:::yasam bir tiyatro sahnesi gibidir!!!:::

Niçin yaşamla birebir ilişkisi vardır tiyatronun????



Çünkü o yaşamın içinden damıtır oyunlarını!!!
Ve yaşamın kendisi bir tiyatrodur aslında!!!
Bebeklikte başlar oyunculukHer ağlayışında kendisini anne veya babasının koynunda bulan bebek, birincil oyununu sergilerHiçbir maddi sorunu olmasa bile ağlaması oyunun birincil sahnesidirEvet o sahneler,sahnelere eklenir
Ve en Saf,en pak ilk oyun tamamlanır:
“çocukluk yıllarım!!
Bu oyun ola ki de bizim kendi yazdığımız ve oynadığımız ilk ve son oyundur!!!

Daha sonraki oyunları kendi yazabilen, rolünü kendi seçebilen o kadar eksik insan vardır amaOnlar bunun farkına bile varmazlarBu oyunun en manâlı hatta şayet de yegane kuralı asgari bir almak üzere seyirci olmasıdır Seyircisiz tiyatro olmaz,seyirci olduğu sürece oyuncu herzaman vardır
Bu oyuncu eştir,evlattır,anadır,babadır!!!
veya kanımca seyircinin ta kendisidir!!
Seyirci bulduğu sürece insan oyununu oynamaktan,onun alkışlarıyla mest olmaktan kendisini alamazÇünkü insan ruhunun alkışlara,okşanmalara ihtiyacı vardırİşte bu yüzden olur ya de biz,kendi seçtiğimiz rolü yok başkalarının bize verdiği,yerinde bulduğu rolleri oynadığımızın farkına bile varamayızFarkına vardığımızda da,meslek işten geçmis olabilir!!!

Muhakkak bunun istisnaları da vardır
Oyununun kurallarını kendileri koyanlar!!!
Zorlu bir yoldur kendilerine çizdikleriBu yolda direnemiyen ,tökezliyen Cayanlar,bıkanlar tez terkederler sahneyi,ya da suyuna gitmeyi yeğlerler seyircilerinin
EvetAslolan kendi hayatını ve kendi seçtiği rolü tutkuyla,aşkla ve inançla oynamaktırYaşam size aşk ’ı sunduğunda Mecnun gibi çöllere düşmekten Kerem gibi dağları delmekten hiç çekinmemeniz gerekir!!!
Bocalama ederseniz,o rolü hayat bir başkasına verecek,size de oyunda figüranlık veya sahne dışından seyretmek düşecektir!!
Rolünüzü oynarken de kendinizden tereddüd ettiğiniz,özgüveninizi yitirdiğiniz anlar olacaktır belkiAma hiç ummadığınız bir anda,salonun bomboş olduğunu zannettiğinizde önce bir alkis sonra ikincisi,daha sonra dolup taşan bir salon dolusu insanın alkışıyla şaşkına dönebilirsinizBu çınlıyan beğeni sesleri sizi onaylayan,teşvik eden,iç sesiniz de olabilirHer iki durumda doğru yoldasınız demektir!!!

İşte o alkışlardır bizden geriye,hoş bir seda olarak kalacak olanSiz siz olun seçtiğiniz rolü en iyi şekilde oynamaya çalışınÇünkü hayatımızın rolünü oynama şansı bize genellikle bir defa verilirO rolü en Otantik ve en dürüst oynayanlar defalarca en çok alkışı toplayanlar,ismini afişlere büyük harflerle yazdıranlardır
Ve en güzeli de son sahnenin perdesi kapandığında:

iyi ki yaşadımdiyebilmesidir insanın!!!


alintidir *