Unutmayacagim

Unutmayacagim Kalplerimizi birleştirseydik şayet istediklerimizi elde edebilirdikDaha fazla sevebilirdik sevilebilirdik İçimizdekiler, içimizde kaldiDisariya vurabilseydik ola ki anlaşılabilirdik, anlaşabilirdik Birbirimize hissettiklerimiz insanların bize hissettiklerinden pek fazlaydı fakatAh, bir düşünebilseydikEminim o süre birbirimize bağırmak zorunda kalmazdık Bir insani sevebilmek o kadar kolay oysaOnu anlayabilmekYalnızca iyi taraflarını görür ve diğer taraflarını boş verirsinAma bir o kadar da basit bir insandan nefret etmekSevebildiğin değin çok seversin sonra sevecek bir yönü kalmadığını görürsün Biz de birbirimizi ilk kez sevebileceğimiz değin çok sevdikBirbirimize kucak dolusu sevgi sundukAma yalın bir sevgiAnlayıştan, düşünceden, mantıktan uzakta bir sevgi Hesapsızca sevdik biz birbirimizNe dün önemliydi bizim için ne de yarinSadece bugünü yaşadıkNeler yapmadık oysa ? Ara Sıra ben bir çocuk oldum ara sıra de senBazen ben çocuklar gibi ağladım ara sıra de senAma ağlarken bile sessizdikAramızdaki sukuneti hiç bir şeyin bozmasına müsade vermedikNiçin ? Neden konuşmadın benimle ? Neden ben seninle? Birbirimize söyleyeceğimiz o kadar çok şey varmış fakat, simdi anlıyorum Son karşılaşmamızda bile sessizdikBirbirimize istediğimiz değin bağıramadık bileTıpkı istediğimiz kadar yaşayamayacağımız gibiAslında ne kadar da masumdun ölümü kucaklamaya hazırlanırkenSeverek ölüyorum, seni severek demiştinAma ben bir şey söylememiştimSimdi söylüyorum : “Sen severek ve sevilerek öldün Elimde olsaydı seni kurtarırdım ama yapabileceğim hiçbir şey yoktuSeni unutmayacağım