör baskılayıcı genlerin sıradan hücrelere vektörler aracılığı ile integrasyonu ve kanser oluşumunun önüne geçilmesi, gen tedavisinin kıymetli bahislerindendir. Genetik mühendislik önümüzdeki yılların değerli tedavi meydanı olacaktır.

Teorik olarak telomer tedavisi, telomerase geninin vektörlerle aktive edilerek bu enzimin ekpresyon ve aktivasyonun arttırılması ile vücut hücrelerinde telomerlerin uzun kalması, DNA bozunmasının azaltılmasına, hücre istikrarının ve mitokondrial aktivitenin korunarak, hücre ömrünün ve canlılığının arttırılmasına sebeb olacaktır. Bu durum şu anki literatür haberleri ile ömrü uzatma mealine gelmektedir.

DOLAYISI İLE TELOMER TEDAVİSİ ÇOK DA HİKAYE ÜZERE DURMAMAKTADIR.

Yalnız bir görüş de şunu demekte: Telomerler acep hücre yaşlanmasının sonucunda her hücre organeli üzere bozunmaya uğradığı için mi kısalmakta ? Basitçe şöyle: Yaşlandığımız için mi cildimiz kırışmakta yoksa cildimiz kırıştığı için mi yaşlanmaktayız ?

Kanımca bu yalın bir mevzu olmaktan çok ileride birçok araştırmaya kapı açacak değerli (artıları ve eksileri ile) bir tartışma ortamıdır. Yalnız bu tedaviler için literatür kanıtlarının kuvvetlenmesini beklemek tedavi kararı için daha gerçekçi olacaktır.

Kısaca BEKLEYELİM lakin KOLAYA İNDİRGEMEYELİM.