Volkan Konak ŞiirleriVolkan konak martı yuzlu
MARTI YUZLU
imagesvolkankonaksiirlerikuzeyinogluvolkankonaksiirleri5aee11d9cdf39
Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken goruyormuş dostlarım beni surekli,
Bir kaptanım cunku, kağıt gemilerden emekli
Gulemedim ki hic hasta yatağının başında
Haberi bu yuzden yoktur annemin sol yanağımdaki gamzeden
Komidinin stundeki ilacların sayıları arttıkca
Kutularından yaptığım gokdelenin uzamasına seviniyorum
Ve bilmezdim
Annemin yaşantısındaki renkliliğin
Yalnızca raflara dizili kavanozların icindeki receller olduğunu
Bilerek mi yanına almadın giderken
Başının yastıkta bıraktığı cukuru
Guveniyordum oysa ben sevgimize
Vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi bir de annem terketmişti
Ki gobeğimde durur onun yokluğundan bana kalan cukur
Sıralanmış saksılar vardı limana bakan penceremizin onunde
Ve cicekler arkasında ekmek kırıntıları serpen martı yuzlu bir anne
Terasta toplanan kadınlar limandaki beyaz geminin ışıkları yanınca
Dedikodusunu yapmayı unuturlardı
Tam o saatte sokaktan gecen yazlık sinemadaki biletci kızın
Annesinin dizlerinin dibinden hic ayrılmayan uslu bir cocuk gibidir
Limandaki deniz
Ama sokağa cıkıp dalga olmak gecer yureğinden
Hic bir bardakta dudak payı bırakmadınız bana
Bir kaşık sesini bile cok gordunuz şekersiz icerek caylarınızı
İki cocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine
Kendi başıma zor sığıyorum bugun
Buyudukce insan yalnız mı kalıyor ne?
Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim
Ne de iyileştirebildim bir yaramı
Ama karşıma cıkınca kızmadım hic elma kurduna
Bendim cunku bıcağı saplayan onun yurduna
Buyuklerle ben yapamıyorum
Cocuklar da almıyor beni oyunlarına
Devlet dairesinde yangından kurtarılmayacak sıkışmış bir cekmece gibiyim
Acılamıyorum sana
Kardeşiyle sokaklarda hep bir ornek giydirilen
Sen nasıl sevmezsin eşitliği
Yururken duşen coraplarınıaynı hizaya getirmek icin
Annen değilmiydi onunde diz coken
Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp
Harclığımı atardım
Bu yuzden en cok denizden alacaklıyım
Sunay Akın
MARTI YUZLU
imagesvolkankonaksiirlerikuzeyinogluvolkankonaksiirleri5aee11d9cdf39
Deniz kıyısında bir martıyla konuşurken goruyormuş dostlarım beni surekli,
Bir kaptanım cunku, kağıt gemilerden emekli
Gulemedim ki hic hasta yatağının başında
Haberi bu yuzden yoktur annemin sol yanağımdaki gamzeden
Komidinin stundeki ilacların sayıları arttıkca
Kutularından yaptığım gokdelenin uzamasına seviniyorum
Ve bilmezdim
Annemin yaşantısındaki renkliliğin
Yalnızca raflara dizili kavanozların icindeki receller olduğunu
Bilerek mi yanına almadın giderken
Başının yastıkta bıraktığı cukuru
Guveniyordum oysa ben sevgimize
Vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin doğruluğu kadar
Beni senin gibi bir de annem terketmişti
Ki gobeğimde durur onun yokluğundan bana kalan cukur
Sıralanmış saksılar vardı limana bakan penceremizin onunde
Ve cicekler arkasında ekmek kırıntıları serpen martı yuzlu bir anne
Terasta toplanan kadınlar limandaki beyaz geminin ışıkları yanınca
Dedikodusunu yapmayı unuturlardı
Tam o saatte sokaktan gecen yazlık sinemadaki biletci kızın
Annesinin dizlerinin dibinden hic ayrılmayan uslu bir cocuk gibidir
Limandaki deniz
Ama sokağa cıkıp dalga olmak gecer yureğinden
Hic bir bardakta dudak payı bırakmadınız bana
Bir kaşık sesini bile cok gordunuz şekersiz icerek caylarınızı
İki cocuk rahatlıkla oturduğumuz kapının eşiğine
Kendi başıma zor sığıyorum bugun
Buyudukce insan yalnız mı kalıyor ne?
Kabuğunu koparmadan ne bir elmayı soyabildim
Ne de iyileştirebildim bir yaramı
Ama karşıma cıkınca kızmadım hic elma kurduna
Bendim cunku bıcağı saplayan onun yurduna
Buyuklerle ben yapamıyorum
Cocuklar da almıyor beni oyunlarına
Devlet dairesinde yangından kurtarılmayacak sıkışmış bir cekmece gibiyim
Acılamıyorum sana
Kardeşiyle sokaklarda hep bir ornek giydirilen
Sen nasıl sevmezsin eşitliği
Yururken duşen coraplarınıaynı hizaya getirmek icin
Annen değilmiydi onunde diz coken
Yol kenarlarındaki yağmur mazgallarını kumbara sanıp
Harclığımı atardım
Bu yuzden en cok denizden alacaklıyım
Sunay Akın