yokluğun buz gibi

yokluğun buz gibi Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selamlama, bir nefes Üşümediye seslenmeni isterdim Bir el olmanı isterdim, bir kol Özledimdeyip sarılmanı En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim Kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna, ağlasaydım doya doya Geçerdi üşümesi yüreğimin, geçerdi üşümesi içimin, kirpiklerimde yağmurlar dumanlanmazdı biliyorum Seninle suları yeşil bir ırmağın kıyısında buluşmak, saçlarının kokusundan öpmek, içime sürüklemek ve serin soluğundan içmek, sana sarılmak, kucaklamak, uçmak isterdim… Lakin beyhude, aramızdaki tüm yollar kapalı Bütün dallar indirimli Yokluğun buz gibi soğuk Üşüyorum Yüreğim de donmuş benzeri Gözlerimde Ateşler içinde bedenim O Kadar bir üşüme ki, hiç bir şey ısıtmıyor artık Tüm uzuvlarım hissiz Ezip geçiyor ruhumu acılar Yoksun işte, kalbimin kuyusu en yürek parçalayıcı sesle inliyor şimdi Kirpikleri kırılan bir zamanın teninde, ağrılı şiirler topluyorum gecelere acilen Bilirim, sevmek ve arzulamak bir ateşe dokunmaktır; yakmaktır yüreğini yangınlarda Fakat ben üşüyorum Yokluğun buz gibi soğuk Yakacak bir şeyimde değil… Ağlıyorum, buza dönüşüyor gözyaşlarım… Ağlıyorum, akıp gidiyor gözyaşlarım çağlayanlara… Bakakalıyorum gerisinde biçare… Ah! bir el olsan dokunsan alnıma, okşasan saçlarımı bir anne şefkatiyle Geçerdi ağrısı başımın, geçerdi biliyorum Bir gül olsaydın bahçemde, koklasaydım nefes nefes, çekseydim içime derin derin Bir göz olup baksaydın gözlerime, çekip alsaydın içindeki hüznü Ah! bir bilsen nasıl sevinirdi yüreğim, nasıl sevinirdi dudağımdaki gelincik, kapımdaki akasya Susuyorum bundan böyle derin derin Ve sessizce soluyorum bir hazan yaprağı gibi Ama ne kadar çok hasretim konuşmaya, anlatmaya anlaşılmaya Ancak ne fazla istiyorum, bütün bedenimden söküp almanı yalnızlığımı, hicranımı bir tılsımla Yüreğim kanrevan, dikenler acımasız, ayaklarım kırık koşamıyorum artık doruklara, menzil uzaktan Gel Yüreğim ol seher gülüm, her ölümümde bana baştan yaşam ver Elim ol, ayağım ol, canım ol Gecem gündüzüm ol Ağlayan gözlerim ol her damlada her yerde doğur beni, tekrar doğur umudumu Her öldüğümde her tarafta yarat oysa, seni ne dek özlediğimi anlatayım yeryüzündeki tüm canlı cansız varlıklara, ne kadar fazla sevdiğimi Önce sen gel sevgilim solmadan resimler, şiirler sislenmeden İslenmeden geceler Sonra vefat gelsin Yoksun işte, kalbimin kuyusu en hazin sesle inliyor acilen alıntı