Yatsının Yalnızlığı Vakit yatsı Gün şimdiden öldü Güneş ışıklarını topladı Gece hükmediyor aleme Güneşin saltanatı bitti Işıklar tükendi ufuklarda Renkler ellerini çekti eşyadan Gül soldu, gün soldu Göğe yöneldi gözler Hatırla ama sen de unutuşun kara gecesine yuvarlanacaksın Bir adın kalacak geriye Bir kabir taşın hatırlayacak ola ki seni Belki o da unutmuş olacak