Bağlanma bebek ve birincil bakım veren ortasındaki duygusal bağa denir.Bebek doğar doğmaz bağlanmak için birini arar ve sıkı sıkıya ona bağlanmak ister. Bebekler bu bağlanma sürecinde birincil bakım veren ile özel bir bağ kurar (Sadock, Sadock and Ruiz, 2016). Bağlanma teorisini İngiliz psikanalist Bowlby’nin çalışmalarında uzunluk göstermeye başlamıştır. Bowlby’nin bağlanma teorisi, bebeklerin ve küçük çocukların temel bakım vericileriyle (genellikle anne) bağlantılarının gelecekteki yaşantılarında aktif rol oynadığını tabir eder. Bebek ile bakım vere ortasındaki bağ ilerleyen periyotlardaki gelişimi ve kişilik fonksiyonlarında rol oynar. Bireyin erken çocukluk periyodunda birincil bakım veren ile sıkıntısız bir biçimde münasebet kurması bağlanmayı olumlu tarafta etkilemektedir. Bowlby (1973) bağlanma teorisinde üç önermeden bahseder. Bunlardan birinci önerme bir birey ihtiyaç duyduğunda bağlanma figürünü bulabileceğinden emin olduğunda, rastgele bir sebepten dolayı bu türlü bir itimada sahip olmayan birinden daha az tasaya eğilimli olacağıdır. İkinci önerme ise bu inancın geliştiği hassas devir içinde bağlanma figürlerinin mevcudiyetine olan inancı ya da yokluğu tabir eder. Bu bebeklik, çocukluk, ergenlik devirlerinde yavaş yavaş inşa edilir ve bu beklentiler ne olursa olsun, hayatın geri kalanında nispeten değişmeden kalmaya eğilimlidir. Üçüncü önerme gerçek ömür tecrübeleri ile ilgilidir. Bireylerin toyluk yıllarında gelişen bağlanma figürlerine erişebilirlik ve yanıtlanabilirliğinin çeşitli beklentilerine, bireylerin hakikaten sahip oldukları varsayımıdır (Bowlby, 1973). Ainsworth ve öbürleri, annenin bebeğin ömrünün birinci yılındaki sinyallerine ve gereksinimlerine duyduğu hassaslığın bağlanma ismine kıymetli önkoşul olduğunu öne sürmektedir. Bebeklerinin ağlamasına karşılık vermede yavaş yahut tutarsız olan anneler ya da daima olarak bebeğe zorla müdahale eden anneler daha fazla ağlayan kaygılı/kararsız çocuklara neden olurlar. Anne daima olarak bebeğin fizikî temas kurma teşebbüslerini reddederse bebek ondan kaçınmayı öğrenebilir (Hazan ve Shaver, 1987). Yapılan bir araştırmada bebeklerin, anneleri tarafından yalnız bırakılma gerilimiyle başa çıkma biçiminde farklılıklar olduğu gözlenmiştir. İnançlı bir formda bağlanmış olan bebeklerin çoğunluğunun, annelerinin yokluğunu fark edip büyük reaksiyonlar vermedikleri anneleri döndüğünde sıcak, rahatlamış bir formda anneyi hemencecik kabul ettikleri gözlenmiştir. Kaygılı-kararsız bebeklerin annelerinin gidişini proteste edip ağladıkları, anneleri döndüğünde sıkıntı sakinleştikleri ve öfkeli oldukları gözlenmiştir. Utangaç olarak isimlendirilen üçüncü kümenin annelerinin ayrılmasından rahatsız olmadığı, fizikî sarılma ya da rahatlama arayışında olmadıkları gözlenmiştir (Cooper, Shaver and Collins, 1998). Hazan ve Shaver (1987)’de yetişkin bağlanmasını iki boyutlu bir ölçek ile ele almıştır. Araştırmalarının en önemli konusu bebek bağlanma tarzlarındaki mümkün farklılıkların yetişkinlerin bağlanma tarzlarının belirleyicilerinden olduğudur. Hazan ve Shaver (1987) yetişkin bağlanmasını evvelki yıllarda yapılan çalışmalardan yararlanarak üç kategoride ele almıştır; inançlı, kaygılı/kararsız ve utangaç. Bağlanma teorisi, bebeklik ve çocukluk