Yediklerimiz mi bizi kontrol ediyor yoksa biz mi yediklerimizi ?

Yeme davranışı irade açısından bize ilişkin, istediğimiz devir bölgeyiz, istemediğimiz devir yemeyebiliriz.

Ama yemekle aramızdaki duygusal bağ o kadar ağır bir hal aldı ki, bir an da denetimden çıkabiliyoruz. Tıka basa karnımız tok olsa da çok sevdiğimiz bir tatlıyı gördüğümüz de fazlaca yiyebiliyoruz. Yalnızca bir modül almak için açtığımız çikolata paketi hiç fark etmeden bomboş kalabiliyor.

İradesiz miyiz?

Hayır değiliz?

Tersine biz iradeliyiz, zira; biz istemezsek yemeyiz, kimse bize çetinle bir şey yediremez o denli değil mi?

Bizdeki sorun iradeyle alakalı değil, yalnızca yeme tavır ve davranışlarımızın altında yatan nedenleri anlamıyoruz.

Evet bu durumun altında yatan nedenler ne olabilir?

Bizi sinirlendiren ya da berhudar eden bir duruma bağlı olarak yemek yeme isteği geliştiriyor olabiliriz, bir sinema ya da seri izlerken bir şeyler demeye başladığımız da ne kadar yediğimizi fark etmeden fazlaca yiyor olabiliriz, ya da toplumsal hayatımız da arkadaşlarımızla dışarı çıktığımızda yemek yemeyi bir aktivite olarak kabul edip kendimize sınırsız müsaadeler veriyor olabiliriz… Nedenler uzar masraf. Biz neler yapabiliriz tahlillere bakalım.

Öncelikle her şeyden evvel kendimize dürüst olmalıyız.

Hakikaten aç mıyız?

En son ne devir yemek yedik?

Ne kadar yedik, ne yedik?

Ne kadar vadede yedik?

Su içtik mi?

Yemek istediğimiz bir şey ile karşılaştığımızda ya da aklımıza geldiğinde; bunu tarafsak berhudar mu olacağız yoksa yedikten sonra pişman olup kendimizi suçlayacak mıyız?

Bu yemek yeme döngümüzü daima bu türlü devam mı ettireceğiz?

Ne hengam acıktığımızı, ne kadar yediğimizi, nasıl yediğimizi ve ne devir doyduğumuzu fark etmeden yiyoruz.

Yemek tarafken başımızdaki mütalaaları, elimizdeki telefonu ve meşgul olduğumuz işi bir kenara bırakıp yediğimiz yemeğin her bir lokmasını fark ederek yiyelim. Zira tokluk sinyalleri dimağa yemek yemeye başladıktan 20 dakika sonra ulaşıyor yani yemek yeme mühleti ne kadar uzun olursa o kadar çok doyduğumuzu hissederiz.

Ve unutmayın yediklerimizin ne ziyadesi yarar ne de azı, yediklerimiz de dengeyi sağlamak en sahih yol olacaktır.

Farkındalıkla oturup yemek yediğiniz mesrur sofralarınızın olması dileğiyle