elektronikci
FD Üye
Türkiye İktisat Siyasetleri Araştırma Vakfı (TEPAV), “Borç İdaresinin Kurumsal Yapısı: Nereye Gidiyoruz?” çalışmasıyla, Cumhurbaşkanlığı kararnamesiyle yeni kurulan ve borç yönetiminin 2002’den bu yana süren kurumsal yapısında değişikliğe yol açan “Borçlanma Genel Müdürlüğü”nün tesirlerine dikkat çekti.
ÖRNEK MODEL
Coşkun Cangöz’ün çalışmasına nazaran, borçlanma maliyeti yükseliyor, yine finansman şartları bozuluyor ve geri ödemeleri artış gösteriyor. Hazine’nin borç servisi projeksiyonları, 2020’de yapılacak aylık ortalama borç geri ödemesinin 26.9 milyar TL olacağına işaret ediyor. Bu fiyat, 2018 ortalamasının (14.6 milyar TL) neredeyse iki katı, 2019 ortalamasının (18.1 milyar TL) ise yüzde 50 fazlası. Borçlanma siyasetinin aktifliği ve kurumsal yapının yeterliliğinin istikrar açısından son derece değerli olduğu belirtilen çalışmada, şu vurgu bilhassa dikkat çekti:
“2001’den sonra Hazine bünyesinde oluşturulan borç idaresi kapasitesi öbür ülkelere örnek oluşturan bir model haline gelmiştir. Lakin kurumsal yapının ahengini olumsuz tarafta etkileyecek düzenlemeler sistemin aktifliğini bozacak ve operasyonel risklere açık hale getirecektir. Ayrıyeten, borç idaresindeki modüllü yapı yüksek geri ödeme ve artan borçlanma gereksinimi konjonktüründe borçlanma maliyet ve risklerinin de olumsuz tarafta etkilenmesine neden olabilecektir.”
MÜNASEBETİ YETERSİZ BULUNDU
Hazine ve Maliye Bakanlığı açıklamasında, borçlanma sistemindeki yeni yapılanmanın münasebeti olarak finans piyasalarına yakınlık öne çıkarılıyor. Lakin TEPAV’a nazaran, 2002-2013 ortasında borçlanma maliyet ve risk göstergelerindeki istikrarlı düzgünleşme ve buna paralel olarak artan yabancı yatırımcı hissesi, faal ve başarılı borç idaresi için finansal piyasalara yakınlık argümanının geçerli olmadığını ve evvelki yapıda borç idaresinin muvaffakiyetle yürütüldüğünü gösteriyor.