iltasyazilim
FD Üye
Sırtüstü Yüzme tekniği,
Sırtüstü Yüzme Antrenmanı
SIRTÜSTÜ YÜZME
Sırtüstü yüzme tekniğinin gelişimi :
Sırt üstü yatay pozisyonu kullanarak suda ilerleme en eski zamanlardan beri bilinmektedirsırtüstü yüzme hakkındaki birincil bilgiler 1538 yılında Nicolas Wynman'ııı Colymbetesadlı kitabında verilmiştir Ayrıca, ünlü pedagog Guts Muths da sırtüstü yüzme tekniğinin bilhassa can kurtarma için fazla manâlı olduğunu söylüyordu
Sportif açıdan sırtüstü yüzme tekniğinin kurbağalama yüzme tekniği ile birlikte, XIX Yüzyılın birincil yarısında başladığı bilinir Doğrusu, o vakit kullanılan teknik, kurbağalama tekniğinin sırtüstü versiyonuydu Bu stilin gelişiminde İngiliz yüzme okulunun önemli bir katkısı vardır
Krawl yüzme tekniğinin ortaya çıkması ile beraber, krawl'da kullanılan hareketler sırtüstü stiline adapte edilmeye başlanmıştı1920 yılında Hebner adlı Amerikalı yüzücü bu yeni tekniği kullanarak 100 m sırtüstünü 1122 derecesi ile yüzdüğünde, artık eski teknik (kurbağalama sırtüstü) performans yüzücülerinin ilgi alanından çıktı
Lakin yine, uzmanlar bu eski tekniğin can kurtarmada kullanılan yüzme stillerinde yer almasının kayda değer olduğunu savunmaktadırlar
Ilk başlarda, sırtüstü yüzme stili, ilkel krawl yüzme stiline çok benziyordu: vücut, tamamiyle sırtüstü yatay pozisyonda değildi, baş ve omuzlar suda yüksek bir pozisyonda ve kol hareketleri suya fazla yakın yapılıyordu
bu nedenle gövde aralıksız yalpalanıyordu ve etap hareketleri ise adaleli ve dizlerden fazla fleksiyon yaparak meydana geliyorduİlerleme süratinin yükseltilmesi, kol ve bacak hareketlerinin ritmi hızlandırılarak yapılıyordu
Japon yüzmesinin gelişim yıllarında (19301940) but hareketi mükemmelleştirildi Bunun sonucu dizler fleksiyon yapmıyor ve üçgenin taban olmayan kenarı hareketinin genişliği azalıyordu Yeniden Japon yüzücülerin getirdikleri bir icat olarak, gövde suda en ince ayrıntısına kadar sırtüstü yatay pozisyonu alıyordu;
Vücudun pozisyonuyla birlikte kolların suya girişi başın üstünde ve suyun çekilişi daha derin yapılabiliyordu Suyun çekilişinin daha derin yapılması kol hareketinin ritminin düşmesine ve etap hareketinin ritminin yükseltilmesine yol açmıştır
neredeyse aynı yıllarda, Amerikalı antrenör Robert Kiphuth yeni bir teknikle Japonların üstünlüğüne son verdi Kiphuth'un yüzücüsü olan Kiefer'in yeni tekniğinde kol ayrıntılarıyla başın üstünde suya girmiyor ve suyun çekilişi o kadar derin yapılmıyordu
bununla birlikte üçgenin taban olmayan kenarı hareketinin ritmi azaltılmış ve 6 ayak koordinasyon tekniği için ilk adımlar atılmıştır
1948 yılında Fransız yüzücü Georges Valery geliştirilmiş kol hareketi tekniğini göstermiştir Yeni tekniğe göre suyu çekme esnasında el, ilerleme çizgisine paralel bir çizgi üstünde hareket ediyordu: Düz olan kol omuzların ekseni ile aynı çizgi üstüne geldiğinde, dirsek flekisyon yapıyor ve bu şekilde meydana gelen hareket ilerleme yönüne paralel oluyordu
19561960 yılları aralarında Avustralyalı yüzücüler de bazı şansın dönmesi meydana getirdiler: Ayak hareketi ritmi azalırken, kol hareketi frekansı yükseltildi Tekniğinin mükemmelleştirilmesi Amerikalı antrenör James Counsilmen'in yüzücüsü ve birçok rekora imza atan, Tom Stock'un katkısıyla devam etmiştir Stock'un tekniğindeki yenilik omuz rotasyonuydu
Tüm bu değişikliklerden faydalanan ve sırtüstü tekniğinin en son sekili veren Eski Doğu Almanya yüzücüsü Roland Matthes'in tekniğinde, ceset pozisyonu Kiefer tekniğinden, etap hareketi Japon tekniğinden ve omuz rotasyonu Stock tekniğinden alınmıştır
