Yalnızlıktan da yorulmadı yüreğim Dört mevsimi sever gibi Sevmekten insanları Birkez olsun yorulmadı yüreğim Tokat gibi çarpıp kapanan kapılardı Ürküten Kırılgan düşlerimi Bir martı kaç defa kanat çırptıysa Yuvası saydığı gökyüzünde Ve kaç kere çığlık attıysa Kalkıp giden vapurların, Biten aşkların arkasında Umutlar tutundu Gitgide solgunlaşan yüzüme Yalnızlıksa Dudak kıvrımımızda demin söylenmemiş Soğuk bir sözdü Hayır bu da yok Yalnızlıktan da yorulmadı yüreğim O enerjik, o inatçı, o özlemi çoğaltan Fırtınaydı Düşlerimi savuran Özel Baskı