Vakti geldi!

Vakti geldi! Vakti geldi! O koca boş karanlık yeniden seni fısıldıyor duvarlara Her duvarda sen, her duvarda afet Yıkılan her duvarın altındayım paramparça Susmak bilmiyor ihanetin guguklu kara prensi, Uykularımın celladı gece gülümsüyor yeniden sinsice çaresizliklerime Ellerimde kalan boşluklarla da sakinleşemiyorum ki bundan böyle Bitmiyor düşlerimin olmazlarla dansı Alçakça bir cümleyle katlettiğin masumiyetimi bundan böyle fotoğraflarda bile bulamıyorum Yokluğunla çarmıha gerilen umutlarıma çakallar üşüşüyor Belirsizliğin sığılığında çöp adamlar çiziyorum soluk sayfalara Nice sensiz savaşlara giriyorum Bizim için savaşıyorum, senin için düşüyorum Ben önce kendime mağlubum, kendimi yenemiyorum Yokluğun soykırımmış be gidenlerin asil efendisi Ben düşüncesiz hayat replikleri yapıyorum alinti