Sırtüstü etap hareketinin teknik uygulaması :
Pasif hareket : Etap gevşek şekilde aşağıya doğru iner
Faal hareket : Hareket kalça ekleminden yapılır Diz hafif bükülürken, parmak uçları gergin ve içe doğru rotasyon yapar Dizin suyun üstüne çıkmasına eksik bir uzaklık kaldığında ise, alt bacak ve etap yukarıya doğru bir kırbaçgibi hareket eder
Genel Hatalar
1 Bacakların kalçadan karma içten çekilmesi
2 Bacakların düz ve gergin olması
3 Dizin sudan çıkması
Sırtüstü kol hareketinin teknik uygulaması :
Etkin hareket 3 evreden oluşmaktadır : Kolun suya girişi ve suyun tutulması evresinde, kol suya dışa içten rotasyon yapıp, düz olarak suya girer Bu pozisyonu koruyarak, 2030 cm dek suyun içinde harekete başlanır Kolun suyu çekme evresinde, kolun hareket yönü ilerleme yönünün aksinedir
Dirsek fleksiyon yapar ve 90 derecelik bir açı oluşuncaya dek harekete devam eder Kolun suyu itme evresinde, su bacaklara içten itilir ve kol kalçanın yanma gelinceye kadar devam eder
Pasif hareket kolun sudan çıkması ile başlar : Kolun havada izlediği yol suya dikeydir ve kol başın arkasından uzatıldıktan sonradan, dışa içten rotasyon yapar ve yeniden suya girer
Genel Hatalar
1 Kolun yanlamasına atılması ya da dirsekten fleksiyon yapılarak suya girmesi
2 El bileğinin gevşek tutulması
3 Suyu çekme evresinde kolun düz olması
4 Suyu itişin kısa olması
5 Kolun suya başın arkasından değil, yana girmesi
Sırtüstü yüzme tekniğinde nefes alıpvermenin teknik uygulaması :
Sırtüstü pozisyonunda baş sürekli suyun üstünde olduğu için, nefes alıpvermede fazla problem yaşanmaz Uzmanlara göre, en iyi nefes alma aralığı, bir kolun sudan çıkması ile diğer kolun sudan çıkması arasındaki zamandır *
Sırtüstü Yüzme Antrenmanı
SIRTÜSTÜ YÜZME
Sırtüstü yüzme tekniğinin gelişimi :
Sırt üstü yatay pozisyonu kullanarak suda ilerleme en eski zamanlardan beri bilinmektedirsırtüstü yüzme hakkındaki birincil bilgiler 1538 yılında Nicolas Wynman'ııı Colymbetesadlı kitabında verilmiştir Ayrıca, ünlü pedagog Guts Muths da sırtüstü yüzme tekniğinin bilhassa can kurtarma için fazla manâlı olduğunu söylüyordu
Sportif açıdan sırtüstü yüzme tekniğinin kurbağalama yüzme tekniği ile birlikte, XIX Yüzyılın birincil yarısında başladığı bilinir Doğrusu, o vakit kullanılan teknik, kurbağalama tekniğinin sırtüstü versiyonuydu Bu stilin gelişiminde İngiliz yüzme okulunun önemli bir katkısı vardır
Krawl yüzme tekniğinin ortaya çıkması ile beraber, krawl'da kullanılan hareketler sırtüstü stiline adapte edilmeye başlanmıştı1920 yılında Hebner adlı Amerikalı yüzücü bu yeni tekniği kullanarak 100 m sırtüstünü 1122 derecesi ile yüzdüğünde, artık eski teknik (kurbağalama sırtüstü) performans yüzücülerinin ilgi alanından çıktı
Lakin yine, uzmanlar bu eski tekniğin can kurtarmada kullanılan yüzme stillerinde yer almasının kayda değer olduğunu savunmaktadırlar
Ilk başlarda, sırtüstü yüzme stili, ilkel krawl yüzme stiline çok benziyordu: vücut, tamamiyle sırtüstü yatay pozisyonda değildi, baş ve omuzlar suda yüksek bir pozisyonda ve kol hareketleri suya fazla yakın yapılıyordu
bu nedenle gövde aralıksız yalpalanıyordu ve etap hareketleri ise adaleli ve dizlerden fazla fleksiyon yaparak meydana geliyorduİlerleme süratinin yükseltilmesi, kol ve bacak hareketlerinin ritmi hızlandırılarak yapılıyordu
