iltasyazilim
FD Üye
Merhaba arkadaşlar daha öncedende kız arkadaşımın olmaması hakkında konu açmıştım neyse konuya gireyim tam umutlarım iyice tükenmişken karşıma bizim mahallede oturan bir kız çıktı her sabah işe giderken aynı otobüste karşılaşıyorduk ve bakışıyorduk ben bu kızdan hoşlanmaya başladım geçen haftada tanışmaya karar verdim ve tanıştım ilk gün buluştuk sohbet ettik birbirimizi tanımaya başladık kız gözlerimin içine bakarak gülüyordu onunda benden hoşlandığını düşünerek iyice umutlandım bana nerelisin dedi ben izmir doğumluyum fakat annem babam elazığ doğumlu oysa izmirde büyümüşler dedim ve aydınlatılmış tahsilli halk dedim sonradan kızın tavırlarında hafiften değişiklik sezdim kız bana alevimisiniz dedi hayır dedim keza alevi olsak ne olcak ki dedim onlarda müslüman sonuçta dedim ego bir problem yokta ailem fazla dikkat eder böyle şeylere dedi ben dedim birbirimize inandıktan güvendikten sonradan bunlar sorun olmamalı anlaştık mı dedim anlaştık dedi herneyse ertesi gün kız mesajlarıma yanıt vermiyordu otobüsede binmiyordu 45 gün haber alamadım lakin sms atmayıda bırakmadım en sonundada öğle aralarında meslek yerine gitmeye karar verdim benim çalıştığım yere yakın herneyse beni görür görmez önce şaşırdı sonradan uflayıp puflamaya başladı 2dk gel konuşalım merak ettim kaç gündür dedim işim var gelemem dedi bende sinirlenip birşey söylemeden meslek yerime geri döndümAkşam çıkışta bunla metro istasyonunda karşılaştık ama yanında annesi ve kuzeni vardı sms attım bundan böyle otobüs yerine metroya biniyosun demek yazdım oda sen benimi takip ediyorsun sen kimsin ki yazdı şok oldum ben seni ne peşine düşüp takip etcem dedim sadece metroda gördüm dedim bak seninle açık konuşucam gönül isterdiki bunu yüz yüze konuşurken bildirmek isterdim ama kısmet değilmiş dedim benim niyetim gönül misafir etmek değil ciddi dedim senden hoşlanıyorum dedim benden kaçıyorsun biliyorum senden emin bir cevap bekliyorum benimle konuşmak istiyormusun istemiyormusun dedim oda konusmak ıstemıyorum dedi nedeni ne dedim eski erkek arkadaşımla barıştım dedi fakat kendimce öykü uzaklaşayım diye söyledi tipik kız hareketi bende madem beni tanımak istemiyordun neden konuştun o vakit çocuk oyuncağımı bu dedim daima benzer sonla karşılaşıyorum tek suçum temiz kalpli olmam mı yazdım kendine iyi bak bye yazdı bende yol verdim o gün sinirden gözümden yaş geldi otobüste artık yoruldum aralıksız aynı şey oluyor ben mutlu olamıyacakmıyım şansım hiç değil hep üzülen ben oluyorum illa psikopat fırlama it kopuk mu edinmek gerekiyor ben onun konuşmama nedenini biliyorum gerçekten doğulu muhabbeti yaptı biraz uzun yazdım arkadaşlar kusura bakmayın içimi dökmem lazımdı