Yunus Emrenin Edebi Kişiliği

Yunus Emrenin Yazınsal Kişiliği

Yunus Emre Anadolu'da Türkçe şiirin öncüsü olan mutasavvıf bir ahali şairidir Büyük bir Türk düşünürüdür Yûnus Emre, Allah sevgisini, aşk ve hoş ahlakla ilgili düşüncelerini, İslam tasavvufunu işleyerek Türkİslam birliğinin oluşmasında önemli vazifeler yapmıştır

Yunus Emre'nin şiirlerinden ve menkıbelerinden insan hayalinde canlanan simasının başlıca çizgileri bunlardır Yunus; duymuş, düşünmüş, inanmış ve tüm bu duyuş, düşünüş ve inanışlarını büyük bir sadelik ve kolaylıkla şiirleştirmeye muvaffak olmuştur İslami taassubun, üzerinde durmaktan çekindiği birçok iman meseleleri ile cennet, cehennem, sırat ve sözde gibi kavramlar, onun en akıllı ve en hür düşüncelerine mevzu olmuştur Şiirlerini, eskilerin, sehli mümteni dedikleri, her dilin söyleyemeyeceği bir açıklık ve kolaylıkla terennüm edilmiştir

Yunus'un bilgi ve hafıza âleminde, Onun yaratılış, varlık, fakirlik, aşk ve Allah hakkında duygulu ve hummalı us yoruşları vardır ki aynı irfan kaynağından beslenir Yunus, insan olan herkese aleyhinde; yoksul, varlıklı, Hıristiyan ve Müslüman ayrımı yapmayan, engin sevgiyle bağlıdır Ondaki insan sevgisi, insan'da Allah'tan bir tutam, bir cevher bulunduğu inancındandır Yunus, işte bu parçanın bütününe yani Allah'a âşıktır O'nu gönlünde bilmenin heyecanındadır Bu telaşı, Musa Peygamber'in konuştuğu çoban değin saf bir gönülle duyar; benzer saflıkla söyler Yeryüzünde ömür boyu vatanından uzaktan kalmış bir insan hüznüyle Yunus'un Tanrı diyarına karşısında ebedi hasret duyması da bundandır Yunus, ömrü her tarafında böyle bir nostalji ile yanmış, şiirlerine bu yanmanın duygusunu yansıtmıştır Yunus bu duygu ve bilgiyle olgunlaşıp derinleşen, bazen coşkun, ara sıra rind ve her haliyle samimi bir derviştir *