Japon yüzmesinin gelişim yıllarında (19301940) but hareketi mükemmelleştirildi Bunun sonucu dizler fleksiyon yapmıyor ve üçgenin taban olmayan kenarı hareketinin genişliği azalıyordu Yeniden Japon yüzücülerin getirdikleri bir icat olarak, gövde suda en ince ayrıntısına kadar sırtüstü yatay pozisyonu alıyordu;
Vücudun pozisyonuyla birlikte kolların suya girişi başın üstünde ve suyun çekilişi daha derin yapılabiliyordu Suyun çekilişinin daha derin yapılması kol hareketinin ritminin düşmesine ve etap hareketinin ritminin yükseltilmesine yol açmıştır
neredeyse aynı yıllarda, Amerikalı antrenör Robert Kiphuth yeni bir teknikle Japonların üstünlüğüne son verdi Kiphuth'un yüzücüsü olan Kiefer'in yeni tekniğinde kol ayrıntılarıyla başın üstünde suya girmiyor ve suyun çekilişi o kadar derin yapılmıyordu
bununla birlikte üçgenin taban olmayan kenarı hareketinin ritmi azaltılmış ve 6 ayak koordinasyon tekniği için ilk adımlar atılmıştır
1948 yılında Fransız yüzücü Georges Valery geliştirilmiş kol hareketi tekniğini göstermiştir Yeni tekniğe göre suyu çekme esnasında el, ilerleme çizgisine paralel bir çizgi üstünde hareket ediyordu: Düz olan kol omuzların ekseni ile aynı çizgi üstüne geldiğinde, dirsek flekisyon yapıyor ve bu şekilde meydana gelen hareket ilerleme yönüne paralel oluyordu
19561960 yılları aralarında Avustralyalı yüzücüler de bazı şansın dönmesi meydana getirdiler: Ayak hareketi ritmi azalırken, kol hareketi frekansı yükseltildi Tekniğinin mükemmelleştirilmesi Amerikalı antrenör James Counsilmen'in yüzücüsü ve birçok rekora imza atan, Tom Stock'un katkısıyla devam etmiştir Stock'un tekniğindeki yenilik omuz rotasyonuydu
Tüm bu değişikliklerden faydalanan ve sırtüstü tekniğinin en son sekili veren Eski Doğu Almanya yüzücüsü Roland Matthes'in tekniğinde, ceset pozisyonu Kiefer tekniğinden, etap hareketi Japon tekniğinden ve omuz rotasyonu Stock tekniğinden alınmıştır
Sırtüstü etap hareketinin teknik uygulaması :
Pasif hareket : Etap gevşek şekilde aşağıya doğru iner
Faal hareket : Hareket kalça ekleminden yapılır Diz hafif bükülürken, parmak uçları gergin ve içe doğru rotasyon yapar Dizin suyun üstüne çıkmasına eksik bir uzaklık kaldığında ise, alt bacak ve etap yukarıya doğru bir kırbaçgibi hareket eder
Genel Hatalar
1 Bacakların kalçadan karma içten çekilmesi
2 Bacakların düz ve gergin olması
3 Dizin sudan çıkması
Sırtüstü kol hareketinin teknik uygulaması :
Etkin hareket 3 evreden oluşmaktadır : Kolun suya girişi ve suyun tutulması evresinde, kol suya dışa içten rotasyon yapıp, düz olarak suya girer Bu pozisyonu koruyarak, 2030 cm dek suyun içinde harekete başlanır Kolun suyu çekme evresinde, kolun hareket yönü ilerleme yönünün aksinedir
Dirsek fleksiyon yapar ve 90 derecelik bir açı oluşuncaya dek harekete devam eder Kolun suyu itme evresinde, su bacaklara içten itilir ve kol kalçanın yanma gelinceye kadar devam eder
Pasif hareket kolun sudan çıkması ile başlar : Kolun havada izlediği yol suya dikeydir ve kol başın arkasından uzatıldıktan sonradan, dışa içten rotasyon yapar ve yeniden suya girer
Genel Hatalar
1 Kolun yanlamasına atılması ya da dirsekten fleksiyon yapılarak suya girmesi
2 El bileğinin gevşek tutulması
3 Suyu çekme evresinde kolun düz olması
4 Suyu itişin kısa olması
5 Kolun suya başın arkasından değil, yana girmesi
Sırtüstü yüzme tekniğinde nefes alıpvermenin teknik uygulaması :
Sırtüstü pozisyonunda baş sürekli suyun üstünde olduğu için, nefes alıpvermede fazla problem yaşanmaz Uzmanlara göre, en iyi nefes alma aralığı, bir kolun sudan çıkması ile diğer kolun sudan çıkması arasındaki zamandır *