Yusufeli Tarihi

Yusufeli Tarihi yusufeli tarihi yusufeli tarihcesi İlçenin ilk kuruluşu Erzurum sancağına alt 1879 yılında Kiskim (Alanbaşı Köyü) adı ile gerçekleştirilmiş, İlçe merkezi bir zaman sonradan Öğdeme nakledilmiş, 1894 yılında da Ersise (bugünkü Kılıçkaya Beldesi) alınmıştır İlçe merkezi 26 Haziran 1926 tarih ve 877 sayılı Kanunla bitmiş Öğdeme nakledilerek Artvine bağlanmıştır1933 yılında Artvinin ilçe olmasıyla Yusufeli İlçesi yeniden Erzuruma bağlanmıştır1936 yılında Merkezi Artvin edinmek üzere kurulan o günkü adı ile Çoruh Vilayetine bağlanmış sonra 16 Şubat 1950 tarih ve 3531 sayılı Kanunla bugünkü yerine nakledilerek Yusufeli İlçe Merkezi haline getirilmiştir İlçe, bugünkü adını 1912 yılında Dahiliye Vekaletinin emri uyarınca Kiskim ve Keskin isimleri karıştırıldığından Veliaht Yusuf İzzettin Efendinin ismine izafeten almıştır İlçe, coğrafi konum itibariyle fazla zorlu, dağlıksarp kayalık bir alana sahiptir Ikâmetgâh merkezleri başlıca Çoruh Nehri ve Barhal Çayının kıyısı boyunca uzanmıştır İklimi tarım ve hayvancılık için elverişlidir İlçe, Çoruh Nehri ile Barhal Çayının birleştiği bir vadide belirlenmiş olup, doğusunda Erzurum İli Olur ve Oltu İlçeleri, güneyinde yine aynı İlin Uzundere ve İspir İlçeleri, batısında, Rize İlinin Ardeşen İlçesi, kuzeyinde ise Artvin İli Arhavi, Borçka, Murgul ve Rize İli Fındıklı İlçesi yer alır İlçenin İl Merkezine uzaklığı 104 Kmdir Denizden yüksekliği 560 metre, yüzölçümü 2327 kilometrekaredir İlçede kara iklimi hüküm sürer İlçenin en büyük akarsuyu Çoruh Nehridir Bunu Barhal ve Tortum Çayları peşine düşüp takip eder Çoruh Vadisinin uzunluğu Yusufeli sınırlarında 100 kmdir Bölge arazisi Altıparmak sıradağlarından, kuzeyden batıya uzanmış şekliyle belirginleşir Ayrıca Gâvur Dağlarının silsilesi, Aradağı ve Karadağı meydana getirmektedir Yüksekliği 3428 metre olan Mersis kayalığı, 3515 metre yüksekliğindeki Demirdağ ile 3537 metre yüksekliğindeki Güngörmez dağı ilçenin yüksek rakımlı dağlarıdır İlçe alanında verimli ve atıl elde etmek üzere toplam 224771 hektarlık birim ormanlarla kaplıdır Ağaç türü olarak Çam, Ladin, Köknar, Karaağaç, Ana Kapı ve Yabanı Kavak cinsleri mevcuttur Yusufeli, Artvin genelinde, dışa en fazla göç veren ilçe konumundadırİlçe nüfusu 1990 yılında 37060 iken bu sayı 2000 yılında 29133e gerilemiştir İlçenin yıllık nüfus artış hızı %o () 2407, nüfus yoğunluğu 13 kişidir 59 Köy ve 1 Beldeden oluşan İlçenin Merkez Nüfusu 6105, köy nüfusu ise 2302'dir İlçeye emrindeki belde belediyesi olan Kılıçkayanın nüfusu ise 2659dur Yusufeli İlçesinde Merkez Mahallesi, Cihan, Hasanağa, Kazım Karabekir, Erdemler Mahallesi ile, 1 Belde ,59 köy, 500e yakın Mezra vb mesken yeri mevcuttur İlçede ev sıkıntısı çekilmemekle birlikte, İlçenin Baraj Gölü içerisinde kalacak olması dolayısıyla ev sektöründe önemli oranda bir gerileme görülmüştür Eğitim ve Öğretim, Kültürel Inşa İlçe genelinde, 20022003 Eğitim ve Öğretim yılında 1 adet anaokulu, 39 adet ilköğretim okulu, 1 adet yatılı ilköğretim bölge okulu ve 4 adet lisede toplam 4510 öğrenci eğitim ve öğretim