Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Git
x

Veliye Hürmetin Ölçüsü

Veliye Hürmetin Ölçüsü

iltasyazilim

FD Üye
Katılım
Ara 25, 2016
Mesajlar
0
Etkileşim
17
Puan
38
Yaş
36
F-D Coin
58
Tasavvufun dışında kalan ve ona taassupla bakan bazıları, hürmetle ibadeti birbirine karıştırıyor Öyle ki, bu kimseler müridin mürşidine gösterdiği edeb, hürmet, teslimiyet ve muhabbeti çok aşırı bularak, müridi ve mürşidi şirkle suçluyor İşin tuhaf yanı, onların şirkle suçladıkları Allah dostları da, bir ömür boyu bütün şirk çeşitlerinden kurtulmak için uğraşıyor Aslında veli, işin en başında şirk ve gösteriş gibi en tehlikeli suçlardan kurtuluyor, fakat ne yazık ki bazı kimselerin suçlamasından kurtulamıyor


Veli olmanın temeli marifete ermektir Marifet, Yüce Rabbi ilâhlık sıfatlarıyla tanımak ve haklarını korumaktır Kulun hakkı ile Rabbi’nin haklarını birbirine karıştıran kimse marifet sahibi olamaz Velinin tek hedefi tevhittir Gerçek tevhide ulaşmayan kimse veli olamaz Veli olmayan nasıl mürşid olsun?

Bizatihi ibadet edilmeye, yüceltilmeye, övülmeye ve sevilmeye sadece Cenabı Hak layıktır O'na ibadet ve saygı için bir sebebin bulunması gerekmez O cennet ve cehennemi yaratmasaydı bile, kula gereken, samimiyetle O'na kulluk etmek, bütün sevgisiyle O'nu sevmek ve yüceltmektir


Hürmetin asıl sebebi
Peygamber ve veli de olsa hiç bir insan, kendisinden kaynaklanan bir sebeple başkalarının hürmet ve hizmetini hak etmiş değildir Şeref ve izzetin tek kaynağı Allahu Tealâ’dır Bütün izzet, şeref, kıymet, nimet ve ikram O'nun elindedir O kulları içinden dilediğini seçip peygamber yapar Onu mucize ve melekleri ile destekler Kendisini temiz fıtrat, keskin anlayış, güzel ahlâk ile süsler, insanların önüne bir rehber olarak koyar ve buna tabi olun!emrini verir İşte o andan itibaren Peygambere itaat Allah'a itaat olur Ona isyan eden, karşısında Yüce Allah'ı bulur Onu seveni Allah sever; üzenin hakkından da O gelir

Peygamberler Yüce Allah'ın en sevgili dostlarıdır Hepsinin imamı Hz Muhammed (AS) Efendimiz’dir O, hürmetlerin en güzeline layıktır Yapılabilecek her övgü onun için azdır, fakat ona secde etmek haramdır Şerefli şahsını kul vasfından çıkarıp ilâhlık vasfında görmek sapıklıktır

Bir veli için de durum aynıdır Velâyet halktan değil, Allah'tan gelir Veli, Allah tarafından eti, kemiği, soyu, malı, milleti sayesinde değil; imanı, irfanı ve edebi ile sevilir Allahu Tealâ sevdiği kullarını diğer kullarına da sevdirir Bu sevgi ona karşı hürmet ve edebi gerektirir Allahu Tealâ bir kulunu sevince, onu bütün meleklere, gökteki ve yerdeki varlıklara sevdirir; gönüllerde ona karşı bir hürmet hissi yerleştirir Bu ilahî bir kanundur, değişmez (Meryem96)

Allah'ın Habibi (AS) şu müjdeyi veriyor:

