Yilandan KamÇi

Yilandan KamÇi Sabahın erken saatlerinde, iki atlı dost yola çıkmışlar Ama iki kişiden birisi âmâ imiş Giderlerken âmâ olan şahıs, attan aşağıya kamçısını düşürmüş Lakin itimad edemediği için, öbür arkadaşına da kamçının düştüğünü ve yerden almasını söylememiş, kendisi inip aramaya karar vermiş, inmiş atından el yordamıyla kamçıyı aramış, derken, kendi kamçısını bulamamış lakin eline ondan daha hoş yumuşak bir şey geçmiş Bu kamçı daha güzelmiş diyerek alıp atına binmiş Ama o kamçı diye bulup aldığı kamçı değil gecenin soğuğundan tembel ışık halkası gelmiş bir yılanmış ve o âmâ gözleri görmediği için onu kamçı sanarak almış Derken biraz sonra hayli ilerlemiş olan arkadaşına yetişmiş Arkadaşı sormuş: Yahu neredesin? diye Âmâ yanıt vermiş: Kamçımı düşürmüştüm, gerçi düşürdüğüm kamçıyı bulamadım fakat, ondan daha güzel ipek kaplamalı bir kamçı buldum, işte demiş Natürel gözleri gören adam anlamış onun yılan olduğunu ve arkadaşını uyarı etmiş: At o elindekini, okamçı yok, soğuktan hareketsiz ülkü gelmiş bir yılandır Azıcık daha sonra ısınırsa sokar seni, demişse de kör inanmamış ve: Sen yalan söylüyorsun, bana attırıp sen alacaksın yok mi?, diyerek yılanı elinden bırakmamış; Azıcık daha sonra, havalar ısınıp yılanın sırtı kızdıktan sonra harekete geçen yılan, adamın müsait bir yerinden sokup zehirlemiş ve adamı mahvetmişti Yılan soktuktan daha sonra adamın aklı başına gelmiş fakat, meslek de işten geçmiş tâbi İşte böyle, adamın hakikati görecek gözü yok, kendisine yol gösterenlere de inanmaz, tabii ancak sonu hayal kırıklığı olacak