Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Milletlerarası Diyabet Örgütünün donelerine nazaran her 11 yetişkinden birisi diyabetli ve bu 415 milyon insana karşılık geliyor. Bu rakam giderek artmaya devam ediyor. Devlet sıhhat bütçelerindeki harcamaların %12’si diyabetik hastalar için yapılıyor. Her 6 saniyede 1 kişi diyabet ve buna bağlı gelişen illetlerden hayatını kaybediyor. Diyabet görülme sıklığı 2015 datalarına nazaran %7.2-11.4. Harcanan para 673 milyar dolar. Diyabetlerin %90’ı tip 2 diyabet. 40-59 yaşlarında görülme sıklığı artıyor ve her 2 diyabetliden birisi diyabet olduğunu bilmiyor. Yerküre nüfusunun 7.3 milyar olduğu düşünülürse 2035’de beklenen diyabetli insan sayısı 592 milyon kişi. Türkiye’de TURDEP’in yaptığı çalışmalarda, 1998 yılındaki diyabet sıklığı %7.2, günümüzdeki nispet ise %16.2. Diyabetin bu kadar sık görülmesinin ana nedenleri arasında, topluluğun yaşlanması, kişilerin daha çok besin tüketip, daha az hareket etmeleri üzere nedenler var. Birebir çalışmada son 10 yıl içerisinde diyabetli insan sayısında % 90, obez insan sayısı da % 44 artmış. Türkiye’de obez insan sıklığı günümüz itibarı ile % 32 ve topluluğun 2/3’ü çokça kilolu. Diyabeti yalnızca kan şekerinde yükseklik olarak görmemeli, aslında bir metabolik hastalık ve yerkürenin karşılaştığı çözülmesi gerekli olan en önemli sıhhat meselelerinden birisi. Kan şekerinde yükseklik önemli marazlara da neden olabiliyor. Bunlar arasında en sık görülenleri, retina illetleri ve körlük, parmak ve bacak kesilmeleri, kalp buhranı ve felçler ile böbrek hastalıklarıdır.
İki çeşit diyabet tanımlanmıştır. Birincisi daha çok gençlerde görülen ve genetik kökeni olan Tip 1 diyabet ve ikincisi de erişkin öbekte görülen obeziteye ve hareketsizliğe bağlı gelişen Tip 2 diyabettir. Diyabetlilerin %90’ı tip 2, %10’u tip 1’dir. Tip 2 diyabet mide bağırsak sistemi ile direkt kontaklı olan diyabettir. Diyabetin öncelikle tedavisi tıbbidir. Tıbbi tedavide çeşitli ilaçlar kullanılır. Ayrıyeten ilaçlarla denetim edilemeyen hastalarda insülin enjeksiyonları ile tedaviler yapılır.
Diyabetik hasta sıklığının giderek artması ve hazır besinlerle, fast food tipi beslenme alışkanlıkları ile denetim edilemeyen diyabetik hastalar, yeni tahlil arayışlarını doğurmuştur. 2016 yılı başlarından itibaren diyabet tedavisi protokollerine diyabet cerrahisi yahut metabolik cerrahi denilen yollarda eklenmiştir.
Diyabet sıklığı aslında artan obez nüfus sıklığı ile sahih orantılı olarak artmaktadır. Başlangıçta obezite nedeni ile ameliyat edilen hastaların kilo kayıpları ile birlikte diyabetlerinin de düzelmeye başlaması metabolik cerrahi denilen kavramı da ön plana çıkarmıştır. Aslında tip 2 diyabetin en değerli nedeni olan çokça yağ orantısının azaltılması sorunun çözülmesi tarafıyla değerlidir. Burada yapılan Sleeve Gastrektomi (tüp mide), gastrik by pass üzere usullerle zayıflayan hastalarda diyabette düzelmektedir. Lakin daha sonraları, insülin regülasyonunda kıymetli yan tutan ince bağırsaklara yönelik teşebbüsler ön plana çıkmaya başlamıştır. İnce bağırsakların son kısmından salgılanan GLP-1 ve ince bağırsak üst orta kısmından salgılanan GIP üzere hormonlar, insülin salgılanmasını ve tesirini artırmakta, GLP-1 birebir devirde mide boşalmasını da geciktirerek tokluk hissi uyanmasına neden olmaktadır. İşte bu tesirlerle yalnızca kilo kaybına bağlı diyabetin düzeltilmesi değil tıpkı devirde bağırsaklardan salgılanan hormonların da daha çok aktive edilerek vakaya katılmasına yönelik ameliyatlar uygulanmaya başlamıştır. Bunlara da Metabolik Cerrahi ismi verilmiştir.