Allahu Tealâ bir kulu sevdiği zaman Cibril'i çağırır ve ‘ben falanca kulumu seviyorum, onu sen de sev’ buyurur Cibril de o kulu sever Sonra gök ehline seslenerek; ‘Haberiniz olsun, Allah falanca kulu seviyor, onu siz de sevin!’ der Onu gök ehli de sever Sonra o kul için yeryüzünde kabul ve kullar arasında ona karşı sevgi konur

Şüphesiz Allah, melekleri, bütün gök ve yer ehli, hatta yuvasındaki karınca, denizdeki balık, insanlara hayır öğreten alim ve salih kimseye salât, dua ve istiğfar ederler

Şimdi şu soruyu sormak gerekir: İmanı, edebi, irşadı ve hizmeti ile Allah'ın dostu olduğu gün gibi açık olan bir kâmil mürşide cümle alem hayran ve hürmet içinde iken, biz hangi mantıkla ilgisiz kalacağız, onu hafife alacağız, ondaki ilahi nur ve sevgiden mahrum olacağız? Hele de bu kıymetli şahsiyetlere dil uzatmak, onları alaya almak, karalamak, düşmanlık yapmak vahim bir talihsizliktir

Herkes, kalbindeki iman ve takva kadar Allah'ın sevdiklerini sever, O'nun dinine hizmet eder, ilahi emanetleri korur Yüce Rabbimiz ölçüyü şöyle ortaya koyuyor: Kim Allah'ın şeâirini (varlığının delillerini ve dininin alâmetlerini) yüceltirse, bu kalbinin takvasındandır(Hac, 32)

Büyük müfessir Taberî (RhA), ayetin şu manaya geldiğini belirtiyor: Mü'min kullarıma, bana ait olan her şeye hürmet, saygı ve usulünce muamele etmek haktır, borçtur(Taberî, Camiu'lBeyan)

Rasulullah (AS) Efendimiz uyarıyor: “Allah adamlarını hafife alanın kendisi alçalır (Tirmizî, Ahmed) Büyüğümüzü (hürmet ve edeble) yüceltmeyen, küçüğümüze merhamet göstermeyen, alimimizin (kıymet ve edebini) bilmeyen bizden değildir(Ahmed, Hakim, Tirmizî)

Bazıları, tevhidi koruma niyetiyle takvasıyla meşhur velilere, özellikle de kâmil mürşidlere hürmet, tazim ve edepten kaçmakta ve aynı zamanda halkı da bundan sakındırmaktadırlar Bu kimseler, bilerek veya bilmeyerek imanî bir tehlike içine ve ilâhî tehdit altına girmektedirler

Oysa tereddüde ne gerek var? Bu ümmetin salihleri ve irşadla meşgul kâmilleri, hiçbir zaman yahudi ve hıristiyanların alimleri gibi ilâhî sınırları ve edebi çiğnemediler ki tehlike arzetsinler Kâmil velilere Allah için hürmet gösteren sadık talipler de onları kulluk vasfından ve mükellefiyet bağından çıkarmadılar ki şirke ve zarara girsinler Herkes herşeyini Kur'an ve Sünnet edebine göre yaptıktan sonra sonuç rahmet ve cennettir Bu hürmeti putlara yapılan tazime, zalimlerin önünde baş eğmeye veya mevki sahiplerine yağ çekmeye benzetenler, belli ki ilâhî edeb ve hürmeti bilmiyor; hak ile batılı, nur ile ateşi birbirine karıştırıyorlar

Bilinmelidir ki, kâmil mürşidin müridinden, üstadın talebesinden, imamın cemaatinden istediği edeb, kendi adına ve nefsi hesabına değildir Kâmil mürşid ve rabbanî alimler, talebelerini ilâhî edeble edeblendirmek ve onları Cenabı Hakk'ın huzurunda kabul görecek şerefli bir kul haline getirmek için uğraşırlar

