uçurumun kenarındaki minik kızım Anneme dönüyorum;bitkin yüzündeki gök mavisi gözlerine bakarak; Burdan atlasam canım acır mı anne?diyorum OlmazdiyorBen yanındayken sana birşey olmaz,müsade vermem! Acilen yeniden uçurumun kenarındayım Bu sefer yalnız Annemin yüzündeki yorgunluğu miras edinip kendime; uzun uzun bakıyorum uçuruma SusuyoruM! Hayallerim geliyor gözlerimin önüne Karşılığını beklemeden bütün gücümle sevdiklerim! En şiddet zamanlarında yanında olduklarım ve hiçbir şiddet zamanımda; Yanımda bulamadıklarım! Yüzümü rüzgara veriyorum Kollarımı iki yanlamasına açıp soruyorum; Buradan atlasam canım acır mı anne?Sen duymasan da bu soruyu,ben cevabı biliyorum Ne atlayabiliyorum;ne kalabiliyorum! Uçurumun kenarında dizlerimin üstüne çöküp ağlıyorum Sana,yalnızlığıma,yaşadıklarıma Canım zaten acıyor anne; Atlayayım mı? alıntı
Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Gitx