Günümüzde artık diyabet tedavisindeki rehberlere de girmiş cerrahi tedavilerde hastalar şu kriterlere nazaran seçilmektedir.
1- Hastalar tip 2 diyabetik olmalıdırlar.
2- Tip 2 diyabetik olup da ilaçlar ve insülinle denetim edilemeyen ve giderek daha ziyade insülin ve ilaç kullanmak zorunda kalan hastalar olmalıdırlar.
Çeşitli ameliyat metotları laparoskopik olarak uygulanmakta olup, bunlar Sleeve gastrektomi (Tüp mide), Gastrik by pass, doudenal switch, SADI-S, Partition, İleal interpozisyon üzere ameliyatlardır. Bu prosedürlerden hangisinin uygulanacağı hastaya nazaran deneyimli merkezlerdeki cerrahlar tarafından saptanırlar.
Cerrahi metodun seçiminde, fizyolojiyi en az bozan, en tesirli metotlardan birisi seçilir.
Seçimde hastanın obezite noktası kıymetlidir. 3 sınıflamada obezler kategorize edilirler.
– 1. sınıf obezite = Vücut kütle endeksi (VKİ) 30-35
– 2. sınıf obezite = VKİ 35-40
– 3. sınıf obezite = VKİ 40 ve üzeri
Bu sınıflamaya nazaran yalnızca ziyade kilolarına bağlı diyabeti olan hastalarda yani 3.sınıf morbid obezlerde yalnızca Sleeve gastrektomi (tüp mide) ve gibisi usuller kâfi olurken, 2. ve 1.sınıf diyabetik ve kilolu hastalarda ince bağırsakların son kısmı olan ileum kesimini ağızdan alınan besinlerle erken temas ettirerek hormon uyarımını artıran Partition, SADI-S üzere operasyonlar tercih edilirler.
Diyabet tedavisi için yapılan obezite ameliyatları laparoskopik olarak uygulanırlar. Zarurî olmadıkça açık operasyona başvurulmaz. Laparoskopik tekniğin ameliyat sonrasında daha az ağrı, daha süratli işe dönme ve daha âlâ kozmetik sonuç üzere avantajları vardır. Hastalar 3-4 gün hastanede yatabilirler. Obezite merkezlerinin bulunduğu, endokrin takibinin yapılabildiği deneyimli merkezlerde operasyonlarının yapılması çok kıymetlidir.
İki çeşit diyabet tanımlanmıştır. Birincisi daha çok gençlerde görülen ve genetik kökeni olan Tip 1 diyabet ve ikincisi de erişkin öbekte görülen obeziteye ve hareketsizliğe bağlı gelişen Tip 2 diyabettir. Diyabetlilerin %90’ı tip 2, %10’u tip 1’dir. Tip 2 diyabet mide bağırsak sistemi ile direkt kontaklı olan diyabettir. Diyabetin öncelikle tedavisi tıbbidir. Tıbbi tedavide çeşitli ilaçlar kullanılır. Ayrıyeten ilaçlarla denetim edilemeyen hastalarda insülin enjeksiyonları ile tedaviler yapılır.
Diyabetik hasta sıklığının giderek artması ve hazır besinlerle, fast food tipi beslenme alışkanlıkları ile denetim edilemeyen diyabetik hastalar, yeni tahlil arayışlarını doğurmuştur. 2016 yılı başlarından itibaren diyabet tedavisi protokollerine diyabet cerrahisi yahut metabolik cerrahi denilen yollarda eklenmiştir.
