Yaşıyorum fakat bir ölü olarak ayrılık vefat gibi ağır, acı ve katlanılmazdı Zordu senden kopmak, veda etmek imkansızdı En ağır cezalara mahkûm ettin beni, sensizliğe,ölüme lâyık gördün Ayrılık vefat gibi ağırdı ve ben ölümü erken tattım Sana doyamadan gittin gittiğin gün öldüm ben Sensizliğin yasını tutuyorum hâlâ Biliyorum geri gelmeyeceksin, bir daha asla dönmeyeceksin O yüzden; ayrılık ölüm gibi ağırdı işte çekilmez oldu sensiz geceler, katlanamaz oldum aşk şarkılarına, bedenimi dayanılmaz bir soğukluk kapladı, mutluluğu bilemez,yaşayamaz hâle geldim Ayrılık vefat gibi ağırdı ve ölüm beni soğuk tuttu Yaşıyorum lakin bir ölü olarak, hayattan hoşgörü almayarak, mutlu olmadan,daima gözyaşları içinde Ayrılık ölüm gibi ağırdı ve karşısında konulamazdı öldürdün beni zalimce, kasten ölüme ittin Ve ben sana da karşı koyamadım, ölüme meydan okuyamadım Işte böyle aşkım; sensizlik katlanılmaz ve ayrılık ölüm gibi ağırdı alinti