Yunus Emre'den Molla Kasımlara

Yunus Emre ölümünden yıllar, yıllar sonradan Molla Kasım adında, sözcük grubu yerinde ise eğer çiğ bir yobazın eline Yunus Emre ’nin şiirleri geçer…

Eline geçen kitap, Yunus Emre ’nin üç bin sayfalık bütün şiirlerini kapsayan bir kitaptır ve diğer taraftan bu kitaptan diğer bir tane daha yoktur…

Molla Kasım oturur bir derenin kenarına, başlar okumaya…Yok bu dine tutarsız, yok bu haram, yok bunu beğenmedim deyim bir kısmını yakıyor bir kısmını dereye atıyordu…

Üçbin sayfalık kitaptan geriye bin kadar sayfa kalmıştır ancak Molla Kasım şu beyit ile kaşılaşır:

Derviş Yunus bu sözü,
eğri büğrü söyleme
Seni sigaya çeken
bir Molla kasım kazanç

Sigaya çekmek;denetlemek,hesaba sürüklemek anlamındadır…

Molla Kasım, anlar oysa Yunus Emre bir Allah dostudur… Birkaç asır öncesinden Yunus ’un eylediği bu keramete şaşışır ve telaşla dereye atlayıp sayfaları toplamaya çalışır…

Pişmanlık, üzerinden mürekkebin inci gibi durduğu sayfaları geri getirmeyecektir muhakkak…

Derviş Yunus…Allah (cc) Rahmet Eyleye…

Molla Kasım elinde yırtılmadan duran son sayfadaki şiirin tamamı şu şekildedir…

Ben dervişim diyene, bir ün edesim gelir
Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir

Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir
Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir

Aşağıda gayya vardır, içi nar ile pürdür
Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir

Oda gölgedir deyu, ta ’n eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun, birazcık yanasım kazanç

Ben günahımca yanam, rahmet suyunda yunam
İki kanat takınam, birazcık uçasım kazanç

Andan Cennete varam, Cennette huriler görem
Huri gılmanı, tek tek koşasım kazanç

Derviş Yunus bu sözü, çarpık büğrü söyleme
Seni sigaya çeken bir Molla kasım kazanç *