Diyabet sıklığı aslında artan obez nüfus sıklığı ile sahih orantılı olarak artmaktadır. Başlangıçta obezite nedeni ile ameliyat edilen hastaların kilo kayıpları ile birlikte diyabetlerinin de düzelmeye başlaması metabolik cerrahi denilen kavramı da ön plana çıkarmıştır. Aslında tip 2 diyabetin en değerli nedeni olan çokça yağ orantısının azaltılması sorunun çözülmesi tarafıyla değerlidir. Burada yapılan Sleeve Gastrektomi (tüp mide), gastrik by pass üzere usullerle zayıflayan hastalarda diyabette düzelmektedir. Lakin daha sonraları, insülin regülasyonunda kıymetli yan tutan ince bağırsaklara yönelik teşebbüsler ön plana çıkmaya başlamıştır. İnce bağırsakların son kısmından salgılanan GLP-1 ve ince bağırsak üst orta kısmından salgılanan GIP üzere hormonlar, insülin salgılanmasını ve tesirini artırmakta, GLP-1 birebir devirde mide boşalmasını da geciktirerek tokluk hissi uyanmasına neden olmaktadır. İşte bu tesirlerle yalnızca kilo kaybına bağlı diyabetin düzeltilmesi değil tıpkı devirde bağırsaklardan salgılanan hormonların da daha çok aktive edilerek vakaya katılmasına yönelik ameliyatlar uygulanmaya başlamıştır. Bunlara da Metabolik Cerrahi ismi verilmiştir.
Günümüzde artık diyabet tedavisindeki rehberlere de girmiş cerrahi tedavilerde hastalar şu kriterlere nazaran seçilmektedir.
1- Hastalar tip 2 diyabetik olmalıdırlar.
2- Tip 2 diyabetik olup da ilaçlar ve insülinle denetim edilemeyen ve giderek daha ziyade insülin ve ilaç kullanmak zorunda kalan hastalar olmalıdırlar.
Çeşitli ameliyat metotları laparoskopik olarak uygulanmakta olup, bunlar Sleeve gastrektomi (Tüp mide), Gastrik by pass, doudenal switch, SADI-S, Partition, İleal interpozisyon üzere ameliyatlardır. Bu prosedürlerden hangisinin uygulanacağı hastaya nazaran deneyimli merkezlerdeki cerrahlar tarafından saptanırlar.
Cerrahi metodun seçiminde, fizyolojiyi en az bozan, en tesirli metotlardan birisi seçilir.
Seçimde hastanın obezite noktası kıymetlidir. 3 sınıflamada obezler kategorize edilirler.
– 1. sınıf obezite = Vücut kütle endeksi (VKİ) 30-35
– 2. sınıf obezite = VKİ 35-40
– 3. sınıf obezite = VKİ 40 ve üzeri
Bu sınıflamaya nazaran yalnızca ziyade kilolarına bağlı diyabeti olan hastalarda yani 3.sınıf morbid obezlerde yalnızca Sleeve gastrektomi (tüp mide) ve gibisi usuller kâfi olurken, 2. ve 1.sınıf diyabetik ve kilolu hastalarda ince bağırsakların son kısmı olan ileum kesimini ağızdan alınan besinlerle erken temas ettirerek hormon uyarımını artıran Partition, SADI-S üzere operasyonlar tercih edilirler.
Diyabet tedavisi için yapılan obezite ameliyatları laparoskopik olarak uygulanırlar. Zarurî olmadıkça açık operasyona başvurulmaz. Laparoskopik tekniğin ameliyat sonrasında daha az ağrı, daha süratli işe dönme ve daha âlâ kozmetik sonuç üzere avantajları vardır. Hastalar 3-4 gün hastanede yatabilirler. Obezite merkezlerinin bulunduğu, endokrin takibinin yapılabildiği deneyimli merkezlerde operasyonlarının yapılması çok kıymetlidir.
