Yunus Günçe'nin Defne Joy Fostar'a yazdığı mektup

Yunus Günçe'den Defneye mektup, Yunus Günçenin Defne için yazdığı mektup, Yunus Günçenin Defneye mektubu


KAFAMDA BÖCEKLER VAR

Defne JOY

Çok insanla tanıştım Çoğunu unuttum çoktan Onlar da beni unutmuştur eminim Kızmam hiçbirine Alınmam Üstüme almam
Yaşam fazla süratli bir tren gibi Senin camından baktığın fazla hızlı bir tren Ne fazla şey görürsün o camdan Ne azını hatırlarsın
Seninle tanıştığım günü hatırlıyorum mesela
Bilindik, alıştığımız Tanışmalara benzemediğini hatırlıyorum Bir Buluşmagibiydi daha çok Bir Kavuşma Beni, benim seni sevdiğim dek sevdiğini gördüğümde fazla rahatlamıştım Çok korkmuştum beni sevmiyorsundur diye
Dokunurdu pek olsaydı
Senin beni seviyor olman lazımdı
İnsan yaşarken daima bir Bravoarar ya, toplar ya bulduklarını Senin beni sevmen benim Bravoimdi
Neden sevdiğini bimiyorsan gerçektir o
Başka çaren yahut eğer, sevmekten başka çaren yoksa gerçektir
Ben bilmiyordum neden seni sevdiğimi
Diğertürlü bir kızdın sen I am a virgin, but this is a very old tshirtyazan bir tişörtün vardı
yemek yapardın Zetinyağlı fasulyeni hatırlıyorum
Beslemeyi severdin Misafiri severdin
Sıkılınca SıkıldımGit azıcıkderdin
Ben de giderdim Ara Sıra sen söylemeden anlardım, giderdim Ayakkabılarımı giyerken ben, sen bana bakar, gülümserdin
Çok emrindeki yandan uyuduk Hiç sevişmedik Kimseyi de inadıramadık
Zaten bir müddet sonradan inandırmaya da uğraşmadık
Tabi yandan uyumaya devam ettik

Kızardın bana
Oğlum sen salaksınSen salak mısın? Niye böylesin?diye azarlardın
Peki sen niye böylesin?dediğimde, susardın
Ben çok özlerim seni Defne! Çok !
Uyandığımda öldüğünü duyacağımı bilseydim, uyanmazdım
yeniden yatsam, uyusam?
Sen dönene dek uyanmasam?

Ağlamadım ilk duyduğumda, Defne
Lakin bak
Derhal ağlıyorum! *