Zaman ve Aşk...

BIR ZAMANLAR, tüm duyguların
üzerinde yaşadığı bir ada varmış:
Sevinç, Endişe, Data ve
tüm diğerleri, Aşk dahil
Bir gün, adanın batmakta olduğu,
duygulara haber verilmiş
Bunun üstüne tümü,
adayı terketmek için
sandallarını hazırlamışlar
Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş
Çünkü, olası olan en son ana
kadar beklemek istemiş
Ada hemen hemen battığı zaman,
Aşk, takviye istemeye karar vermiş
Zenginlik,
çok büyük bir teknenin içinde geçmekteymiş
Aşk,
Zenginlik, beni de yanına alır mısın?
diye sormuş
Zenginlik,
Hayır, alamam Teknemde çok fazla altın
ve gümüş var, senin için yer değildemiş
Aşk, çok hoş bir yelkenlinin içindeki
Kibir'den yardım istemiş
Kibir, lütfen bana takviye et!
Sana takviye edemem Aşk
Sırılsıklamsın
ve yelkenlimi mahvedebilirsin
diye cevap vermiş Gurur
Endişe yakınlardaymış
ve Aşk, yardım istemiş:
Üzüntü, seninle geleyim
Off, Aşk, pek üzgünüm ki,
yalnız kalmaya ihtiyacım var
Sevinç da Aşk'ın yanından geçmiş
ama böylece mutluymuş ama,
Aşk'ın çağrısını duymamış
Aşk, birdenbire bir ses duymuş:
Gel Aşk! Seni yanıma alacağım
Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş
Aşk böylece uğurlu ve
mutlu hissetmiş ki kendini
onu yanına alanın kim olduğunu
öğrenmeyi us edememiş
Yeni bir kara parçasına vardıklarında,
Aşk'a yardım eden, yoluna devam etmiş
Ona ne değin borçlu olduğunu
farkeden Aşk, Bilgi'ye sormuş:
Bana yardımcı kimdi?
O, Zaman'dıdiye yanıt vermiş Data
Vakit mı?
Niçin bana takviye etti fakat?
diye sormuş Aşk
Data gülümsemiş:
Çünkü yalnızca Zaman Aşk'ın ne kadar
büyük olduğunu anlayabilir*