iltasyazilim
FD Üye
voynuk nedir osmanlı devletinde
voynuk teşkilatı osmanlı devletinde
Osmanlı Devletinde, seferdeyken ordunun ve devlet adamlarının atlarına; sulh zamânında ise has ahır ve mera hizmetlerine bakmakla vazifeli bir sınıf Gayri müslim ve bilhassa Bulgarlardan seçilirdi
Voynuk teşkilâtı Sultan Birinci Murâd Han (13591389) zamânında Rumeli beylerbeyi olan Timurtaş Paşa kadar ilk defâ Bosna ’da kuruldu Mensupları Bulgarlar arasından seçilerek, yaygınlaştırıldı Hassa, amme veya seferli ve Otlak Voynukları hâlinde teşkilâtlanırdı Hassa voynukları, Istablı âmire (saray ahırı) hizmetlileriydi Amme voynukları, seferlerde askerî hizmetlerde bulunurlardı Muhârebeye gitmek için dâvet edilenlere Sefer Voynukları denirdi Istablı âmire ’ye çayır biçmek ve hayvanları çayırlatmak için gelmeleri dikte olunan voynuklara da Çayır Voynukları denilirdi Hassa Voynuklarının başına Voynuk Beyi, Amme Voynuklarının bulunduğu timar sâhiplerinin başına da Voynuk Seraskeri denirdi Has Ahır hayvanlarıyla, Istablı âmire çayırlarına bakan voynukların kayıtlarını tutup, bunlarla ilgili muâmelelerle Voynuk Kâtibi meşgul olurdu Mıntıkalardaki birlik kumandanlarına Çeribaşı denirdiVoynuk Beyi, Seraskeri ve Çeribaşı Müslümandı Diğer küçük âmirlerden Primkür ve Likatör Hıristiyandı Voynuklar “Bayrak Direği adıyla üçer dörder kişilik müfrezelere ayrılmışlardı Her gönderden bir tânesi nöbetleşe her yıl hizmete girerdi Voynuklar nöbet hizmetine kendi beygirleriyle gelirlerdi Hizmete gelen nöbetçi voynukların yoklamaları defterdarlara âitti Mevcutları binin altındaydı
Voynukların kaynağı Rumeli olup, bilhassa Bulgaristan idi Açık kadrolara, ölen ya da sakatlanan voynuğun oğlu, kardeşi veya akrabâlarından biri tâyin edilirdi Voynukların oğullarına veVoynukluğa namzet olan akrabâlarına “Zevâit Voynuk denilirdi Ölüm ve sakatlanmalar hâlinde Zevâit Voynuklarıyla kadro tamamlanırdı Zevâitle kadro tamamlanmazsa dışardan Voynuk yazılırdı Voynuklara hizmeti karşılığı verilen arâziye “Baştına adı verilirdi Voynuk, hizmeti karşılığında Baştına ’yı (belirli ve sınırlı bir bölge) kullanırdı Bu arâzi için hiçbir tarafa aidat ve rüsum vermezdi Voynuk belirtilen arâzisinden diğer yer tuttuğu zaman bu arâzinin aşar ve sâir rüsûmunu dirlik sâhibine vermeye mecburi olduğu gibi kendi dirliğini teşkil eden arâziden başkasının istifâdesi hâlinde de bunun aidat ve rüsûmunu kullanandan almak hakkına sâhipti
Voynuk Teşkilâtı 1691 ’de kaldırıldıysa da, 1693 ’te bitmiş kuruldu 1878 târihinde ise tamâmen kaldırıldı *
voynuk teşkilatı osmanlı devletinde
Osmanlı Devletinde, seferdeyken ordunun ve devlet adamlarının atlarına; sulh zamânında ise has ahır ve mera hizmetlerine bakmakla vazifeli bir sınıf Gayri müslim ve bilhassa Bulgarlardan seçilirdi
Voynuk teşkilâtı Sultan Birinci Murâd Han (13591389) zamânında Rumeli beylerbeyi olan Timurtaş Paşa kadar ilk defâ Bosna ’da kuruldu Mensupları Bulgarlar arasından seçilerek, yaygınlaştırıldı Hassa, amme veya seferli ve Otlak Voynukları hâlinde teşkilâtlanırdı Hassa voynukları, Istablı âmire (saray ahırı) hizmetlileriydi Amme voynukları, seferlerde askerî hizmetlerde bulunurlardı Muhârebeye gitmek için dâvet edilenlere Sefer Voynukları denirdi Istablı âmire ’ye çayır biçmek ve hayvanları çayırlatmak için gelmeleri dikte olunan voynuklara da Çayır Voynukları denilirdi Hassa Voynuklarının başına Voynuk Beyi, Amme Voynuklarının bulunduğu timar sâhiplerinin başına da Voynuk Seraskeri denirdi Has Ahır hayvanlarıyla, Istablı âmire çayırlarına bakan voynukların kayıtlarını tutup, bunlarla ilgili muâmelelerle Voynuk Kâtibi meşgul olurdu Mıntıkalardaki birlik kumandanlarına Çeribaşı denirdiVoynuk Beyi, Seraskeri ve Çeribaşı Müslümandı Diğer küçük âmirlerden Primkür ve Likatör Hıristiyandı Voynuklar “Bayrak Direği adıyla üçer dörder kişilik müfrezelere ayrılmışlardı Her gönderden bir tânesi nöbetleşe her yıl hizmete girerdi Voynuklar nöbet hizmetine kendi beygirleriyle gelirlerdi Hizmete gelen nöbetçi voynukların yoklamaları defterdarlara âitti Mevcutları binin altındaydı
Voynukların kaynağı Rumeli olup, bilhassa Bulgaristan idi Açık kadrolara, ölen ya da sakatlanan voynuğun oğlu, kardeşi veya akrabâlarından biri tâyin edilirdi Voynukların oğullarına veVoynukluğa namzet olan akrabâlarına “Zevâit Voynuk denilirdi Ölüm ve sakatlanmalar hâlinde Zevâit Voynuklarıyla kadro tamamlanırdı Zevâitle kadro tamamlanmazsa dışardan Voynuk yazılırdı Voynuklara hizmeti karşılığı verilen arâziye “Baştına adı verilirdi Voynuk, hizmeti karşılığında Baştına ’yı (belirli ve sınırlı bir bölge) kullanırdı Bu arâzi için hiçbir tarafa aidat ve rüsum vermezdi Voynuk belirtilen arâzisinden diğer yer tuttuğu zaman bu arâzinin aşar ve sâir rüsûmunu dirlik sâhibine vermeye mecburi olduğu gibi kendi dirliğini teşkil eden arâziden başkasının istifâdesi hâlinde de bunun aidat ve rüsûmunu kullanandan almak hakkına sâhipti
Voynuk Teşkilâtı 1691 ’de kaldırıldıysa da, 1693 ’te bitmiş kuruldu 1878 târihinde ise tamâmen kaldırıldı *