görmüştür Halk Eğitimi ve Akşam Sanat Okulu Müdürlüğünce 20022003 öğretim yılı içerisinde 12 dalda 12 kurs çözülmüş olup, bu kurslara 180 kursiyer katılmıştır İlçe Merkezinde ve Kılıçkaya Beldesinde birer halk kütüphanesi vardır İlçenin manileri, türküleri ve halkoyunları kendine has alımlılık ve özellik talep eder Yusufeli, köy ve plato şenliklerinin en yaygın olduğu ilçedir Mayıs ayında başlayıp temmuz ayına değin süren köy ve plato şenlikleri, karakucak ve boğa güreşleri, farklı alanlara yönlendirilmiş kültürel ve sanatsal etkinlikleri ile yoğun ilgi görmektedir Afiyet Hizmetleri İlçede, 50 yatak kapasiteli 1 adet devlet hastanesi, 6 sağlık ocağı ve 38 sağlık durumu evinde afiyet hizmetleri sunulmaktadır Mevcut afiyet kurumlarında 2si bilirkişi 19u pratisyen elde etmek üzere 21 hekim, 53 yardımcı afiyet personeli atama yapmaktadır Idareli Inşa Nüfusun % 70i gurbetçilikle, % 30 u da tarımla uğraşarak geçimini tedarik eder Ipek halıcılığı, halıcılık ve kilimcilik yeni aile işletmeciliği şeklinde evlere girmeye başlamıştır Ayrıca Arıcılık, balıkçılık ve tavukçuluk gibi küçük aile işletmeleri ile aile ekonomisine katkı maddesi sağlanmaktadır Sanayi tesisi bulunmayan ilçede istihdam sorunu yaşanmaktadır İlçede ortalama takvim bal üretimi 86400 kg, süt üretimi 14500 kg, meyve üretimi 97904 ton, pirinç üretimi 435 tondur İlçemizin mesken alanı epeyce engebelidir Tarım ticari amaçtan ziyade genellikle aile ihtiyacına yönelik yapılmaktadır Son yıllarda seracılık alanında kayda değer bir faz kaydedilmiş olup, 1993 yılında İlçe Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı aracılığı ile 800 M2 lik alanda başlatılan seracılık çalışmaları, 2003 yılında 136 adet serada ve 40247 metrekarelik alana ulaşmıştır İlçenin tarımsal alanlarının dağılımı; seracılık 40247 metrekare, tarla ürünleri 3658 hektar, tahvilbahçe ürünleri 1450 hektar, sebze ürünleri 505 hektar, pirinç ekim alanı 120 hektar, zeytin dikim alanı 200 hektar, nadas 50 hektar şeklindedir Ekime kullanışlı topraklarda çeltik, meyvecilik ve sebzecilik yapılmaktadır İlçe Merkezi ile Kılıçkaya ve Narlık ta kurulan Tarım Kredi Kooperatifleri tarımcılık yapan çiftçilere gübre, zirai cihaz vb yardımlarda bulunmaktadır Hayvancılıktan genelde et, süt, yumurta, peynir ve bal elde edilmektedir Hayvan ırkları genelde yerli ırktır Hayvancılık 35 büyükbaş hayvan biçiminde ve bazı ailelerin 1020 adet küçükbaş 510 kanatlı hayvancılık biçiminde aile işletmeleri yapısı ile sürdürülmektedir Yörede 14240 büyükbaş hayvan, 11259 küçükbaş hayvan ile, 12400 civarında kanatlı hayvan, 1720 tek tırnaklı hayvan mevcuttur İlçede 10800 fenni, 300 adet ilkel arı kovanı bulunmaktadır Takvim bal üretimi sıradan 86400 kg dır Yörede az sayıda kümes hayvancılığı ve balıkçılık da yapılmaktadır Yusufelinde yılık süt üretimi 14500 tona ulaşmaktadır Süt ürünleri üretimi daha çok aile tüketiminin karşılanmasına yöneliktir Çay turizmi, dağ turizmi, plato turizmi, av turizmi ve inanç turizmi açısından büyük bir potansiyele sahip ilçe yerli ve yabancı fazla sayıda turistin ilgisini çekmektedir id