Uğur Yücelin karısı için yazdıkları

Uğur Yücelin karısı için yazdıkları uğur yücel karısı, derya alabora, eşi için neler yazmış buyrun öğrenelim arkadaşlar 1548659896 1548659896 uguryucelinkarisiicinyazdiklari5c4eacbde8b3auguryucelinkarisiicinyazdiklari5c4eacbde8b3a uguryucelinkarisiicinyazdiklari5c4eacbde8b3a Sanatçı oyuncu Uğur Yücel, kendisi gibi artist oyuncu olan eşi Derya Alabora'ya neler yazmış, buyrun aşağıda o dizeleri okuyalım Melek'leruguryucelinkarisiicinyazdiklari5c4eacbded91balt Aramak yıllarım bu Kavgacı Kız'la geçecekmiş Uçan Süpürge Uluslararası Bayan Filmleri Festivali'nin 'Onur Ödülü'nü tiyatro ve sinema oyuncusu Derya Alabora alacak Uğur Yücel, festival için eşi Derya Alabora'yı yazdı 30 sene önce tanıdım onu Bizim Tef Kabare Tiyatrosu’nun sahnesinde ‘Hırçın Kız’ çalışmışlardı Vaktiyle bir arkadaşımla oynadığımız ‘Kavgacı Kız’ fazla sükse yapmıştı okulda Mezuniyetimizden sonra da konuşuldu Aynı sahneyi oynayacaklardı Bana gelmişlerdi Mizansenimizi gösterdim Sahnenin duygusunu anlattım Kimi süre karşılıklı oynayarak prova geçtik onunla Utangaç, güzel bir kız olarak hatırladım sonrasında onu lakin deftere yazmamıştım Demek yıllarım bu Hırçın Kız’la geçecekmiş Bilmiyordum Başından fışkıran çılgın kızıl saçları, çilleri Güzel sevda Suskunluğunun altında şelaleler akıcı tutkulu aşık delişmen kızlar gibiydi Anne olduktan sonra da durup oturmadı sahiden Sülalede Selanikli bir çılgın büyükanne olmalı ki bu kızı anlayalım Varmış da zaten öte yandan yemiş bitirmiş bir olgunluk… Nefis konut yemekleri pişiren, eğlenceli, anaç, düşkün dostu, adil, gece geç saatlerde barını kapayıp tek başına kaybolup giden kavi Slav kadınlarına benzer Sadakatle kulis lambaları karşısında makyajını silip sanatçı barlarında bardak parlatan inceden kibirli yeri pek basit dolmayacak gizemli karakter oyuncularında, Hanna Schygulla’nın uzun koridorlarda Lili Marleen yürüyüşünde, Cahide Sonku’nun efkarında, Liza’nın kabaresinde, Sally Bowles azgınlığında, kuzey ülkelerinden gelmiş ve bir anda karlar aşağıda değil olup gidecek Femme Fatale bir yosmada, Persona’nın çıkmaz sokağında, bir balkan çingene alayının ortasında elinde şarap şişesi dört kol çengi bir karnavalda, kış günü hayranlıkla sevdiği oğlunun boynuna atkısını sararken gözleri nemlenen her annede, belalı bir sevgilinin peşinden yıllardan beri şehir halkı büyük kasaba alem alem dolanan yaralı her pavyon şarkıcısının suretinde gözükür Küçücük bir kız çocuğundan, elinde votkasıyla kaşarlanmış eski zaman kadınlarına değin uzanan gürültüsüz bir klavye Duymadığınız içli sesiyle karamsar bir şarkı Yakınındayken özlenen kadındı Bende benim de bilmediğim, bilip de görmediğim, savurup attığım her duyguya, yırtılmış her kağıt parçasına hayranlıkla baktı Aşığına bakar gibi Gencecik çilli kırmızı Kekik kokulu adaların rüzgarlı tepelerinde başını bağrıma yaslarken yüreğimin titrediği gencecik çilli kırmızının aşk üzerine yazdığımda koyu bir ilhamla yeri ebedi Canımın ta içi oğluma her sarıldığımda ciğerime dolan bahar kokusunda da Bir yerlere kaybolursam ruhum batmış, oğluma ilelebet hasret, ona minnet ve şükranla giderim bu dünyadan Hırçın Kız’a