Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Türk ve dünya edebiyatındaki günlük türünün önemli temsilcileri
Evliya Çelebi Seyahatnamesi, Yirmisekiz Çelebi Sefâretnamesi ya da Silahdâr Tarihi gibi kimi eserlerde bir takım olayların jurnal şeklinde anlatılmasını saymazsak, edebiyatımıza Batıdaki anlamıyla günlük Tanzimattan sonradan girmiştir Ama az daha romanla akran olan bu türün edebiyatımızda yeterince geliştiğini söylemek kuvvet
Türkçede yayımlanmış ilk jurnal, Ali Beyin Gezi Jurnalidir Ali Beyin, eserinin adında günlük (Fransızca journal) sözcüğünü tercih etmesi, günlüğün bize o kadar çok diğer nesil gibi Batı kanalıyla geldiğini gösteriyor Jurnal sözcüğü, Cemil Meriç gibi birkaç istisna açık havada, fazla tutunamamış, yerini günce ve jurnal sözcüklerine bırakmıştır
Ataçın savunduğu güncenin de bugün günlük değin yaygın olmadığı söylenebilir Zaten günceyi savunan Ataçın, Fournierden yaptığı Isimsiz Köşk çevirisinde günce yerine ruzname ve hatıra defteri sözcüklerini kullandığını da unutmamak gerekiyor
Ali Beyin Gezi Jurnalinden daha sonra Batılı anlamıyla sahiden birincil edebiyat günlüğü sayılabilecek Şair Nigar Hanımın günlüğü geliyor Bu eserin bir kısmı, şairin ölümünden 40 sene sonra Hayatımın Hikâyesi adıyla yayımlanmıştı
Ahmet Refikin Kafkas Yollarında adlı seyahat günlüğünden diğer, Sultan Reşad ve Vahdettin dönemlerinde sarayda başmabeyncilik yapan Lütfi Simavinin notları da jurnal olarak nitelenebilir Yine günlük sayabileceğimiz İbnülemin Mahmut Kemal İnalın defterleri ise yayımlanmadı
Atatürkün Anafartalar Savaşı esnasında tuttuğu günlükler, ölümünden sekiz sene daha sonra Türk Tarih Kurumunca basılmıştır Cumhuriyet öncesinin kayda değer yazarlarından Ömer Seyfettinin Ruznameleri de kitap olarak yayımlanmamış günlükler aralarında yer alıyor *
Evliya Çelebi Seyahatnamesi, Yirmisekiz Çelebi Sefâretnamesi ya da Silahdâr Tarihi gibi kimi eserlerde bir takım olayların jurnal şeklinde anlatılmasını saymazsak, edebiyatımıza Batıdaki anlamıyla günlük Tanzimattan sonradan girmiştir Ama az daha romanla akran olan bu türün edebiyatımızda yeterince geliştiğini söylemek kuvvet
Türkçede yayımlanmış ilk jurnal, Ali Beyin Gezi Jurnalidir Ali Beyin, eserinin adında günlük (Fransızca journal) sözcüğünü tercih etmesi, günlüğün bize o kadar çok diğer nesil gibi Batı kanalıyla geldiğini gösteriyor Jurnal sözcüğü, Cemil Meriç gibi birkaç istisna açık havada, fazla tutunamamış, yerini günce ve jurnal sözcüklerine bırakmıştır
Ataçın savunduğu güncenin de bugün günlük değin yaygın olmadığı söylenebilir Zaten günceyi savunan Ataçın, Fournierden yaptığı Isimsiz Köşk çevirisinde günce yerine ruzname ve hatıra defteri sözcüklerini kullandığını da unutmamak gerekiyor
Ali Beyin Gezi Jurnalinden daha sonra Batılı anlamıyla sahiden birincil edebiyat günlüğü sayılabilecek Şair Nigar Hanımın günlüğü geliyor Bu eserin bir kısmı, şairin ölümünden 40 sene sonra Hayatımın Hikâyesi adıyla yayımlanmıştı
Ahmet Refikin Kafkas Yollarında adlı seyahat günlüğünden diğer, Sultan Reşad ve Vahdettin dönemlerinde sarayda başmabeyncilik yapan Lütfi Simavinin notları da jurnal olarak nitelenebilir Yine günlük sayabileceğimiz İbnülemin Mahmut Kemal İnalın defterleri ise yayımlanmadı
Atatürkün Anafartalar Savaşı esnasında tuttuğu günlükler, ölümünden sekiz sene daha sonra Türk Tarih Kurumunca basılmıştır Cumhuriyet öncesinin kayda değer yazarlarından Ömer Seyfettinin Ruznameleri de kitap olarak yayımlanmamış günlükler aralarında yer alıyor *
