Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Tevbe, günah işlemekten duyduğumuz pişmanlıktır Bu pişmanlıkla o günahı bir daha yapmamaya azmederiz Tevbe edenin bir daha günaha dönmemesi icap eder Fakat yine günaha dönerse yeniden tevbe lazım gelir
Ne var ki aynı günahın tekrarlanması tevbenin samimiyetinde noksanlık olduğunu gösterir Dinimiz günahkâr olanın günahlarına tevbe etmesine önem verdiği kadar, tevbeyi bozmamasına, günaha yeniden dönmemesine de o kadar önem verir
Günaha döndüren, tevbeyi bozan sebeplerin en başında şeytan gelir Şeytanın vesvesesi ve aldatmasının tesiri altında nefs de insana günahı güzel gösterir
Dünyada hiçbir insan yoktur ki ona bir şeytan musallat olmasın Her insana doğduğu anda bir şeytan musallat olur O şeytan da insanı yoldan çıkarmak için uğraşır Tek istisnası Peygamber sav Efendimiz’dir O buyurmuştur ki: “Benim şeytanım Allah’ın kudreti ile müslüman olmuştur Bana hayrı emretmekten başka bir şey tavsiye etmez Beni günaha sevkedici bir vesvese vermez Efendimiz sav’in dışında bütün velilerin, bütün alimlerin, bütün müminlerin muhakkak bir şeytanı vardır
Şeytan, Adem Aleyhisselam yaratılmadan önce var idi, onun yaratılışını gördü Yaratıldıktan sonra da Adem Aleyhisselam’a ve çocuklarına düşman kesildi Kur’anı Kerim’de “Bir zamanlar meleklere ‘Adem’e secde edin!’ demiştik Hemen secde ettiler, yalnız İblis hariç O diretti (Taha, 116) buyuruluyor
Şeytanın secde etmemesini müfessirler şu sebeplerle açıklıyorlar: Birincisi, İblis, Adem Aleyhisselam’a türlü nimetler verildiğini gördü Allah Tealâ Adem Aleyhisselam’ı halife yaptı, onu ilimle, bilgiyle donattı Bu yüzden İblis’in kıskançlığı galeyana geldi İkinci olarak, İblis, “Ben ateşten yaratıldım, Adem topraktan Ateş topraktan üstündür diyerek gurura kapıldı Üçüncüsü Adem Aleyhisselam’ın genç, kendisinin ihtiyar olmasıydı Bu da hasedine sebep oldu
Hülasatü’l Beyan’da, Araf suresinin tefsirinde ilk defa kıyas yapanın İblis olduğu, kendi görüşüyle kendine kıymet biçtiği ve bu kıyasla “Ben Adem’den hayırlıyım diyerek ilâhi emre karşı geldiği bildirilmektedir
Allah Tealâ şeytanın düşman olduğunu açıkça bildirmiştir: “İblis secde etmeyince, ey Adem, dedik Bu hem senin için hem de zevcen için büyük bir düşmandır Sakın sizi cennetten çıkarmasın Sonra yorulur, meşakkat çekersiniz Zira ey Adem, senin için cennette acıkmak ve çıplak kalmak yoktur Burada sen susuzluk çekmeyecek, sıcaktan da bunalmayacaksın (Taha, 117119)
Şeytanın kandırmasına kapılmamak, ona uymamak farzdır İmam Gazalî Hazretleri de “Şeytanın kalbe giriş yollarını kapamak vaciptir buyuruyorlar
Ebussuud Efendi, “Andolsun biz, daha önce de Adem’e ahit vermiştik Ne var ki o unuttu Fakat onu günah işlemekte kararlı bulmadık (Taha, 115) ayetinin tefsirinde, Allah Tealâ Hz Adem ve Hz Havva’ya bir ağaçtan yememeyi onların menfaati icabı olarak emretmişti, buyuruyor Allah Tealâ bu ayet ile hem şeytan sizi aldatmasın, hem de siz şeytana aldanmayın buyuruyordu Bu ağacın yasaklanması insanoğlunun menfaati icabıdır, ama onlar düşmanları olan şeytanın sözüne aldandılar Bu mananın yanı sıra, Hz Adem ile Hz Havva’nın emri unutarak böyle yaptıkları anlamı da verilmiştir “Fakat onu günah işlemekte kararlı bulmadık ayetinin sebebi, Adem as’ın sonradan pişman olup tevbe etmesine bağlanmıştır
Bütün bu ayetler kıyamete kadar gelecek olan ümmeti Muhammed’e korunmaları gereken hususları ve uymaları gereken emri ilâhiyi bildirmektedir O da şeytanın düşmanlığından bir an olsun gaflete düşmemeye gayret etmek ve işlenen günahlara samimiyetle tevbe edip bir daha yapmamaktır
