Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
imagesvedamibilmem5add1f04e9989
Uc nokta koydum gecenin siyahına, okunmayan yazılara bir yenisi daha eklendi Uzun, yarısına ak duşmuş saclarımı okşuyor sonbahar ruzgarları Bir masalın sonu yazılmış, gorunmez kitaplara… Bir bıcak gibi yureğimin tam ortasına saplanan huzun, yurudukce biraz daha kanayan yaralar ve bir yandan ciseleyen yağmur… Kayıp şehirlere doğru yol alıp yetiştirdiğim fidanlar ve hepsinin sonuna iliştirdiğim huzun yazılarım Ve enkazlar arasında bulduğum kendim…
Yıllardır ozene bezene ve titrek bir guvercin edasıyla yetiştirdiğim gullerimin solmuş yapraklarında sakladığım gozyaşlarım Anlattıkca elimden kayıp giden hayatın dikenli yanları bozuyor gecemin sessizliğini Beni ben yapan burukluğa sıkıca sarılıyorum Hic bırakmamacasına surukluyor yalnız gecelere doğru beni Cekemediğim ve kaldıramadığım tum yuklere veda edip gidercesine bırakıyorum her şeyi ardımda… Odam, lambam, bilgisayarım, dert ortağım biricik kitaplarım ve sıkı sıkıya koruyup, ozene bezene sakladığım yazılarımdan ayrılmak en cok yaralıyor aciz ve yorgun bedenimi… Oksuz kalan kağıtlar ve murekkebi bitmiş kalemlerim gitme der gibi duruyor masanın uzerinde…
Bir daha donmemecesine bırakıyorum ardımda her şeyi, yıllardır aşındırdığım yollar, sokağın başında bir cam ağacının yanı başında duran en cok sevdiğim tek katlı ev… Sabahladığım biricik dert ortağım kaldırımlar, hepsiyle vedalaşıyorum tek tek Bir anda bastıran yağmura karışıyor gozyaşlarım, beni unuttun dercesine şiddetle yağıyor, bardaktan boşanırcasına… Yorgun gozlerimden akan yaşlarla cevap veriyorum, rahmet damlalarına ve gozyaşlarımla buluşup vedalaşıyorlar Neden dercesine arkamdan sessizce bakan tum sahip olduklarıma son kez donup bakıyorum,
Veda mı bilmem
Uc nokta koydum gecenin siyahına, okunmayan yazılara bir yenisi daha eklendi Uzun, yarısına ak duşmuş saclarımı okşuyor sonbahar ruzgarları Bir masalın sonu yazılmış, gorunmez kitaplara… Bir bıcak gibi yureğimin tam ortasına saplanan huzun, yurudukce biraz daha kanayan yaralar ve bir yandan ciseleyen yağmur… Kayıp şehirlere doğru yol alıp yetiştirdiğim fidanlar ve hepsinin sonuna iliştirdiğim huzun yazılarım Ve enkazlar arasında bulduğum kendim…
Yıllardır ozene bezene ve titrek bir guvercin edasıyla yetiştirdiğim gullerimin solmuş yapraklarında sakladığım gozyaşlarım Anlattıkca elimden kayıp giden hayatın dikenli yanları bozuyor gecemin sessizliğini Beni ben yapan burukluğa sıkıca sarılıyorum Hic bırakmamacasına surukluyor yalnız gecelere doğru beni Cekemediğim ve kaldıramadığım tum yuklere veda edip gidercesine bırakıyorum her şeyi ardımda… Odam, lambam, bilgisayarım, dert ortağım biricik kitaplarım ve sıkı sıkıya koruyup, ozene bezene sakladığım yazılarımdan ayrılmak en cok yaralıyor aciz ve yorgun bedenimi… Oksuz kalan kağıtlar ve murekkebi bitmiş kalemlerim gitme der gibi duruyor masanın uzerinde…
Bir daha donmemecesine bırakıyorum ardımda her şeyi, yıllardır aşındırdığım yollar, sokağın başında bir cam ağacının yanı başında duran en cok sevdiğim tek katlı ev… Sabahladığım biricik dert ortağım kaldırımlar, hepsiyle vedalaşıyorum tek tek Bir anda bastıran yağmura karışıyor gozyaşlarım, beni unuttun dercesine şiddetle yağıyor, bardaktan boşanırcasına… Yorgun gozlerimden akan yaşlarla cevap veriyorum, rahmet damlalarına ve gozyaşlarımla buluşup vedalaşıyorlar Neden dercesine arkamdan sessizce bakan tum sahip olduklarıma son kez donup bakıyorum,
Veda mı bilmem
