Yoksun ya sen...

Şimdi
Yoksun ya sen…

Hıckırıklarıma dolanıyor sensizliğim
Ve sen gozyaşım oluyorsun gecemin en guzel yerinde…

Bağıra bağıra ağlamak geliyor icimden
Ama susma adına kilitleniyor cumlelerim
Konuşamayışım,kendimi ifade edemeyişim oluyorsun…

Gozyaşıyla karışık sağanak bir aşkın
Bitişi oluyorsun
Yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi tıpkı
Son kez duyuyorum kokunu…
Beş duyuma son veriyorsun giderken
Ve kalp gozumu de kapatıp gidiyorsun
En acı kaybım oluyorsun hayata karşı
Bundan sonra; “yok oluyorsun…

Ayrılık oluyorsun son kez bakarken
Kıyamet oluyorsun…
Senin adına kurmaya calıştığım dunyaya
Muthiş bir son yazıyorsun

Benim her şeyim, herkesim sen olmuştun oysa…
Şimdi bırakıp beni;
“kimse oluyorsun

Ben kimsesiz kalıyorum

Sen gidiyorsun