Semerkand dergisi
Ne var ki aynı günahın tekrarlanması tevbenin samimiyetinde noksanlık olduğunu gösterir Dinimiz günahkâr olanın günahlarına tevbe etmesine önem verdiği kadar, tevbeyi bozmamasına, günaha yeniden dönmemesine de o kadar önem verir
Günaha döndüren, tevbeyi bozan sebeplerin en başında şeytan gelir Şeytanın vesvesesi ve aldatmasının tesiri altında nefs de insana günahı güzel gösterir
Dünyada hiçbir insan yoktur ki ona bir şeytan musallat olmasın Her insana doğduğu anda bir şeytan musallat olur O şeytan da insanı yoldan çıkarmak için uğraşır Tek istisnası Peygamber sav Efendimiz’dir O buyurmuştur ki: “Benim şeytanım Allah’ın kudreti ile müslüman olmuştur Bana hayrı emretmekten başka bir şey tavsiye etmez Beni günaha sevkedici bir vesvese vermez Efendimiz sav’in dışında bütün velilerin, bütün alimlerin, bütün müminlerin muhakkak bir şeytanı vardır
Şeytan, Adem Aleyhisselam yaratılmadan önce var idi, onun yaratılışını gördü Yaratıldıktan sonra da Adem Aleyhisselam’a ve çocuklarına düşman kesildi Kur’anı Kerim’de “Bir zamanlar meleklere ‘Adem’e secde edin!’ demiştik Hemen secde ettiler, yalnız İblis hariç O diretti (Taha, 116) buyuruluyor
Şeytanın secde etmemesini müfessirler şu sebeplerle açıklıyorlar: Birincisi, İblis, Adem Aleyhisselam’a türlü nimetler verildiğini gördü Allah Tealâ Adem Aleyhisselam’ı halife yaptı, onu ilimle, bilgiyle donattı Bu yüzden İblis’in kıskançlığı galeyana geldi İkinci olarak, İblis, “Ben ateşten yaratıldım, Adem topraktan Ateş topraktan üstündür diyerek gurura kapıldı Üçüncüsü Adem Aleyhisselam’ın genç, kendisinin ihtiyar olmasıydı Bu da hasedine sebep oldu
Hülasatü’l Beyan’da, Araf suresinin tefsirinde ilk defa kıyas yapanın İblis olduğu, kendi görüşüyle kendine kıymet biçtiği ve bu kıyasla “Ben Adem’den hayırlıyım diyerek ilâhi emre karşı geldiği bildirilmektedir
Allah Tealâ şeytanın düşman olduğunu açıkça bildirmiştir: “İblis secde etmeyince, ey Adem, dedik Bu hem senin için hem de zevcen için büyük bir düşmandır Sakın sizi cennetten çıkarmasın Sonra yorulur, meşakkat çekersiniz Zira ey Adem, senin için cennette acıkmak ve çıplak kalmak yoktur Burada sen susuzluk çekmeyecek, sıcaktan da bunalmayacaksın (Taha, 117119)
Şeytanın kandırmasına kapılmamak, ona uymamak farzdır İmam Gazalî Hazretleri de “Şeytanın kalbe giriş yollarını kapamak vaciptir buyuruyorlar
Ebussuud Efendi, “Andolsun biz, daha önce de Adem’e ahit vermiştik Ne var ki o unuttu Fakat onu günah işlemekte kararlı bulmadık (Taha, 115) ayetinin tefsirinde, Allah Tealâ Hz Adem ve Hz Havva’ya bir ağaçtan yememeyi onların menfaati icabı olarak emretmişti, buyuruyor Allah Tealâ bu ayet ile hem şeytan sizi aldatmasın, hem de siz şeytana aldanmayın buyuruyordu Bu ağacın yasaklanması insanoğlunun menfaati icabıdır, ama onlar düşmanları olan şeytanın sözüne aldandılar Bu mananın yanı sıra, Hz Adem ile Hz Havva’nın emri unutarak böyle yaptıkları anlamı da verilmiştir “Fakat onu günah işlemekte kararlı bulmadık ayetinin sebebi, Adem as’ın sonradan pişman olup tevbe etmesine bağlanmıştır
Bütün bu ayetler kıyamete kadar gelecek olan ümmeti Muhammed’e korunmaları gereken hususları ve uymaları gereken emri ilâhiyi bildirmektedir O da şeytanın düşmanlığından bir an olsun gaflete düşmemeye gayret etmek ve işlenen günahlara samimiyetle tevbe edip bir daha yapmamaktır
Semerkand dergisi
