iltasyazilim
FD Üye
arkadaşlar başta aranıza yeni katıldım kendimi fazla fakat çok kötü hissediyorum başta yaşım 23 bundan 25 sene önce onunla tanıştım yaklaşık 3 ay her tarafında kendisini sevmem için fazla çabaladı benim korkularım vardı, ona adım atmak istiyordum ama korkuyordum çünkü daha önce hiç görmemiştimaynı memlekettenmişiz ve bir gün beni bir sohbet ortamında duyup merak etmiş aylar daha sonra da beni bulup sosyal medya üzerinden tanıştık yani yüzyüze görmüşlüğüm yoktu o da beni görmemiştimbana geldiği ilk günden beri hoşlandığını belirlenmiş ediyordu ikimiz içinde ilkti bu zamanla duygularım ağır bastı ve konuşmamızın 3ayında onun duygularına karşılık verdim ne süre oysa karşılık verdim kalktı bulunduğum şehre geldi(ayrı şehirlerdeydik) geldiğinde ikimizde gözlerimize bakamıyorduk bile anladık ancak güzel bir sevdaya başlayacaktık oysa öyle de oldu
bir yıl mükemmel geçti diyebilirim tartışma etmeden, şiirlerle, aşk sözleriyle ikimizde ilk önce seviyor ve öncelikle seviliyorduk onun yaşı 25 ti bana geldiğinde o yüzden ciddiyetle geldi en başından evlenmek istediğini söyledi bu yüzden bir yılın sonunda ailelere açtık meseleleri ve onlar da tasdik vermişti okulum bitince evlenecektik fakat bir yıl daha sonra çatırdamaya başladı bir şeyler çocukça kavgalardı fakat fazla büyütmez barışırdık 2 yılın başlarında askere gönderdim onugiderken aramızda yüzük taktık orada bir günlük tutmuş bana geldiğinde verdi ve hepsinde ne dek çok beni sevdiğinden bahsediyordu,çılgın gibi sevdiğini anlıyordum
sonradan bir şey oldu ne bilmiyorum bir gün bana dedi ama sana bağlı olmak beni korkutuyor hayatımın merkezi oldun bu dek sevmekten korkuyorum hayatı ıskalıyorum dedi ve sonrasında günde 5 kez ararken 1 e düşürdü, haftada bi kamera görüşmelerimiz iki haftada bire dönüştü gerçekten bu normal farkındayım fakat fazla alaka görüp bir anda böyle olması beni bocalattı ve korktum sevgisinin azaldığını düşündüm süreç içindeaskerden 4 ay sonrası özellikle daha eksik ilgilendi, daha fazla ağız dalaşı ettik, e ben de yordum kavgalarla çünkü kaybettiğimi hissediyordum her gün evlilik hayali kuran insan bunlardan uzaklaşıyordu ve ben üstüne gittim sevgin mi azalıyor hissediyorum diye hayır diyip bitmiş eski ilgisine dönüyordu fakat daha sonra yeniden vazgeçiyor uzaklaşıyordu kavgalarımız arttı, ben çok ağır bir çocukluk geçirdim her şeyi en başından biliyordu ve fazla da yanımda oldu mutlu etmeye çalışıyordu başlarda beni fakat bu son 6 7 aydır dertlerim onu bunalttı ailemde yaşadığım sorunlar(sahiden koskocoman sorunlar) gözünü korkuttuoysa çok eskiden bu sorunlar seni yorar ayrılmak istiyorum dediğimde saatlerce ağlamıştı beni bırakma ben yanındayım ben senii bırakamam diye fakat sonradan ben iyi anlamak istemiyorum derdini başkalarıyla anlat demeye başladı ben bunlara daha fazla üzüldüm kendini defalarca yetkisiz hissetti benim o kadar hissettirdiğimi düşündü ben sana yetmiyorum diyordu
neticeye gelirsek 3 ay önce 4 jurnal yoğun bir kavganın arkasından benden ayrıldı dayanmıyorum artık tahammül edemiyorum deyip gitti 3 ay baştan başa peşinden koştum arkadaşlar her zaman o yaşadığımız ik yılları düşünüp hayır böyle reel bir şey bitmemeli dedimbaşlarda benle iletişimi kesmeyip üzüldüğüm için takviye olmaya çalışıyordu fakat ben umutlandıkça artık daha sert olmaya başladı seni istemiyorum olmaz yapma sen böyleyken ben de fena oluyorum yalvarırım bırak beni seni istemeyeni istiyorsun deyip durdu fakat ben aralıklarla yeniden devam ettim belli oalrak bitirme süre verelim dedim görüşmeyelim işlenmiş bir müddet ama bi dinle bi özle bi bak sonumuzu pek gör dedim lakin buna yanaşmadı bitti anla dedi hayatımda sen mahrum bundan böyle ben de bu sonuçtan rahatsız oluyorum fakat yüzçevirdiğim yere dönmem,seni sevmiyorum dedi her yerden engelledi beni biliyorum peşinden koşmamalıydım lakin yapamadım, çok seviyordum çünkü koşmasaydım beni en azından bedel verdiği biri olarak hatırlayacaktı olur ya fakat derhal beni kötü biri olarak mi hatırlayacak? fazla üzülüyorum arkadaşlar böyle hoş başlayan bir şeyin böyle kötü bitmesine fazla üzülüyorum ne yapmalıyım bundan sonradan? hala bir umut döner sanıyorum
