Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Ataşehir ’de annesiyle yaşıyor Ev kiralık Her gün deniz otobüsüyle Bakırköy ’e geçip koçuyla buluşuyor, Yeşilköy ’e gidiyorlar 6 saat antrenman yapacakları korttaAkşamları annesinin yaptığı yemekleri yiyor Daha Sonra beraber dizi izliyorlar
Ahenkli ilişkisi değil Kızlar turnuvalarda yanıma gelir lakin ben kapılmam, ünlü olunca nasılsa o meslek basit, dedi Geceleri asla çıkmıyorYanından ayırmadığı bir iPhone ’u var Enrique Iglesias seviyor Maçlardan önce de The Final Countdown ’ı dinliyor Ne zaman aldın, dedim O almamış Geçen mayıs Turkcell hediye etmiş
Yılın 30 haftası açık havada gerçekten… Turnuvalar için sene başından beri 15 ülke dolaşmış Ama gittiği hiçbir yerde gezmiyor 15 gündür New York ’talar Derviş diye bir Türk lokantası var, düzeni şaşmasın diye başka hiçbir yere gitmemiş
Şaşırdınız mı! Bir Grand Slam turnuvasında ikinci tura çıkan ilk Türk sporcudan daha renkli bir hayat bekliyordunuz değil mi! Fakat maalesef böylece yürümüyor işte O başarı denilen göreceli durumun her zaman böyle mutlak bir bedeli oluyor
Marsel İlhan ve koçu Can Üner ’le ABD Açık ’ın yapıldığı kortlarda buluştuğumuzda antrenmandan çıkmışlardı Ve hatasız bir organizasyonun en ince ayrıntısına dek tasarlanıp cilalanmış mekanik oyuncuları aralarında en amatör halleriyle, etrafa bakarak baş başa oturuyorlardı
İki gün geçirdik beraber Ve perşembe akşamı Marsel ’in kaybettiği maça kadar birlikte olduğumuz bütün o zaman baştan başa, şunu anladım: Üç kişiler
Yani tüm bu hikâye… Sizin şimdi gazetelerde okuduğunuz bütün o tenis fatihi yazıları fiilen yalnızca üç kişinin işi
Biri; zengin bir aileden gelme, eski Türkiye şampiyonlukları olan, Kemer Country gibi yağlı kapılarda tenis öğretmenliği yapmış, daha sonra hepsini bırakıp kendini Marsel ’e adamış 36 yaşında bir maceraperest
Biri, Ben mükemmel bir tenisçi olacağım diye inat etmiş, koçu mu abisi mi olduğu anlaşılmayan biriyle dünyayı dolaşmaya başlamış, somurtkan, hırslı, 22 yaşında bir delikanlı
Öbür de, benim tanışamadığım, Türkiye ’de olan fakat Marsel ’i Özbekistan ’dan Türkiye ’ye getiren annesi Madina Bayan
Marsel ’in Türkiye vatandaşlığına kabul edilmesi bezginlik doğurmuş Ameliyat olmuş kimseden destek görmemiş Sponsor aramış, bulamamış Peki niye devam ettin, dedim Niye bırakmadın bu işi… Çünkü ben tenis oynamayı seviyorum, dedi
Futbolcu Aurelio alışveriş merkezine gitmiş bir gün Marsel de televizyon izlerken bunun haberini görmüş “Biliyor musunuz, ben de alışveriş merkezlerine gitmeyi fazla severim dedi Sonradan da “Alışveriş merkezine gittiğimde acaba bir gün beni de haber yaparlar mı diye sordu
Niye hakkında haber çıkmasını bu değin fazla istiyorsun, dedim Motivasyon oluyor çünkü dedi “O vakit daha iyi tenis oynuyorum
İyi bir antrenman partneri değil Kondisyoner değil Tenis konusunda bilirkişi bir masör değil Sponsor yok Yalnızca annesi ve 2 yıldır bir gün bile ayrılmadıkları koçu var