İmam Şa'rani (KS) der ki: Mürid, mürşidi tarafına ayağını uzatmama edebine bile dikkat etmeli, en küçük adapsızlığı basit görmemeli, huzurunda ve gıyabında edebe dikkat etmelidir Bu edebi elde eden mürid, nihayet Allahu Teâlâ'ya karşı edebli olma haline yükselir Çünkü mürşid mürid için manen yükselme sebebi, marifet ve edeb mektebidir(elEnvaru'lKudsiyye)

Kâmil mürşid, alim, arif ve salihtir Allah’ın dostu, Peygamberimiz’in vârisidir Terbiyemizle uğraşan manevi bir babadır O bütün vasıflarıyla hürmet ve saygıya layıktır İçeri girince ayağa kalkmak, ziyaret ederken elini öpmek, huzurda edeb için boyun büküp sessizce oturmak, devamlı yüzüne bakmaktan sakınmak hürmetin zahirî şeklidir

Ölçüsüz yüceltmenin tehlikesi

Rasulullah (AS) Efendimiz’in şu uyarısı pek çok tehlikenin önünü kesmektedir:

Ey insanlar! Sözünüzü dikkatli söyleyin Sakın şeytan sizi basit ve boş şeylere sevketmesin Ben, Abdullah'ın oğlu Muhammed ve Allah'ın Rasulüyüm Vallahi, sizin beni Allah'ın yücelttiğinden daha yükseğe çıkarmanızı sevmem(Ahmed, İbnu Kesir)

Bu uyarı, ümmetin önünde bulunan bütün imam ve mürşidlerin, cemaat ve müridlerin temel anlayışı olmalıdır Herhangi bir mürid, önündeki mürşidi övme ve yüceltme adına esasen anlamadığı, bizatihi tecrübe ve müşahede etmediği hal ve makamları, yetki ve tasarrufları ona ait göstermekle uğraşmamalıdır Buna gerek olmadığı gibi, bu tip yakıştırmaları ispat etme imkanı da yoktur

Bir şeyhin, Allahu Teâlâ gibi herşeyi bildiğini söylemek küfürdür Onun bütün alemi elinde tuttuğunu iddia etmek haramdır Mürşidi adına keşif ve kerametler uydurmak, böyle hikayelerle onu insanların nazarında yücelteceğini sanmak, koyu bir cehalettir İlmi, edebi, takvayı, taatı, hizmet ve cihadı hafife alıp, gördüğü rüyalar ve hülyalar ile şeyhini tanıtmaya, tasavvufu anlatmaya çalışmak; mürşid adına bir cinayet, temiz tasavvuf yoluna ihanettir Görünen hallerden ve yaşanan fiillerden birşey anlamayıp rüyalarda hikmetler aramak, feraset değil gaflettir Asıl hürmet ve edeb mürşidin huzurunda değil, onun bulunmadığı yerlerde muhafaza edilmelidir Şu örneği iyi düşünelim:

Rasulullah Efendimiz (AS) abdest aldığında, Ashabı Kiram Rasulullah'ın abdest suyunu kapıp, yüzlerine ve vücutlarına sürüyorlardı Rasulullah (AS):

Niçin böyle yapıyorsunuz?diye sordu Dediler ki:

Bereketlenmek ve sevap kazanmak için!Bunun üzerine Efendimiz:

Kim Allah ve Rasulü’nün kendisini sevmesini istiyorsa (böyle şeyler yerine), konuştuğunda doğru söylesin, emanete ihanet etmesin ve komşusuna eziyet etmesinbuyurdu (Heysemî, Kurtubî)

Demek ki müridin mürşidine olan saygı ve sevgisi, sırf şekilde kalan hareketlerle, el öpüp yerlere serilmelerle değil; kalpteki samimiyet, haldeki istikamet, ve insanlara Allah için hizmetle ispat edilebilir

Linkleri sadece kayıtlı üyelerimiz görebilirForumTR üyesi olmak için tıklayınız
 
858,465Konular
981,137Mesajlar
29,532Kullanıcılar
Üst Alt