yüz sürdüm ayağına! Hep canı gönülden feryat ederken, C*m duymuş ama, geldi bir anda Dedim: “Ey mahremi esrarı ezel Bu rezilin âhı değildir gazel! Hâlimi bilmez gibi görünürsün, Kalbimi görür de defalarca örtünürsün Üzülmem hiç, her zaman dökülse de kanım, Fedâ olsun Allah için bu canım Adalet nasip etse de murada ersem, Kapanıp ayağa yüzümü sürsem, Allah bilir, yoktu muradım diğer, Hiçbir şey ayrı hakiki aşka Bu köleye acır diye bakardım, Varıp, diz çöktüm, yalvarıp yakardım Titriyordum, sıtma tutmuş gibiydim, Sustum hep, dilimi yutmuş gibiydim Hâlimi görür görmez mahbubu Hudâ, Kalbini çevirdi fakirden yanlamasına Dedim fakat: “Anlarsın benim hâlimden, Kurtar beni elden, tutup elimden Acırsın elbet bu fakir zaife, Dedi: Sözün değil asla latife Ayağına aşkla yapıştım hemen, Yüzümü, gözümü sürdüm bir anda Gülümseyip uzaklaştı yanımdan, Gönlü kırık bakakaldım arkasında