bir yıl mükemmel geçti diyebilirim tartışma etmeden, şiirlerle, aşk sözleriyle ikimizde ilk önce seviyor ve öncelikle seviliyorduk onun yaşı 25 ti bana geldiğinde o yüzden ciddiyetle geldi en başından evlenmek istediğini söyledi bu yüzden bir yılın sonunda ailelere açtık meseleleri ve onlar da tasdik vermişti okulum bitince evlenecektik fakat bir yıl daha sonra çatırdamaya başladı bir şeyler çocukça kavgalardı fakat fazla büyütmez barışırdık 2 yılın başlarında askere gönderdim onugiderken aramızda yüzük taktık orada bir günlük tutmuş bana geldiğinde verdi ve hepsinde ne dek çok beni sevdiğinden bahsediyordu,çılgın gibi sevdiğini anlıyordum
sonradan bir şey oldu ne bilmiyorum bir gün bana dedi ama sana bağlı olmak beni korkutuyor hayatımın merkezi oldun bu dek sevmekten korkuyorum hayatı ıskalıyorum dedi ve sonrasında günde 5 kez ararken 1 e düşürdü, haftada bi kamera görüşmelerimiz iki haftada bire dönüştü gerçekten bu normal farkındayım fakat fazla alaka görüp bir anda böyle olması beni bocalattı ve korktum sevgisinin azaldığını düşündüm süreç içindeaskerden 4 ay sonrası özellikle daha eksik ilgilendi, daha fazla ağız dalaşı ettik, e ben de yordum kavgalarla çünkü kaybettiğimi hissediyordum her gün evlilik hayali kuran insan bunlardan uzaklaşıyordu ve ben üstüne gittim sevgin mi azalıyor hissediyorum diye hayır diyip bitmiş eski ilgisine dönüyordu fakat daha sonra yeniden vazgeçiyor uzaklaşıyordu kavgalarımız arttı, ben çok ağır bir çocukluk geçirdim her şeyi en başından biliyordu ve fazla da yanımda oldu mutlu etmeye çalışıyordu başlarda beni fakat bu son 6 7 aydır dertlerim onu bunalttı ailemde yaşadığım sorunlar(sahiden koskocoman sorunlar) gözünü korkuttuoysa çok eskiden bu sorunlar seni yorar ayrılmak istiyorum dediğimde saatlerce ağlamıştı beni bırakma ben yanındayım ben senii bırakamam diye fakat sonradan ben iyi anlamak istemiyorum derdini başkalarıyla anlat demeye başladı ben bunlara daha fazla üzüldüm kendini defalarca yetkisiz hissetti benim o kadar hissettirdiğimi düşündü ben sana yetmiyorum diyordu
neticeye gelirsek 3 ay önce 4 jurnal yoğun bir kavganın arkasından benden ayrıldı dayanmıyorum artık tahammül edemiyorum deyip gitti 3 ay baştan başa peşinden koştum arkadaşlar her zaman o yaşadığımız ik yılları düşünüp hayır böyle reel bir şey bitmemeli dedimbaşlarda benle iletişimi kesmeyip üzüldüğüm için takviye olmaya çalışıyordu fakat ben umutlandıkça artık daha sert olmaya başladı seni istemiyorum olmaz yapma sen böyleyken ben de fena oluyorum yalvarırım bırak beni seni istemeyeni istiyorsun deyip durdu fakat ben aralıklarla yeniden devam ettim belli oalrak bitirme süre verelim dedim görüşmeyelim işlenmiş bir müddet ama bi dinle bi özle bi bak sonumuzu pek gör dedim lakin buna yanaşmadı bitti anla dedi hayatımda sen mahrum bundan böyle ben de bu sonuçtan rahatsız oluyorum fakat yüzçevirdiğim yere dönmem,seni sevmiyorum dedi her yerden engelledi beni biliyorum peşinden koşmamalıydım lakin yapamadım, çok seviyordum çünkü koşmasaydım beni en azından bedel verdiği biri olarak hatırlayacaktı olur ya fakat derhal beni kötü biri olarak mi hatırlayacak? fazla üzülüyorum arkadaşlar böyle hoş başlayan bir şeyin böyle kötü bitmesine fazla üzülüyorum ne yapmalıyım bundan sonradan? hala bir umut döner sanıyorum