iltasyazilim
FD Üye
Tohumun çimlenmesinde mevsimsel değişimin etkisi
Sıcaklık, bütün canlılık süreçlerini etkileyen bir faktördür Sıcaklık bitkilerdeki kimyasal reaksiyonları, mineral madde emilimini, su alımım, fotosentezi, solunumu, büyümeyi ve tohum çimlenmesini etkilemektedir Biyoloji Ile Ilgili aktivitelerin büyük bir çoğunluğu çoğunlukla 050C aralarında gerçekleşir Bu sınırlar dışında gerçekleşebilen fazla eksik aktivite vardırTüm hayati süreçler için sıvı haliyle zorunlu olan su 0°C ve altındaki sıcaklıklarda donmaktadır50°Cnin üzerindeki sıcaklıklar ise canlılık süreçleri için yıkıcı tesir yapmaktadır
Düşük sıcaklıklar bitki köklerinde suyun emilimini yavaşlatmaktadır Ekosistemlere enerji girişi açısından kilit öneme sahip olan fotosentez, ayrı bitkisel organizmalar için ayrı optimum sıcaklıklarda gerçekleşen bir süreçtir Sucul ekosistemlerde esas üretimi gerçekleştiren alglerin çoğu, fotosentez için, gelişmiş karasal bitkilere göre daha düşük sıcaklık değerlerine ihtiyaç duyarlar genellikle çöl bitkilerinin fotosentez için optimum sıcaklık istekleri diğer bitkilere kadar yüksektir Hatta bir takım çöl bitkilerinde 80°Cde bile fotosentez gerçekleştirilebilir Aynı şekilde ilkel nebati organizmalar olan maviyeşil algler, 73°Cde zeka fotosentez yapabilirler Kayda Değer tarım bitkileri olan buğdaygillerin fotosentez için ge*reksinim duydukları optimum sıcaklık ise 3538°Cdir Bitkilerde fotosentez ve solunum, sıcaklık değişimlerinden öbür şekilde etkilenmektedir Çoğu bitkilerde fotosentez için zorunlu optimum sıcaklık, solunum için gerekli olan optimum sıcaklıktan daha düşüktür
Bitkilerin yapraklarından buhar haldeki su kaybı (transpirasyon) ile sıcaklık aralarında doğru orantı vardır Bitkinin transpirasyonla kaybettiği suyu kökleriyle telafi edemediği yüksek sıcaklık değerleri, zararlı etkiler doğurur
Canlılar ekstrem sıcaklıklardan korunmak için biyolojik aktivitelerini minimize ederek veya ortamdan uzaklaşarak farklı alanlara yönlendirilmiş önlemler almışlardır Bitkiler aleminde kış mevsimi başlıca tohum halinde, tomurcuklarını toprak altında saklayarak ya da yapraklarını dökerek bir nevi uyku halinde geçirilir *
Sıcaklık, bütün canlılık süreçlerini etkileyen bir faktördür Sıcaklık bitkilerdeki kimyasal reaksiyonları, mineral madde emilimini, su alımım, fotosentezi, solunumu, büyümeyi ve tohum çimlenmesini etkilemektedir Biyoloji Ile Ilgili aktivitelerin büyük bir çoğunluğu çoğunlukla 050C aralarında gerçekleşir Bu sınırlar dışında gerçekleşebilen fazla eksik aktivite vardırTüm hayati süreçler için sıvı haliyle zorunlu olan su 0°C ve altındaki sıcaklıklarda donmaktadır50°Cnin üzerindeki sıcaklıklar ise canlılık süreçleri için yıkıcı tesir yapmaktadır
Düşük sıcaklıklar bitki köklerinde suyun emilimini yavaşlatmaktadır Ekosistemlere enerji girişi açısından kilit öneme sahip olan fotosentez, ayrı bitkisel organizmalar için ayrı optimum sıcaklıklarda gerçekleşen bir süreçtir Sucul ekosistemlerde esas üretimi gerçekleştiren alglerin çoğu, fotosentez için, gelişmiş karasal bitkilere göre daha düşük sıcaklık değerlerine ihtiyaç duyarlar genellikle çöl bitkilerinin fotosentez için optimum sıcaklık istekleri diğer bitkilere kadar yüksektir Hatta bir takım çöl bitkilerinde 80°Cde bile fotosentez gerçekleştirilebilir Aynı şekilde ilkel nebati organizmalar olan maviyeşil algler, 73°Cde zeka fotosentez yapabilirler Kayda Değer tarım bitkileri olan buğdaygillerin fotosentez için ge*reksinim duydukları optimum sıcaklık ise 3538°Cdir Bitkilerde fotosentez ve solunum, sıcaklık değişimlerinden öbür şekilde etkilenmektedir Çoğu bitkilerde fotosentez için zorunlu optimum sıcaklık, solunum için gerekli olan optimum sıcaklıktan daha düşüktür
Bitkilerin yapraklarından buhar haldeki su kaybı (transpirasyon) ile sıcaklık aralarında doğru orantı vardır Bitkinin transpirasyonla kaybettiği suyu kökleriyle telafi edemediği yüksek sıcaklık değerleri, zararlı etkiler doğurur
Canlılar ekstrem sıcaklıklardan korunmak için biyolojik aktivitelerini minimize ederek veya ortamdan uzaklaşarak farklı alanlara yönlendirilmiş önlemler almışlardır Bitkiler aleminde kış mevsimi başlıca tohum halinde, tomurcuklarını toprak altında saklayarak ya da yapraklarını dökerek bir nevi uyku halinde geçirilir *