Umit Yaşar Oğuzcan Şiirleri

Umit Yaşar Oğuzcan Şiiri Umit Yaşar Oğuzcan Şiirleri umit yaşar oğuzcan'ın şiirleri Umit Yaşar Oğuzcan Şiirleri kısa Umit Yaşar Oğuzcan Şiirleri ayten Umit Yaşar Oğuzcan Şiirleri istanbul

Umit Yaşar Oğuzcan Şiirleri

50 Yaş Şiiri

Ne zaman baksam cevreme elli yıl sonra
Hep aynı gorduklerim; bir keşmekeş, bir bozuk duzen
Bir lokma ekmek uğruna tukenmesi insanların
Yaşamak ve olmek icin hep aynı neden

Sefil doymazlık: ete, kana, paraya
Oylesi bir aclık ki eksilmeyen, bitmeyen
İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul
Nereye gidersen git hep o tuzak, o dumen

Kucuk hesaplarla kabaran buyuk hesaplar
Ve değişmez cığlığı insanoğlunun: Ben, ben, ben!
Sen yok musun? Onlar yok mu? Biz yok muyuz?
Nereye bu gidiş? Delicesine pupa yelken

Soyle neyi değiştirebilirsin ki tek başına
Yıldırırlar, sustururlar vururlar seni de hemen
Duşler bitmişse, gercekler bir tokat gibi inmişse
Tek başına mutlu ol bakalım, olabilirsen

En guzeli sevmek diyeceksin insanları tumuyle
Usanmadan, bir şey ummadan, beklemeden
Ver, durmadan ver, eller uzanmış, baksana
Ver ki; kurulsun sofra, başlasın şolen

Bir yanda umutların, duşlerin, duşuncelerin
Bir yanda aldığını geri vermez koca bir evren
Bak! Butun ağızlar yutmaya hazır seni
Bir noktadan, bir lokmadan başka nesin sen

Donup gerilere bakıyorum, bir de kendime
Elli yıl gecmiş, ha gun, ha yarın derken
Değişen birşey yok, bir şaşkın benden başka
İşte aynı yol, aynı kapı, aynı meren

Hani nerdeler? Kimi yitmiş kimi gitmiş dostların
Bir ak saclı anan kalmış yolumu bekleyen
Sabahoğleakşam Hep o tekduze yaşam
Ve kırılmış bir kalple yorulmuş bir beden

İşte boyle gecti yıllar bozbulanık
Ben sevdim, ben ağladım, başkalarıydı gulen
Ne zaman uzattıysam ellerimi, parcalandı
Mutluluk serseri bir mayındı denizlerimde yuzen

Umit Yaşar Oğuzcan

Acılar Denizi


Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur duduklerini, martı cığlıklarını
Dalgalar her gun bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim icin ağladıklarını

Oluyum coktan, bir baksana gozlerime
Gor, icindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece boyle
Butun gemiler sondurmuş ışıklarını

Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes icime dokmuş artıklarını

Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli ruzgar cıksa; alıp goturse
Yılların icimde bıraktıklarını


Adak şiiri

Sana şiirler okuyacağım, gitme
Guneşler doğacak yalnızlığımdan
Sana bir ışık getireceğim
Buyuk aydınlığımdan

Sana bir dolu umut getireceğim
Kucuk ellerine sığmayacak
Sana Afrika gecelerini getireceğim
Sımsıcak

Sana cicekler getireceğim
Bozulmuş guz bahcelerinden
Sana bir serinlik getireceğim
Yağmur tanelerinden

Sana avuc avuc yıldız getireceğim
Guneşimden başka
Sana engin denizlerin maviliğini getireceğim
Kopuk kopuk dalga dalga

Sana bir ruzgar getireceğim
Dağlardan, tepelerden
Gitme, sana zamanı getireceğim
Zamanın bittiği yerden

Andıkca

Ne zaman seni duşunsem icim urperir
Seninle gecen her saat, her gun gelir aklıma
Bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir
O eşsiz hatıralar butun gelir aklıma
Ne yapsam unutamam yaşadığımızı
Sevgindi sevgilerin en yalansızı
Şimdi nerde bir gul gorsem kırmızı
Dudaklarımı uzun uzun optuğun gelir aklıma
Bir cıban buyurcesine ortasında gecenin
Dolar yureğime huznu seni sevmenin
Dunyada ne benim yerim var artık ne senin
Ağlarım başucunda olumun gelir aklıma