periyodunda, takviye ve itimat duygusu uyandırıcı, çocuğun isteklerine karşılık vermede tutarsızlık taşıması, telaş, uyanıklık ve öfke uyandırması yahut çocuğa karşı soğukluk, reddetme üzere temel bağlanma figürleri ile yapılan etkileşimlerin altını çizmektedir (Cooper, Shaver and Collins, 1998). Bunlardan hareketle inançlı bağlanan yetişkinlerin, kendilerine güvenen, toplumsal olarak yetenekli, romantik ortaklarla yakın bağlantılara açık, ilgilenen, nispeten istikrarlı ve tatmin edici uzun vadeli bağlantılar kurması mümkündür. Kaygılı-kararsız yetişkinlerin ise kendine güvenmekten mahrumdurlar; reddedilme ve terk etme konusunda kaygılı; güvenilmez olarak algılanan bağ iştiraklerinde kıskançlık ve öfke nöbetlerine eğilimlidir; tehlikelerine karşın romantik bağlantılara girmeye heveslidirler ve bu bireylerin uygun olmayan samimi sert açıklamalara katılma, süratli ve tahminen de rastgele aşka düşme sık sık ayrılma yine birleşme yaşama mümkünlüğü yüksektir. Utangaç yetişkinler ise yakın ilgilerle ilgili olabilirler ya da olmayabilirler, lakin yeniden de yakınlıktan rahatsızlık duyarlar, uzun müddetli romantik ilgilere dahil olmaktan çekinirler, kendini açıklamaktan rahatsız olurlar ve nispeten engellenmiş hissederek toplumsal olarak vasıfsızlardır (Cooper, Shaver and Collins, 1998).Kaygılı/ kararsız bir bireyle ilgi kurmaya çalışan inançlı birey kendini zorlanmış hissedebilir ya da utangaç bir kişi inançlı partnerinin kaygılı davranmasına neden olabilir. Bağlantıların sırf kişilik değişkenlerinde kestirim edilebilmesinin ötesinde nedensel tesirleri olan karmaşık ve güçlü olgular olduğu göz arkası edilemez (Hazan ve Shaver, 1987). Sonraki yıllarda Bartholomew ve arkadașları (1991) yetişkin bağlanmasına yönelik Bowlby’nin teorisi üzerinden yola çıkarak iki tip içsel çalışma modeli öne sürdü. Bireyin kendi içsel benlik modeli ve oburlarının içsel modeli üzerine araştırma yapan bu teoride her bir içsel model olumlu yahut negatif olarak ikiye bölünerek dörtlü bağlanma modeli oluşturulmuştur. Dörtlü bağlanma modeli bireylerin bağlanma biçimlerini inançlı, saplantılı, kayıtsız ve dehşetli bağlanma başlıklı dört örüntü biçiminde ele almıştır. İnançlı bağlana bireyler bir bedellilik (sevilebilirlik) duygusu taşıyarak karşısındaki insanlara karşı ekseriyetle hassas ve kabul edicidirler (Bartholomew ve Horowitz,1991). Bu bireylerin benlik hürmetleri yüksektir ve karşılarındaki bireylerle paylaşımda bulunmaktan rahatsız olmazlar (Çalışır, 2009). Saplantılı bağlanmada birey kendini kıymetsiz ve sevilmez görürken karşısındaki bireylere yönelik olumlu değerlendirmelere sahiptir (Bartholomew ve Horowitz, 1991). Bu bireyler karşısındakinden onay beklemektedirler. Dehşetli bağlanan kişi öbürleri ile yakın bağlantı kurmaktan kaçınır. Hem kendini hem de karşısındaki bireyi olumsuz kıymetlendirir. Öbürleri tarafından reddedileceği hissini taşır. İtimat duygusu taşımaz (Bartholomew ve Horowitz, 1991). Kayıtsız bağlanan yetişkinler kendini kıymetli ve sevilebilir görürken karşısındaki bireye karşı olumsuz değerlendirmeye sahiptirler. Bu beşerler yakın ilgilerden kaçınarak hayal kırıklıklarına karşı bağımsızlıklarını ve kendilerini korurlar (Bartholomew ve Horowitz, 1991).
Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Gitx
