İnsan birtakım sözcüklerin tam mealini bazen yaşayarak bazen hissederek bazen ise görerek öğreniyor. Mesela hasret mesela ayrılık mesela uzaklık…Hepimizin hayatında bir tahassür bir ayrılık bir uzaklık yaşanmıştır. Hasreti ele alalım evvel. Hasret, bir şeyden uzak olmak ve ona kavuşma isteği. O anda orada, yanında olma isteği. Ayrılık? Kavuşmanın diyalektiği olabilir mi? Aslına bakacak olursak bu bir masayı ayakta tutan dört kıymetli ayak. Mutluluk ise dantelli masa örtüsü.
Uzaktayken, ayrılık yaşarken tahassürle tanışır insan. Hasret hissini tadar. Hani Orhan Veli’nin dediği üzere “Bilmezdim müziklerin bu kadar hoş, kelimerinse kifayetsiz olduğunu. Bu derde düşmeden önce” İnsan ayrılığı, hasreti, kavuşmayı bu denli bilmezdi uzağa gitmeden önce!
Uzak! Uzak diye bir var mı sahiden? Birebir kentte, tıpkı memlekette birebir kıtada velev aynı gezegende olduğumuz sürece uzak dediğin neresi? Haddi var mı? Hepimiz tek bir gökyüzü altında toplanmadık mı? Uzak nedir öyleyse hiç gidilemeyen hiç varılamayan mı? Kilometreler, dağlar, denizler bizi sevdiklerimizden dostlarımızdan ayırabilir mi? “Sevdiğimiz biri ile olmak istiyorsak aslında orada değil miyizdir? ” diyor Richard Bach. Uzak diye bir konum yok elbette. Hele günümüzde hele şu Milenyum çağında. Elimizde cep telefonları, bilgisayarlar, tabletler, facebook, whatsapp, viber, v.b varken yıkarız dağları denizleri kilometreleri…Tabi ki burada aslolan yürek uzaklığı.. Yüreğinden hissedersen mesafe yoktur. Taa uzaklardan bir e-posta, bir küçük günaydın bildirisi ya da bir telefon sesi içimizi ıstmaz mı?
Ömür bu. Her daim hareket halinde. Herakleitos’un da dediği üzere “Her şey akar!” Madem ki tıpkı nehir bir kez daha giremeyeceksek o halde hasret, ayrılık ve uzaklık da sona erecektir cihanın devinimiyle. Bir ayrılık bir uzaklık…Ve sen, ben ve biz kavuşacağız. Masa örneğimde olduğu üzere dört yanı dört munfasıl ayak dört başka his: Ayrılık, uzaklık, tahassür ve kavuşmak..
“Bahaneyi bir kenara bırakmalı kişiler, zira uzaklıklar dokunmaya köstektir sevmeye değil" diyor Leo Buscaglia. Ne de şık diyor. Uzak sevdirir. Uzak özletir. Uzak bağlatır. İnsan uzaklaştıkça özler. Toprak sudan uzaklaştıkça çatlamaz mı hasretten? İnsan uzaklaştıkça sever. Yok o denli gözden ırak olan gönülden de uzak olur deyimine sığınmak. Gönül inadına daha da koynuna giriyor geceleri uzakta olanların. Efsane aşkların sebebi değil midir uzaklık. Uzaklıklar sevgiyi yok etmez çoğaltır. Bazen birebir anda telefonlara sarılırsınız, bazen de bildiriler çekersiniz sevdiğinize. Bu kişisel anlara şaşırır işte düşüncenin gücü dersiniz. Bunun tek açıklaması; seviyorsunuzdur, seviliyorsunuzdur. Sevdikleriniz sizden kilometrelerce uzakta olsa da yalnız değilsinizdir. Sizi düşündüğünden emin olduğunuz dostlarınız, sevdiğiniz varsa asla güçsüz değilsiniz uzaklarda. Gönüle dokunmayı bildikten sonra, velev on adım ötede ol velev deniz ötesinde. Sevgi aralık ile orantılı değildir, ne kadar içtenlik taşıdığı ile orantılıdır. Farklı kentlerde, farklı memleketlerde de olsanız farklı farklı hayatlarda yaşasanız, bazen zahmetlere devalar ararsınız, sevinçlere kutlamalar yaparsınız munfasıl münferit şehirlerde… Onun ne hissettiğini biliyorsunuzdur. Radyoda hasret dolu bir müzik çalar siz şarkıyı değil dostunuzu dinlersiniz. Keşke sende gelebilseydin ile başlayan buluşmalar anlatılır saatlerce sonra biraz hayıflanılır beraberce. Bir anda fark edersiniz ki oradadır. Zati daima yanı başınızda. Onun kentine ilişkin kültürel faaliyetleri araştırırsınız internet sahifelerinde. Birlikte programlar yaparsınız gerçekleşmeyeceğini bilseniz de hayal kurmakta parayla değil ya kardeşim deyip gülüşürsünüz telefonda…
Bazen hasretiniz o denli sarar ki vücudunuzu ona dokunmak, yüzüne doya doya bakmak istersiniz. Birinci uçakla ya da birinci otobüsle ansızın çıkmak istersiniz önüne.. İşte uzaklarda dostluk bu türlü bir şeydir. Onun kalbiyle hissetmeyi öğrenirsiniz, anılara sarfiyat, tekrarlarla yaşarsınız başka kentlerin inadına… Çünkü dostluğun kilometre tanımadığını en düzgün siz bilirsiniz. Vedalar canınızı sıkmasın. Yeni bir buluşma için, Merhaba demek için bir Hoşça kal gereklidir. HOŞÇAKAL!…