Yasanmis bir Hikaye...

Yasanmis bir Öykü abi kardeş hikayeleri Beyaz Gelinliğim Olacak Mı? Ben 1980 doğumlu genç bir bayanım Duygularımı sizlerle Kahramanmaraş’tan paylaşmak istiyorum Böyle söylerken zannetmeyin oysa, doğma çoğalma oralıyım Hayır, daha 5 sene önce yerleştik bu şirin beldeye Bu göçümüzün nedeni ise anne ve babamın ayrılışıydı Hiç aklımıza bile gelmezdi fakat, başımıza geldi işte Annemle babam yeniden görüşmemek üzere ayrıldı Ben ise annemin yanında kalıp anneme bakmakla yükümlüydüm Yaşamayan bizim halimizi elbet bilemez Ayrılığın acısına ilaveten bir de fiziksel can sıkıntısı baş göstermişti O babamın yanımızda olduğu dönemlerdeki gibi canımız istediğinde kavuştuğumuz çok şeyi acilen sadece reklamlarda görebiliyorduk Hatta bırakın reklamlardaki yiyecek ve içecekleri, iki kapı ötede pişen yiyeceklerin kokusunu hissediyordum Daha doğrusunu söyleyeyim mi size? Aç yattığımız geceler çok oldu Bir lokma ekmek bulamayıp geceler baştan başa ağladığım çok oldu Anneme yoksulluğun acı yüzünü göstermek istemiyordum Çünkü o benim herşeyim, bir tanecik annemdi Nihayetinde, bir meslek bulup çalışmaya başladım Bir sene içerisinde acılarımız sona erdi Birazcık kendimize gelebilmiştik Derken yaz mevsiminde Antalya’ya çalışmaya gittim Antalya ne değin hareketli ne değin cıvıl cıvıl bir kentti Yaz boyu orada çalışırken kendimi bambaşka bir hayatta buldum Yarı çalışmakla birlikte tatil yapıyor gibiydim Yaz sezonunun nasıl gelip geçtiğini ben de anlamadım Sezon kapanınca tekrar memlekete dönmek zorunda kaldım Buraya dönünce büyük bir yalnızlık çöktü üzerime, konuşabilecek, dertleşebilecek bir arkadaşım hatta bir kedim bile yoktu Yalnız anneciğim vardı Dedim ama anneme: Anne ben yine meslek arayacağım Kızım sakın bizi üzecek bir yanlışlıkta bulunma da ne yaparsan yap Merak etme sen Kısa sürede bir atölyede iş bulup çalışmaya başladım Ama beni bekleyen sürprizden haberim yoktu Meslek ortamında çalışırken, farkında bile olmadım Bir genç ilgimi çekmişti Baktım o da beni süzüyor aralıksız Acaba ilgimi muhakkak etsem mi? Ya annemin üzüleceği bir yolun başlangıcındaysam? Bu gibi korkular birkaç gün beni frenledi Ama artık gönlüme söz geçiremiyordum Derken, en son göz göze geldiğimizde ikimiz de birbirimize gülümsedik Bir bakıma arkadaşlığımızı okeylemiştik Önce tanışıp, kısa sürede de arkadaolduk Çok geçmeden cümbür cemaat öğrendi arkadaşlığımızı Natürel biricik annem de Annem bu arkadaşlığımıza çok kızdı Sana demedim mi, beni utandıracak bir harekette bulunma diye? Anne bunun utandıracak nesi var ki? O mükemmel biri Sadece arkadaşız Ben fazla gördüm o kadar iyi birilerini Ben dost markadaş anlamam Bir an önce terk edeceksin onunla gezmeyi! Annem arkadaşlık ilişkilerine karşıydı Ben daima, ilişkimizin abi kardeşlikten ibaret olduğunu söylüyordum Ama çok geçmeden yanıldığımı anladım Meğer o bana kardeş gözüyle bakmıyormuş Çünkü bir gün bana ailesinin beni görmeye geleceğini söyledi O gün geldi, ailesi beni fark etti ve annemden istediler Araya bayram girdiği için bayram sonrası nişan olacaktık Tam bu sırada o gencin ailesine beni hatalı tanıtmışlar Bunu yapan da, daha önceki kız arkadaşı, bununla beraber teyzesinin kızı Meğer benden önce onun gözü varmış bir zamanlar onun arkadaşı olan genç şu anda benimle nasıl evlenirmiş? Ben hiçbir şekilde onlarla muhatap olmadım Gencin ailesi de, olayın iç yüzünü kısa zamanda anlamış, oğullarına sorup beni sevdiğini öğrenmişlerdi Onlar gerçeği öğrendi ama ben neler çektim bilemezsiniz Allahım beyaz gelinlik bana nasip olacak mı? Ben beyaz gelinliğe değerinde değil miyim?diye kendi kendime sorardım Onu daima Allah’a havale ettim Ailesi gerçeği öğrenince tekrar gelip konuştular ve nişanlandık Şimdi nişanlıyız ve yaz sonunda evlenmeyi düşünüyoruz Sevenlere tek tavsiyem, hiç kimseye inanmasınlar Tek dileğim bütün sevenler mutlu olsun