dahası şımarık futbolcuları düşünün… Marsel o yüzden Türkiye ’nin en yalnız sporcusu… *
Ahenkli ilişkisi değil Kızlar turnuvalarda yanıma gelir lakin ben kapılmam, ünlü olunca nasılsa o meslek basit, dedi Geceleri asla çıkmıyorYanından ayırmadığı bir iPhone ’u var Enrique Iglesias seviyor Maçlardan önce de The Final Countdown ’ı dinliyor Ne zaman aldın, dedim O almamış Geçen mayıs Turkcell hediye etmiş
Yılın 30 haftası açık havada gerçekten… Turnuvalar için sene başından beri 15 ülke dolaşmış Ama gittiği hiçbir yerde gezmiyor 15 gündür New York ’talar Derviş diye bir Türk lokantası var, düzeni şaşmasın diye başka hiçbir yere gitmemiş
Şaşırdınız mı! Bir Grand Slam turnuvasında ikinci tura çıkan ilk Türk sporcudan daha renkli bir hayat bekliyordunuz değil mi! Fakat maalesef böylece yürümüyor işte O başarı denilen göreceli durumun her zaman böyle mutlak bir bedeli oluyor
Marsel İlhan ve koçu Can Üner ’le ABD Açık ’ın yapıldığı kortlarda buluştuğumuzda antrenmandan çıkmışlardı Ve hatasız bir organizasyonun en ince ayrıntısına dek tasarlanıp cilalanmış mekanik oyuncuları aralarında en amatör halleriyle, etrafa bakarak baş başa oturuyorlardı
İki gün geçirdik beraber Ve perşembe akşamı Marsel ’in kaybettiği maça kadar birlikte olduğumuz bütün o zaman baştan başa, şunu anladım: Üç kişiler
Yani tüm bu hikâye… Sizin şimdi gazetelerde okuduğunuz bütün o tenis fatihi yazıları fiilen yalnızca üç kişinin işi
Biri; zengin bir aileden gelme, eski Türkiye şampiyonlukları olan, Kemer Country gibi yağlı kapılarda tenis öğretmenliği yapmış, daha sonra hepsini bırakıp kendini Marsel ’e adamış 36 yaşında bir maceraperest
Biri, Ben mükemmel bir tenisçi olacağım diye inat etmiş, koçu mu abisi mi olduğu anlaşılmayan biriyle dünyayı dolaşmaya başlamış, somurtkan, hırslı, 22 yaşında bir delikanlı
Öbür de, benim tanışamadığım, Türkiye ’de olan fakat Marsel ’i Özbekistan ’dan Türkiye ’ye getiren annesi Madina Bayan
Marsel ’in Türkiye vatandaşlığına kabul edilmesi bezginlik doğurmuş Ameliyat olmuş kimseden destek görmemiş Sponsor aramış, bulamamış Peki niye devam ettin, dedim Niye bırakmadın bu işi… Çünkü ben tenis oynamayı seviyorum, dedi
Futbolcu Aurelio alışveriş merkezine gitmiş bir gün Marsel de televizyon izlerken bunun haberini görmüş “Biliyor musunuz, ben de alışveriş merkezlerine gitmeyi fazla severim dedi Sonradan da “Alışveriş merkezine gittiğimde acaba bir gün beni de haber yaparlar mı diye sordu
Niye hakkında haber çıkmasını bu değin fazla istiyorsun, dedim Motivasyon oluyor çünkü dedi “O vakit daha iyi tenis oynuyorum
İyi bir antrenman partneri değil Kondisyoner değil Tenis konusunda bilirkişi bir masör değil Sponsor yok Yalnızca annesi ve 2 yıldır bir gün bile ayrılmadıkları koçu var
dahası şımarık futbolcuları düşünün… Marsel o yüzden Türkiye ’nin en yalnız sporcusu… *
