Umar Miydin?

Umar Miydin? Odama girdim, kapıyı kapadım; ağlamaya başladım; O gün akşama kadar İslam'ın garipliğine, Müslümanların inhitâtına ağladım, ağladım​ Sebilür Reşad, Şimal Müslümanlarından Ataullah Bahaeddin​Görünmez tanıdık bir şehre olsun rehgüzarında; Ne gurbettir çöken İslam'a İslamın diyarında? Umar mıydın ancak;mabedler, ibadetler babasız olsun?​ Ezanlar arkasından ağlasın bir nesli me'yusun? Umar mıydın cemaat bekleyip durdukça minberler Dikilmiş dört uç görsün, serilmiş bir istif bilye? Umar mıydın: tavanlar yerde yatsın rahneden bîtap? Eşiklerden alg bitsin, örümcek bağlasın mihrap? Umar mıydın: o taş taş devrilen, bünyanı marsûsun, Şu harap kubbelerden böyle son feryadı dem tutsun! İşit: on dört yüzyıllık cihanın inhidamından, Kopan ra'dın, ufuklar inliyor, hala devamından! Civarın, manzaran, cevvin, muhitin, her yerin matem Kulak ver: çarpıyor bir matemin kalbinde bin alem! Sen ey perişan dindaş, benzeri bizden hayr ümid ettin; Nihayet, ye'se düştün, ağladın, ağlattın, inlettin Samimi yaşlardan coştu, ruhum, herc ü merc oldu; Ama yas halas etmez cehennemler saran yurdu Cemaat intibah ister, uyanmaz bakımlı yaşlarla! Niyetlenmek Başka yol değil, hem nasıl? Canlarla, başlarla Alınlar terlesin, hemen iner mev'ud olan rahmet Nasıl hasir kalır tevfiki hak ettimdiyen insanlar? İlahi! Bir müeyyef, bir kerim el yok mu, tutsun da, Çıkarsın Şark'ı zulmetten, götürsün fecri masuda? MEHMED AKİF ERSOY​