Vuslat...

Ah gidemem
Gidemem gayrı senden uzaklara surgun edemem kendimi
İcimde bir ulke gibisin her gun yeni toprakları keşfedilen
Gozlerinin masumluğunu kirlettim
Beni affet
Ama gitme
Kal iklimimde
Kal ki yeniden bahara seninle kavuşsun hazanında olan omrum
Ey yerimin
Ey goğumun
Ey guzelliğin
Ey masumiyetin
Ey kifayetsizliğimin
Ey sahipsiz ruhumun
Sahibi sevdam gitme

Biliyorum
hoyrat bir yureğin sahibi olduğumu
Nasırlı bakışlarım nazenin tenini incittiği
Kimsesiz bir isimsizim
Ama bil ki aşktır aşım
Katıksızdır dokunuşlarım
Ama yaralıyım yaralarımdan sana sığınırım
Merhem et bakışlarını bana
Merhamet et kalbinde bana
Devrik bir isyanım
Cumlelerim sana doğru gelirken unutuyor imlasını

Ey yar
Gitme
Gidişle husranın karanlığında beni yalnız koyma
Ama
Gidiyorsun ya şimdi
Bende gidiyorum
Uzduğu icin seni dilim
Kalbimi karanlıkta bırakıp gidiyorum

Kusura bakma sevgilim
Senden sakladığım bir şeyi de itiraf edip de gidiyorum

Ben karanlıktan korkuyorum
Işık hep acık yatıyorum
Ama
Sen geldin mi butun korkularıma seninle beraber isyan ediyorum
Ama
Sen gidiyorsun ya
Korkularım gidişinle isyan ediyorlar bana

Teninin rahiyasını duşunuyorum
Gozlerinin ışığını usuma cakıyorum
Karanlık duşlerden
Seninle aydınlanıyorum
Ama gidiyorsun ya

Git
Bende olsam giderdim
Kendim den
İşte seninle beraber
Bende senin yaptığını yapıyorum
Gidiyorum
Ardım sıra bir ceset bırakarak
Bende gidiyorum

Bedenim yuruyecek
Konuşacak
Koklayacak
Ağlayacak
Ama
Ben gidiyorum ya seninle

Ruhum
Sana dair gun yuzu gormemiş lahzalarımla
Masamda senden gelen mumlarla
Bir tutsu sarhoşluğunda gidiyorum
Ama biliyor musun?
Gidişimin vuslatı sensin